یک بازنشسته:
دوست عزیزم
«
سانسور خبری در همه جا حاکم استمیخواهید ماندگار بمانید تعریف کنید
اگر درگروه فضای مجازی هستید از مالک ومدیر تعریف کنید
اگر عضو کانون بازنشستگان هستید از هیئت مدیره کانون تعریف کنید
اگر عضو نهادی هستید از مدیریت نهاد تعریف کنید
این تعریف یا پاچه خواری درسی است که ۳۰ سال به کارگران آموختند و بدون تعریف روزشان شب نمیشود
ومتاسفانه همین آقایان تعریف کننده درادامه حضور در اشتغال به هیئت مدیره کانونها ورود کردند
یکعده عضو کانون از اینها تعریف میکنند
اینها با مدیران سازمان و دولتی از مسیر چاپلوسی میخواهند استیفای حقوق کنند
و این دور تسلسل ۲۹ سال ادامه دارد
وهر بزرگواری تعریف نکند از دوجناح با او برخورد میشود اول مدیران کانون و دوم مجیزگویان کانون
اولی چونمیداند شکست خورده است پنهان میشود
دومی چون چیزی ندارد از دست بدهد و لقمه نانی از سایه سرخود میگیرند را نمیخواهند قطع شوند، تمام قد ایستادگی میکنند...»
پ.ن/در این ویرانکده در سایه ی سانسور و سرکوب ، هیچی سر جای خودش نیست.
البته از طرفی دیگر دوران این تعریف و تمجیدها و مجیزگوئی های "حال بهم زن" پایان یافته و کارگران و معلمان شاغل و بازنشسته بر استقلال رای و استقلال تشکلیابی خود پافشاری دارند و از این بیماری منفعت طلبانه شخصی مسئولان و مدیران که ریشه در تمکین چاپلوسانه به قدرت دارد، خسته شده و فاصله گرفته اند!
#روزجهانی_کارگر_روزهمبستگی@shbazneshasteganir