جان باختن اَشو زرتشت در راه میهن به گواه شاهنامه بر پایه‌ی شاهنامه‌ی فردوسی، که البته این بخش از آن سروده‌ی دقیقی‌ست، پس از آنکه گشتاسپ‌شاه به دین زرتشتی می‌گرود، اشو زرتشت او را از باج دادن به بیگانگان پرهیز می‌دهد. سپس، گشتاسپ این اندرز میهن‌پرستانه‌ی اشو زرتشت را می‌پذیرد و این خبر به گوش ارجاسپ‌شاه تورانی می‌رسد. ارجاسپ که درمی‌یابد دین تازه‌ی ایرانیان رواج‌دهنده‌ی میهن‌پرستی و استوارکننده‌ی استقلال ملی‌ست، به‌شدت خشمگین شده و ایرانیان را تهدید می‌کند که اگر از این کیش دست نکشند، به جنگ آنها خواهد شتافت. ایرانیان اما از دینداری، شاه‌دوستی و میهن‌پرستی خویش دست نمی‌کشند و فرمان شاه را که به پیروی از دین اهورایی، حکم به پاسداری و پرستاری از میهن می‌داد، فرمانبرداری می‌کنند. چنین می‌شود که ارجاسپ به ایران می‌تازد و در جریان این تازش، اشو زرتشت و شماری از یارانش نیز در روز خور از ماه دی (برابر با پنجم دی) و در راه میهنشان به دست تورانیان کُشته می‌شوند: «همه پیش آتش بکشتندشان ره بندگی بر نوشتندشان ز خونشان بمرد آتش زردهشت ندانم چرا هیربد را بکشت» #تیرداد #شهریاران_جنبش_دادخواهی_ایران