Shervan Fashandi

دلواپسان پوریم یا ⁧ #شیعیان_هخامنشی ⁩

در نقدی که پیشتر بر "ملی گرایی رومانتیک" نوشتم (توییت نقل شده را ببینید) اشاره کردم که افسانه پوریم از مواردی است که موجب اتحاد ⁧ #ارتجاع_سرخ_و_سیاه ⁩ (پایه بنیادین نظام ⁧ #جاعش ⁩) با ملی گرایی رومانتیک (نیروی کمکی و محلل جاعش).

در یهودستیزی شده و می شود. نخست ببینیم افسانه پوریم که در کتاب مقدس یهودیان آمده چیست:
‏در زمان هخامنشیان اقلیت بزرگی از یهودیان در ایران آن زمان (سرزمین پارس و ماد و بابل) می زیستند. یکی از یهودیان ایرانی به نام مردخای از توطئه ای علیه شاه آگاه می شود و جان خشایارشاه را نجات می دهد. از اینرو در دربار شاه مقام حاجب می گیرد. در دربار مردخای با وزیر خشایارشاه (هامان) که مردی بسیار مغرور بوده اختلاف شخصی پیدا می کند. در همان احوال خشایارشاه از ملکه محبوبش دلخوری پیدا می کند و به دنبال همسر تازه ای می گردد.

مردخای برادرزاده یتیمی به نام استر داشته که از کودکی بزرگش کرده بوده. او خشایارشاه را با استر آشنا می کند و شاه شیفته زیبایی استر می شود. بی آنکه بداند استر یهودی است با او ازدواج می کند و استر ملکه محبوب می شود. از آن سو هامان با گروهی از درباریان نقشه می ریزند تا همه یهودیان ایرانی را در یک روز موعود قتل عام کنند.

مردخای از استر می خواهد که از دلبستگی شاه به خود استفاده کند و خدمات مردخای را به شاه یادآوری کند. سپس فرمانی از شاه می گیرند که به جای مردخای هامان و پسران و طرفدارانش به دار کشیده شوند. همچنین با گرفتن فرمانی از شاه، یهودیان یهودیان چندهزار تن از دشمنانشان را که به دنبال نسلکشی یهودیان بودند در پایتخت (شوش) و دیگر شهرهای هخامنشیان مجازات می کنند.

‏دو نکته: نخست اینکه جز کتاب مقدس یهودیان (که مانند بیشتر کتب مقدس پر از داستانهای خرافی/افسانه است) هیچ سند تاریخی دیگر بر افسانه پوریم در دست نیست. نه منابع یونانی و نه ایرانی سخنی از واقعه پوریم نمی گویند.

دوم اینکه گیرم هم واقعیت تاریخی داشته باشد، ⁧ #شیعیان_هخامنشی ⁩ بیش از آنکه بخواهند یهودیان را بابتش سرزنش کنند، باید گریبان خشایارشاه را بگیرند که شاه مملکت بوده و همه کار به دستورش انجام شده.

از اینکه بگذریم. "دلواپسی" و "داغداری" ⁧ #شیعیان_هخامنشی ⁩ برای کشتاری که ۲۵۰۰ سال پیش اتفاق افتاده (تازه اگر به کل افسانه نباشد) خنده دار است. پس از آن تهاجمات زیادی به ایران شده که اغلب بسیار خونبارتر هم بوده.

شیعه_هخامنشی ⁩ در پی انتقام از یونانیها بابت حامله اسکندر، از مغولها بابت چنگیز و هلاکو، یا از اعراب بابت حمله به ایران نیست. اگر نظامیان ایران موشکی هوا کنند و رویش به زبان مغولی مغولستان را تهدید کنند، همه حتی شیعیان هخامنشی آنها را دیوانه می خوانند و به ریششان می خندند.

#شیعه_هخامنشی ⁩ به صورت گزینشی و دقیقا جاهایی که صرف داشته باشد رگ ملی گرایی و ناسیونالیسمش قلنبه می شود. مثلا حمله اعراب صدر اسلام به ایران نه تنها یک ⁧ #شیعه_هخامنشی ⁩ را "اذیت نمی کند" که تازه بابتش "مچکر" هم هست، احتمالا چون موجب شده به شرف اسلام نائل شود.

حالا اینکه این حمله موجب از دست رفتن همیشگی پایتخت ایران (تیسفون که آن را "دل ایرانشهر" می خواندند) و منطقه عراق (که نیمه شمالیش به کل ایرانی نشین بود) شده دیگر مساله مهمی نیست که خاطر شیعیان هخامنشی را بیازارد.

از نظر یک ⁧ #شیعه_هخامنشی ⁩ شان و بلکه بزرگترین افتخار برای دختر پادشاه ایران (شهربانو دختر یزدگرد) این است که یکی از انبوه زنان حرمسرای نوه پیامبر شود تا انتقال دهنده "ژن خوب" بنی هاشم باشد (کاری به راست یا افسانه بودن داستان شهربانو زن امام حسین نداریم).

گزارشهای تاریخی از دهها هزار ایرانی (به ویژه زن و کودک) که در حمله اعراب به ایران به بردگی کشیده شدند، توجهش را جلب نمی کند، چون او پس از ۲۴۰۰ سال هنوز دلواپس و داغدار پوریم است!

‏گذشته های دور به کنار، شیعه هخامنشی از روسیه هم که بخشهای بزرگی از ایران (قفقاز و پاره هایی از آسیای میانه) را را از ایران جدا کرده هیچ کینه ای ندارد، اصلا پوتین و روسیه متحد استراتژیکش است (لابد تا برود از حرم دفاع کند). خلاصه هر گونه ای از ملی گرایی که برای یهودستیزی یا غربستیزی به کار نیاید برای یک ⁧ #شیعه_هخامنشی ⁩ بیفایده است.