در برده‌داری یا نظامِ ارباب‌رعینی، برده و رعیت، حقوقی برابر با برده‌دار و ارباب ندارن اما در سرمایه‌داری شما و کارفرماتون در پیشگاه قانون یکسانید. همین برابری صوریه که به شما وهم آزادی می‌ده! اما آیا واقعاً شما آزادید؟ یعنی می‌تونید از فردا برای هیچ کارفرمایی کار نکنید؟
بله یقیناً شما همین فردا می‌تونید از کارِتون استعفا بدید؛ اما آیا تا آخر عمرتون می‌تونید بدون کار کردن برای یک کارفرما زندگی کنید؟ خیر، نمی‌تونید؛ همون‌طور که برده‌ها نمی‌تونستن اموال برده‌داران نباشن و رعایا نمی‌تونستن بدون اربابان آزادانه نون‌شون رو از زمین بکشن بیرون.
البته خب این آزادی برای کارفرمایان و مدیران و پزشکان و قضات و اساتید دانشگاه و کارمندان عالی‌رتبه و تا حدودی حتا خرده‌مالکان و صنعت‌گران مستقل وجود داره و اونا می‌تونن ازش لذت ببرن. اما من و اکثر شما نمی‌تونیم. به خاطر همین هم احمقانه است که برای این آزادی صوری یقه جر بدیم.
وقتی کسی از "آزادی" حرف می‌زنه بلافاصله باید ازش پرسید:
آیا من در دنیای آزاد تو حق دارم آزادانه به مواد غذایی، البسه و مسکن دسترسی داشته باشم؟ آیا می‌تونم آزادانه شغلم رو انتخاب کنم؟ آزادم که اگر شغلی پیدا نکردم از گرسنگی نمیرم؟
#توییتخوان#قیام_زندگی#زن_زندگی_آزادی@shbazneshasteganir
Иран
