💠 پاسخ به شبهات (
#اعتقادی)
بررسی ادعای تعارض دعای روز دوشنبه با تفسیر نبأ عظیم
🔻 سوال:
در صحیفه علویه، دعای روز دوشنبه، از زبان حضرت امیر (ع) میخوانیم که «منزه است خدایی که نباء عظیم را به من شناساند» و آیه اول سوره نبا را به حضرت علی (ع) تفسیر می کنند. آیا این مسئله این تفسیر را رد نمی کند؟
🔻 پاسخ:
🔸 این سوال، نشات گرفته از یک شبهه می باشد؛ شبهه ای که اولین بار، ابوالفضل برقعی در کتاب «عرض اخبار» خود مطرح کرده است. او می نویسد: محمد بن فضیل کذاب می گوید: امام باقر (ع) فرمود، مقصود از النباء العظیم در سوره نباء حضرت علی است…
🔸 وی در ادامه مطالبش، دو ایراد به این روایت خواهد گرفت و آن را رد می کند:
۱_ مخاطب آیه مشرکین مکه هستند و منظور از نباء عظیم و اختلاف نمی تواند خلافت حضرت علی باشد.
۲_ دعای روز دوشنبه که از امیرالمومنین منقول است، مخالفت دارد با مفهوم این روایت.
🔻 اما پاسخ
روایات تفسیر نباء عظیم
🔸 عبارت نباء عظیم، در قرآن کریم، دو مرتبه به صورت صریح یاد شده است؛ در ذیل هر دو آیه، روایات متعددی برای بیان معنا و تفسیر نباء عظیم آمده است که به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
متن دو آیه:
سوره ص، آیه : «قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظیمٌ / أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ»
سوره نباء آیه ۱تا۳: «عَمَّ یَتَساءَلُونَ / عَنِ النَّبَإِ الْعَظیمِ / الَّذی هُمْ فیهِ مُخْتَلِفُونَ»
تفسیر روایی آیات نباء
🔸 با بررسی های صورت گرفته، قریب به بیست روایت درباره تفسیر نباء عظیم به حضرت علی (ع) وجود دارد؛ که در این مختصر مختصرا به آنها اشاره می شود.
🔸 سلیمان بن سدیر از امام صادق (ع) پیرامون آیه «قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظیمٌ، أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ» سوال کرد که منظور کیانند؟ حضرت فرمودند: «وَالَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ» ائمه اند و مراد از «نبأ» امامت است.
🔸 ابی حمزه ثمالی گفت: از امام محمد باقر (ع) درباره آیات سوره نباء پرسیدم، حضرت فرمودند: «علی بن ابی طالب به یارانش می فرمود: به خدا سوگند منم آن خبر بزرگی که همه امت ها با زبان خودشان در مورد آن اختلاف کردند و به خدا سوگند خداوند هیچ خبر و هیچ نشانه ای بزرگ تر از من ندارد.»
🔸 مرحوم کلینی روایت دیگری را از امام صادق (ع) در اصول کافی نقل می کند که تفسیر «نبا عظیم» را ولایت معرفی می کند.
🔻 پاسخ به ایرادات برقعی
🔸 در پاسخ به ایراد اول، باید گفت که قرآن کریم، کتابی زنده است که معانی متعددی در تک تک کلمات آن نهفته است. پس اینکه از یک آیه از قرآن تنها یک معنا را صحیح بدانیم، معتبر نمی باشد. این معجزه علمی قرآن کریم است که با زبان بشری، معانی ماوراء بشری را انتقال داده است. به همین خاطر است که در برخی آیات قرآن تا هفتاد معنا را متصور شده اند که همگی صحیح و قابل دفاع می باشند.
🔸 بنابراین، با وجود روایات متعددی که در اینباره نقل شد، این آیه می تواند بر معنای ولایت و امامت و همچنین بر غیر امامت و ولایت همچون قیامت و یا قرآن کریم و … نیز صادق باشد.
🔸 در پاسخ به ایراد دوم حضرت امیر در این دعا، می فرمایند: «شکر خدایی را که مرا هدایت کرد به اسلام و کرامت بخشید به ایمان و بصیرت داد در دین و شناساند حقی را که از آن منحرف می شوند و نباء عظیمی که در آن اختلاف می کنند.»
🔸 اولا باید مشخص گردد که اهل بیت و ائمه بزرگوار، ادعیه را برای استفاده سایرین آموزش می دادند؛ بنابراین اینطور نبوده است که خودشان نیز به عین آن دعا متمسک بشوند.
🔸 دوما اگر بپذیریم که حضرت این دعا را به شخصه بیان داشتند، ایرادی در محتوای معنایی پیش نمی آید؛ چرا که حضرت امیرالمومنین، شکر می فرمایند خدا را به جهت شناخت حق و نباء عظیم. و شناخت حضرت می تواند به امر امامت نیز تعلق بگیرد که ایشان مقام امامت را شناخته اند.
🔸 ضمن اینکه، سابقا بیان داشتیم که لزومی ندارد که تنها معنای ولایت و امامت برای نباء عظیم مفهوم داشته باشد؛ بلکه می تواند معنای قیامت و قرآن را نیز که برخی متصور بودند و به ان تفسیر نمودند را نیز صحیح دانست…
🔸 بنابراین نمی توانیم به وجود یک روایت (آن هم دعا) روایات کثیره و معتبر در تفسیر عبارت «نباء عظیم» بر امامت و امیرالمومنین را منکر شد و یا آن ها را طرح کرد. بلکه اگر قرار باشد طرح و تکذیبی باشد، باید برای دعای روز دوشنبه باشد نه روایات کثیری که برخی را بیان داشتیم. البته قاعده کلی «الجمع اولی من الطرح» دلیل واضحی است که هیچکدام را طرح نکنیم.
🔻 مطالعه کامل مقاله در...
🌐 http://shobhe.net/Archives/3981..................................
🌐 @shobhe_net