#خرد_کشی_و_روشعنفکران۵۷تی
پس از پایان جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۵ میلادی، تمام تلاشها برای احیای متونی نظیر بازگشت از روسیهی شوروی بینتیجه ماند، گرچه نفوذ روسیهی شورویِ پیروزمند و اندیشهی کمونیستی در محافل روشنفکری اروپای غربی و امریکای لاتین و برخی نقاط جهان کماکان چشمگیر بود؛ از جمله در ایران.
در آن دوران در ایران کمتر نویسنده و شاعر و هنرمند صاحبنام یا گمنامی را میتوان سراغ گرفت که یا عضو حزب کمونیستی توده و یا هوادار آن نبوده باشد؛ حزبی که طرفداری از کمونیسم و دفاع از سیاستهای حزب کمونیست روسیهی شوروی را سرلوحهی برنامهها و فعالیتهایش قرار داده بود.
بسیاری از روشنفکران ایرانی حتی زحمت مطالعهی کتابها و گزارشهای انتقادی نویسندگان غربی را به خود نمیدادند و بیتوجه به مباحثی که در اروپای غربی در این باره در جریان بود، همچنان به دفاع از اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی ادامه میدادند و بر اعتقادشان به ایدئولوژی کمونیستی پافشاری میکردند.
#خسرو_ناقد#ننگ_بر_سه_فاسد_ملا_چپی_مجاهد#شهریاران_جنبش_دادخواهی_ایران