.

<< دو سوی یک دیوار کوتاه >>

این سمت دیوار عده‌ای هموطن ایرانی در سوز سرما، گرسنه و محروم از هر امکانات و رفاه اولیه برای نفس کشیدن و زندگی،

آن‌ طرف دیوار عده‌ای هموطن در منازل خود با اندک رفاه و آسایش حداقلی برای زندگی،

و بسیار دورتر این دیوار کوتاه ، عده‌ای در رفاه کامل که آنها نه درد را می‌فهمند، نه می‌بینند و نه می‌شناسند...

قصه دو سوی دیوار تلخ است تا آنجا که #مسئولیت_اجتماعی را احیا نکنیم.

اگر شما هم دغدغه حمایت و نجات این مردمان مظلوم و گرفتار این سوی دیوار را دارید لطفا این ویدیو را نشر دهید. بیایید در سایه همت جمعی صدای این بی‌صدایان را به گوش مسئولین برسانیم.

هوا بس ناجوانمردانه سرد است.

زمستان است، زمستان است، زمستان

این تصویر #عدالت و #برابری_اجتماعی در #جمهوری_اسلامی هست

#کارتن_خوابی #دیگر_بس_است

#گورخوابی #دیگر_بس_است

#بیخانمانی #دیگر_بس_است

#ناکارآمدی #دیگر_بس_است

#یاشار_تبریزی تهران شهریار دیماه

4 views01:24

Forwarded from Farda

‍ 🔻روز تعطیل زنان؛ مبارزه برای برابری دستمزد زن و مرد در ایسلند
.
در ٢۴ اکتبر ١۹٧۵ زنان در سراسر ایسلند کشور را از حرکت باز داشتند و به سکون وادار کردند. آن‌ها در اعتراض به نابرابری دستمزد و حقوق میان زن و مرد (فاصله جنسیتی) از کارهایی که در بیرون از منزل یا در خانه می‌کردند، دست کشیدند تا به این ترتیب اهمیت حیاتی نقش زنان را در کارکرد جامعه ایسلند به نمایش بگذارند.

با وجود آن‌که در سال ١۹۶١ قانونی دائر بر مساوات حقوق زن و مرد در ایسلند وضع شده بود که معیار پرداخت اجرت به زن و مرد را برای کار مشابه یکسان مقرر کرده بود، در دهه هفتاد میلادی زنان هنوز ۳۰ - ۴۰ درصد کم‌تر از همکاران مرد خود حقوق می‌گرفتند. وقت آن رسیده بود که برای تغییر وضعیت موجود اقدامی ‌به عمل آید. «یک روز تعطیل برای زنان»، تا به امروز بزرگ‌ترین گردهمایی در فضای آزاد در تاریخ ایسلند بوده است؛ طبق برآوردهای انجام‌شده ۹٠ درصد زنان کشور در آن شرکت کردند. این رویداد به تنهایی نقطه عطفی در زندگی زنان ایسلند بود. در دهه هفتاد میلادی، شمار زنانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدند و به نیروی کار پیوستند، به نحو چشم‌گیری افزایش یافت. بین سال‌های ١۹۶٠ و ١۹٨۴ درصد زنانی که در ایسلند کار می‌کردند بیش از دو برابر شد و از ٢۴ درصد به ۶۰ درصد افزایش یافت.
.
زنان ایسلند تحت تاثیر مبارزات آزادی‌طلبانه زنان در اروپای غربی و آمریکا برای تغییر وضعیت موجود قرار گرفته بودند. در سال ١۹٧٠، یک سازمان زنان موسوم به «جوراب‌قرمزی‌ها» در آگاه‌کردن افکار عمومی ‌نسبت به نابرابری‌های میان زن و مرد در عرصه‌های مختلف، نقش اساسی ایفا کرد.

به فاصله کوتاهی پس از تشکیل این سازمان، پیشنهاد برگزاری اعتصاب در اعتراض به دستمزدهای نابرابر مطرح شد. یکی از فعالان حقوق زنان می‌گوید: «جوراب‌قرمزی‌ها راه را برای آینده هموار کردند. آن‌ها بودند که جرئت کردند و تابوها را شکستند و ما به این خاطر مدیون‌شان هستیم.»
..
کارزار «یک روز تعطیل برای زنان» دو هدف را دنبال می‌کرد: جلب توجه به فاصله میان دستمزد زن و مرد برای کار یکسان و نشان‌دادن ارزش کار زنان. یکی از سخن‌گویان کنشگران در همان زمان گفت: «ما در پی مطالبه افزایش حقوق ویژه‌ای نیستیم. تنها هدف ما نشان‌دادن بی‌عدالتی‌ای است که با پرداخت مزد کم‌تر، نسبت به زنان اعمال می‌شود.»

#برابری_جنسیتی
@Arthome24

5 viewsسالارشکست ناپذیر, 00:25