خــدایا کاش در تقدیرمان حسرت نبود اصلا.. و غـم‌هامان دلیلش تلـخیِ قسمت نبود اصلا.. گل خورشید آن سوی افــق همواره می‌تابید.. چــراغِ آســمان را فـرصتِ ظـلمت نبود اصلا.. همیشه بلبلی بر شاخسار از عشق‌ِگل می‌خواند.. زبــانِ خــار،، با گلپونه هم‌صحبت نبود اصلا.. کـــنار پـچ‌پـچ دیـــوار و بین لانه‌های مـوش.. قــضاوتهای بـی‌جا و پر‌ از تــهمت نبود اصلا.. عذابِ اسـتخوانِ زخـم دل را می‌کشیدیم و.. بـه رویِ الــتیام دردمـان،، منـّـت نـبود اصلا.. شـبِ بــاران برای عابرانِ خــسته و دلــتنگ.. خیابان راه‌بندان می‌شد و خلوت نبود اصلا.. نسیمِ شادماني می‌وزید و شــوق می‌بـارید.. برای گــریه‌ی دلــواپسی مـُـهلت نـبود اصلا.. خدایا کاش مهدی می‌رسید از دور و می‌آمد.. مــیان واژه‌هــای دهــخدا غـیبت نبود اصلا.. #نگار‌‌_حسینی🌱 #غزل