چرا نهادهای حکومتی توانسته اند که سالها و ماه ها و روزها برای خود وقت بخرند و فلاکت بیشتری را به ما تحمیل کنند؟؟قطعا خلا یک قدرت منسجم و متحد اولین دستمایه برای حکومت است که اولا حقوقها و همه امکانات زندگی ما را در زیر خط فقر قرار دهد و ثانیا همان وعده های ربع بند خود را که با مطالبات ما بسیار فاصله دارد از این سال به آن سال و از این ماه به آن ماه پرتاب کند تا کاملا فاقد ارزش اقتصادی گردد. برایش هم مهم نیست که چه تعداد بازنشسته میمیرند و چقدر از افراد خانواده افسرده و مضطرب تر میشوند.
نکته مهم بعدی و در نقطه مقابل یک قدرت قابل اتکا و یک تشکل مستقل، وجود انواع و اقسام
نهادهای حکومتی ویا افراد و مدیرانی در فضای اداری و شبکه های اجتماعی هستند که با کنترل کردن مسیر اخبار از اطلاع رسانی شفاف و دقیق جلوگیری بعمل میآورند. اینان مصاحبه های غیر مستند پخش میکنند و به عنوان ادمینهای کانالهای کارگری و بازنشستگی و با استفاده از ابزار سانسور و حذف، مانع گفتگوی شفاف بین بازنشستگان میشوند و اینطور وانمود میکنند که شرایط گل و بلبل است و وعده ها عمل میشود و فقط کمی صبوری لازم است..این مدیران و ادمینان وابسته به کانونها و صندوقها و مجلس و دولتند . وساطت میکنند تا بازنشستگان خاموش شوند ونهایتا رهنمود میدهند که نامه بنویسید و شکایت کنید و منتظر باشید که انشاالله ختم به خیر میشود و نانی کف دستتان گذاشته میشود.
نبود مجمع های عمومی و مستقل که شرایط را برای تبادل نظرات و اتحاد حول راه کارهای مناسب مهیا میکند از یکسو و قرق فضا توسط جریانات و
نهادهای وابسته به قدرت باعث شده که بازنشستگان علیرغم به حرکت در آوردن یک جنبش اجتماعی مهم و مطرح فاقد قدرت چندانی برای ایجاد تغییرات اساسی گردند. تغییراتی که در زندگیمان رفاه و همه امکانات یک زندگی شاد و سلامت را بدنبال خواهد داشت.
#نهادهای_حکومتی_نمیخواهیم #تشکل_یابی_مستقل_مجمع_عمومی شورای بازنشستگان ایران
@Shbazneshasteganir