ألا أغمضي عینیك أیّتها الحریّة، وأشیحي بوجهك عن الناس. ثمّ لا تعجبي لهم، ولا تعتبي علیهم، ولاتدینیهم بجهلهم، ولا تحرقي شفاههم کلما تلفظوا باطلاً باسمك القُدُوس. فشفاههم لا تنطق بما في قلوبهم،
بل ما یتمنون لو کان في قلوبهم. والذي في قلوبهم هو الرق في أخس مظاهره ومعانیه. رق الإنسان للانسان. والذي یتمنون لو کان في قلوبهم هو روحك الطاهرة أیتها الحریة الطاهرة، السافرة، المقِّدسة والمقدَّسة.
————————
آزادیا! چشمان خویش را فرو بند و
از این مردم روی بگردان.
از آنان در شگفت مشو. آنان را سرزنش و محکوم به جهلِشان مکن. لبان آنان را مسوزان هنگامی که به باطل نام مقدس تو را میبرند. زیرا لبانشان آنچه را که در دلهایشان میگذرد، بیان نمیکند بلکه آنان آنچه را که آرزو میکنند در دل هایشان باشد، بر زبان میآورند. آنچه در قلبشان میگذرد همان بردگی و بندگی است؛ آن هم در زشت ترین صورت، بردگی انسان برای انسان. ای آزادی ِ پاک و زدایندهی حجابها، و ای آزادی مقدس و تقدیس بخش، مردم آن چیزی را که آرزو میکنند، در قلب خویش داشته باشند، همانا روح پاک توست.
.
#خاطرات_آبله_رو#میخائیل_نعیمهترجمه:
#صالح_بوعذار#نشر_حکمت_کلمه#برشی_از_متن_کتاب@sherarabimoaser