شورای بازنشستگان ایران

گزارشی از تجمع پرشور امروز دهم آذر ماه #کرمانشاه بنا بر فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان و حمایت تشکلهای مستقل بازنشستگان!

درود بر تمامی معلمان و شاغلین استانها و حضور گسترده و همبسته شان علیه فلاکت و تبعیض افسار گسیخته.

تجمع کرمانشاه در مجموع بلحاظ کمی و کیفی پرشورتر از تجمعات قبلی بود.
جمعیتی از زنان و مردان بازنشسته و شاغل همصدا در کنار هم، ضمن محکوم نمودن و بی تاثیر دانستن احضار معلمان شاغل و بازنشسته ، آزادی بی قید و شرط معلمان زندانی شاغل و بازنشسته را فریاد میزدند.

همچنین بر مطالبه مشترک خود که رتبه بندی حقوق شاغلین بر اساس هشتاد درصد حقوق کارکنان هئیت علمی و اجرای کامل همسان‌سازی حقوق بازنشستگان بود مصر بوده و همانطور که در قطعنامه پایانی آمده بود و هر یک از سخنرانان نیز بنمایندگی از تجمع کنندگان فریاد میزدند که از این همه تبعیض بتنگ آمده و :«به دولت و مجلس هشدار می دهد، تا زمانی که قانون مدیریت خدمات کشوری ، بویژه نظام همسان سازی حقوق بازنشستگان و طرح رتبه بندی شاغلین٬ همانطور که در *مُرّ قانون(عین قانون) آمده است٬ به اجرا درنیاید.در روزهای آینده همچنان اعتراضات را به اشکال گوناگون از جمله تحصن ٬ تجمع ٬ راهپیمایی٬ تعطیلی کلاس‌ها و سایر اشکال قانونی اعتراض٬ در سراسر کشور تا رسیدن به خواسته های قانونی٬ در فراخوانهای پی در پی ادامه خواهد داد.»

#تجمع_تحصن_حق_مسلم_ماست
#تا_حق_خود_نگیریم_از_پا_نمینشینیم

شورای بازنشستگان ایران


@Shbazneshasteganir

‌وای به روزی که پای خصوصی‌سازی به صندوق‌های بازنشستگی برسد!

ناصرآقاجری (فعال کارگری پروژه‌ای ) ریشه مشکلات بازنشستگان را در سیاست‌های تعدیلی می‌داند؛ فرقی هم نمی‌کند این بازنشستگان متعلق به کدام صندوق باشند؛ او معتقد است از وقتی پای خصوصی‌سازی به صندوق‌ها رسیده، آینده بازنشستگان در معرض خطر قرار گرفته است.
بازنشستگان، فرقی نمی‌کند مستمری بگیرِ کدام صندوق بازنشستگی باشند، کارگر بازنشسته محسوب شوند یا کارمندِ مستمری بگیر، از اوضاع معیشتی خود ناراضیند.
در کنار این نارضایتی بازنشستگان که به مطالباتی مانند لزوم اجرای دقیق همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و ارتقای سطح مستمری‌ها به بالاتر از خط فقر گره خورده است؛ یک نگرانی دیگر هم وجود دارد؛ نگرانی نسبت به آینده و سرنوشت صندوق‌های بازنشستگی.
سال گذشته، صندوق بازنشستگی کشوری با کمک ۵۰ هزار میلیاردی دولت توانست سرپا بماند و مستمری‌ها را بپردازد؛ صندوق تامین اجتماعی نیز که سرپاترین و پررونق‌ترینِ صندوق‌های بازنشستگی محسوب می‌شود، سال گذشته برای اولین بار ضریب پشتیبانی‌اش به زیر ۵ رسید و در زمره صندوق‌های در معرض بحران قرار گرفت؛ این صندوق امروز حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان به نظام بانکی کشور مقروض است.
سالهاست که سیاست‌های اقتصادی دیکته شده‌ی نهادهائی مثل صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی را در ایران کاربردی کرده‌اند و دولت‌های متوالی - چه اصلاح‌طلب و چه اصول‌گرا- آن را ادامه داده‌اند و تا امروز به این مناسبات نئولیبرالیستی همچنان وفادارند؛ آنهم در شرایطی که که مدت سی سال از کاربردی شدن این مناسبات می‌گذرد و از خود این همه بحران اقتصادی و بیکاری به‌جا گذاشته است، ولی هنوز آقایان با قاطعیت از این مناسبات نئولیبرالی بدون تردید دفاع می‌کنند.
آقاجری معتقد است؛ گسترش این سیاست‌های تعدیلی و بسط یافتن آن در همه عرصه‌ها، دامان صندوق‌های بازنشستگی را هم گرفته است: «پس از حراج صنایع دولتی به نام خصوصی‌سازی و رسیدن نوبت به صندوق‌های بازنشستگان، آنها را هم ورشکسته کرده‌اند. صندوق‌هایی که پیش از این دولت‌ها کسری موازنه سالانه‌شان را با وام گرفتن از آنها علی‌الخصوص صندوق تامین اجتماعی جبران می‌کردند و هنوز بدهکار آن هستند، امروزه به دلیل سیاست‌های غلط دولت‌ ها، به این روز افتاده‌اند و در واقع با این سیاست‌ها، پس‌انداز چند نسل کارگران و حقوق بگیران را به صفر رسانده‌اند.»/ایلنا

🔻سال گذشته دولت به صندوق بازنشستگی کمک نکرد بلکه بخشی از بدهی خود را به صنددق پرداخت نمود. دولت بدهکارترین نهاد به صندوقهای بازنشستگی و بانک مرکزی و سایر ارگانها ست .
دولت ها بفکر رفع و رجوع اختلاس ها و خصوصی سازی ها به نفع نورچشمی ها هستند تا سرپا نگه داشتن صندوقهای بازنشستگی و رونقِ سفره ی خالی خیل عظیم بازنشستگان و کارگران و بیکاران.

#تا_حق_خود_نگیریم_از_پا_نمینشینیم


@Shbazneshasteganir