«در بهشت درختی است که از بالای شاخ و برگ آن، زینت آلات و زیورآلات می روید و از پایین آن اسبان ابلق زین کرده و لجام دار، که دارای بال هستند و هیچ گاه ادرار و فضله نمی کنند، اولیای خدا سوار آن اسبان می شوند و در بهشت به هر جا که
بخواهند پرواز می کنند. کسانی که در بهشت مقامشان کمتر از آنان است می گویند: خدایا! این بندگانت به خاطر چه عملی به این کرامت نایل شده اند؟ خداوند می فرماید: آنان کسانی هستند که شب ها بلند می شدند و نمی خوابیدند (مشغول نماز شب می شدند) و در #روزها_روزه می گرفتند و نمی خوردند. و با #دشمنان_جهاد می کردند و نمی ترسیدند. و #صدقه_می_دادند و #بخل_نمی_ورزیدند».
84 . امالی صدوق، ص 175.
نزدیکی به پروردگار با نماز شب
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده که فرمودند: