شورای بازنشستگان ایران

سهیل عربی✍

‏زندانهای شیبان، ارومیه، قرچک، عادل آباد ، وکیل آباد ، تهران بزرگ.....، و تمام زندانهای دور از مرکز و حتی خود اوین، هیچ یک استانداردهای نگهداری از جانداران را ندارند،
شکنجه گاه، تخریب‌گاه و کشتارگاهند،
اوضاع درمان، خوراک، بهداشت و ... افتضاح است.

‏زندان قرچک آب شوری دارد که مشکلات عدیدهٴ پوستی و بهداشتی را به همراه آورده، وضعیت تغذیه و دارویی نامناسب و عدم امکانات دارویی و رسیدگی به بیماران به شیوع بسیاری بیماریهای خطرناک دامن زده است؛ وضعیت بهداشتی در بخش قرنطینه‌ی زندان قرچک فاجعه وار است.

‏عدم رسیدگی به بیماران یکی از دلایل بالا رفتن آمار هپاتیت و ایدز در زندان مخوف قرچک می‌باشد.
رفتار ناشایست زندانبانان با زندانیان که همراه با توهین و تحقیر و هتک حرمت و گاهی ضرب و شتم می‌باشد، آثار روانی مخربی را بر روی زندانیان گذاشته است.

‏تعداد نفرات بسیار در یک مساحت محدود با وضعیت بهداشتی نامناسب جا داده شده‌اند.
برای مثال چهار دوش حمام برای" ۱۸۹ " انسان ، که فقط به مدت یک ساعت آب گرم دارد، کمبود تخت موجب می‌شود که بسیاری از زندانیان به‌صورت ردیفی وسط سالن، روی زمین بخوابند.

‏جان هزاران انسان در این زندان‌ها در خطر است،
سیاسی و غیر سیاسی ندارد،
جان همه همنوعانمان برای ما مهم است‌.
مجازات راهکار نیست!
اوضاع آموزش ، اقتصاد ، سیاست و فرهنگ را درست کنید.

‏ما مدعی هستیم که زندانهای شما شکنجه گاه، تخریب‌ گاه و کشتار گاه است؛ شما مدعی هستید که ندامتگاه است و اوضاعش استاندارد،
بنابراین باید،خبرنگاران مستقل به مردم ثابت کنند کدامیک از ما درست می گوییم.
برای پایان فجایع، شفافیت درباره اوضاع زندان‌ها باید تبدیل به یک خواسته اجتماعی شود.

تا در همه جهان یکی زندان است
در هیچ کجای عالم آزادی نیست ...

#زندان_قرچک
#زندان_آمل
#شکنجه_گاه


@Shbazneshasteganir