#یادداشت_مهمان آیا باید از ادامه‌ی پیگیری موضوع سرقت علمی در رساله دست کشید؟! سید محمد امین موسوی دانشجوی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم دانشگاه تهران تیم تحقیق در مورد سرقت علمی در رساله‌ی آقای روحانی امروز در جایگاهی قرار دارد که می‌تواند بر اساس بررسی‌های خود در چند ماه اخیر، وجود چند نوع سرقت علمی را با حجم‌های باور نکردنی در فصول مختلف رساله‌ی دکترای آقای روحانی اثبات کند. امروز در جایگاهی ایستاده‌ایم که با قدرت و بدون حتی ذره‌ای شک از وجود این حجم از سرقت علمی در رساله حرف میزنیم. همچنین امروز در جایگاهی قرار داریم که متخصصین این امر را چه از دانشجویان، چه اساتید و به طور کلی هر کسی که دستی بر آتش دارد به مباحثه‌ی علمی دعوت می‌کنیم. حاضریم بایستیم و از لحاظ علمی اثبات کنیم رساله‌ای که سال‌ها پیش در یک دانشگاه به اصطلاح معتبر تایید شده و شخص بخ اصطلاح نویسنده‌ی آن از این رساله دفاع کرده است، رسما چیزی نیست جز یک گردآوری که شاید ارزش این را هم نداشته باشد که از آن به عنوان یک مقاله‌ی مروری یاد کنیم. اما! ما بر حرف خود ایستاده‌ایم چون حق برایمان اثبات شده است. اگر کسی حتی ذره‌ای از روش تحقیق و نگارش رساله، پایان نامه و یا حتی روش نگارش مقاله اطلاعی داشته باشد، با مطالعه‌ی صدها صفحه منابع در اختیار گذاشته شده توسط تیم بررسی رساله می‌تواند بر حقانیت مدعا صحه بگذارد. همچنین منابعی که تا به امروز برای اثبات این سرقت علمی استفاده شده‌اند به مراجع معتبری ارجاع داده شده اند و اگر برای کسی در این زمینه شکی وجود دارد می‌تواند با مراجعه‌ی به منابع از صحت آن‌ها مطلع شود. و باز اما! ما حاضریم برای اثبات این مدعا با افرادی که سوالاتی در این زمینه دارند یا اساسا ادعای ما مبنی بر سرقت علمی گسترده در رساله‌ی آقای روحانی را رد می‌کنند، از لحاظ علمی و بر اساس منطق وارد مباحثه شویم (بارها این بحث‌ها را چه در فضای مجازی و چه در دنیای حقیقی اطراف انجام داده ایم و کسی را سراغ نداریم که از لحاظ علمی بتواند ادعای ما را رد کند). در این بین اما، افرادی را هم دیده ایم که از آغاز بحث بنا را بر سیاسی جلوه دادن ماجرا گذاشتند و بحث را بارها از فضای علمی منحرف ساختند که در این شرایط از ادامه‌ی بحث امتناع کردیم. دوستان، عزیزان و مخاطبان بدانند تیم بررسی رساله از آغاز تاکنون سعی داشته تا علائق سیاسی خود را در اثبات مدعای خود وارد نسازد. امروز هم ما نگران ۴ سال ریاست جمهوری شخصی خاص نیستیم. ما نگران چند دهه بی‌اعتباری پس از ریاست جمهوری ۴ ساله‌ی این شخص هستیم، چرا که باور داریم همان دانشگاهی که با وجود ارسال مدارک بی‌شمار و درخواست‌های متعدد و پتیشن‌های چند هزار تایی از بررسی رساله امتناع می‌کند، همان دانشگاه پس از دوره‌ی ریاست جمهوری این شخص اعلام خواهد کرد که پس از ۴ سال این مدارک را بررسی کرده و سرقت علمی محرز شده است. در آن صورت هیچ راه بازگشتی وجود نخواهد داشت. ایران در فضای علمی در سطح بین‌المللی رسوا خواهد شد. از آن روز است که انتظار عدم پذیرش مقالات ارسال شده از ایران یا از طرف افراد با تابعیت ایرانی یک امر بدیهی و غیر قابل اعتراض محسوب می‌شود. از آنجاست که پذیرش دانشجویان ایرانی در مقاطع تحصیلی بالاتر در دانشگاه‌های خارجی، از گذر از ۷ خوان رستم نیز سخت‌تر خواهد شد. از آن مقطع، دیگر نباید منتظر فاینانس‌های خارجی پروژه‌های علمی پژوهشی داخلی بود و ... پیشنهاد ما این است: - اگر تا به امروز از سر علائق سیاسی سرنوشت علمی کشور را نادیده گرفته‌ایم و در حال پایمال کردن آن بودیم، امروز این رویه را تغییر دهیم. - می‌توان همانند دیگر کشورهایی که در این فضا قرار گرفته‌اند، با اعلام انزجار داخلی و تنبیه فرد خاطی، اعتبار علمی کشور را در مجامع بین‌المللی حفظ کرد. - می‌توان با اعلام و اثبات اینکه ایران و ایرانی از سرقت علمی بیزار است، از تحریم های علمی و پژوهشی و نادیده گرفته شدن دانشجویان و دانشمندان ایرانی در فضای علمی دنیا جلوگیری کرد. - می‌توان با محکوم کردن این عمل زشت در فضای بین‌المللی از سوی مسئولین کشور و همراهی مردم و دانشگاهیان اعلام کرد که سرقت علمی از دیدگاه ایران و ایرانی یک عمل ناپسند است... تا دوباره روزی چشمان‌مان به فلان مسئول امریکا یا اتحادیه‌ی اروپا یا آن یکی مسئول سازمان ملل روشن نشود که بگویند: "ملت ایران حلیه‌گر و فریب‌کار هستند..." @RouhaniThesis 📚🔎 @K1inUSA 🇮🇷🇺🇸