چرا میگم نخست‌وزیر؟ چون اصولا در ۴۰ سال اخیر رییس‌جمهوری با رای انتخاب نشده. من نمیگم کی رییس‌جمهور میشه چون این موضوع اصولا قابل پیش‌بینی نیست. بدون دیتا و داشتن نقاطی روشن از موضوع نمیشه پیش‌بینی کرد. من میتونم روند انتخاب رییس‌جمهور رو بگم چون نشونه‌هایی دارم که ثابت میکنه اینو ولی نمیتونم بگم‌ خروجیش چیه چون هیچ اطلاعی از حرف‌های پشت پرده وجود نداره. یا میتونم پیش‌بینی کنم که پزشکیان بیشترین رای رو حتی در انتخاباتی با ۵۰ درصد مشارکت میاره ولی طبق همون بند قبلی، نمیشه گفت رییس‌جمهوره. انتخاب رییس‌جمهور توی ایران مثل انتخاب مدیرعامل برای یه شرکته. اهداف مختلف اعلام میشه و نامزدها برنامه‌هاشون رو پرزنت میکنن و هرکس بتونه بهتر نظام رو متقاعد کنه به عنوان برنده اعلام میشه. مثلا ۹۲ روحانی تونست بهتر پرزنت کنه من میتونم از جنگ جلوگیری کنم. مثلا چرا میگم پورمحمدی پدیده میشه؟ چون به‌جز احمدی‌نژاد که با فشار مجتبی رییس‌جمهور شد، بقیه همه آخوند بودن. دلیلش اینه که نظام به آدم کت و شلواری اعتماد کامل نداره و انتخاب احمدی‌نژاد هم باعث شد این عدم اعتماد بیشتر بشه. پس خیلی توی این داستان فکر نکنید تاثیرگذاری خاصی وجود داره. صرفا میشه امیدوار بود اهداف نظام درحال حاضر فرار از جنگ باشه و یه آدم عاقل‌تر بتونه برنده جلسات صبح بیت باشه.