«به دنبال اصلاح و تأثیر با داستان»
#مردمان_شریف❇️ در آن برهه دو راه داشتم؛ یکی آن که در اهدافی که برای مهندسی ترسیم کرده بودم، بازنگری کرده و مسیر تأسیس کارگاه و طراحی و تولید قطعات را در پیش بگیرم؛ راهی که احتمالا به موفقیت هم منجر میشد. راه دوم آن بود که قید مهندسی را زده و به دنبال سؤالها و دغدغههایم بروم. تا سال ۹۰ این سؤالها و دغدغهها نه تنها من را رها نکرد که روزبهروز بیشتر و بیشتر شد، تا جایی که در آن سال، مانند برجهای دوقلو که در یک لحظه فرو ریخت، یک هواپیما با مقادیر زیادی ذخیره بنزین به اهداف استوار مهندسیای که در ذهنم ساخته بودم، برخورد کرد و تمام آن جهان و آیندهای که از مکانیک و تأسیس کارگاه برای خود ترسیم کرده بودم، در لحظهای فرو ریخت. این باعث شد که تصمیم بگیرم در بین آن دوراهی، راه دوم را انتخاب کرده و به دنبال سؤالها و دغدغههایم بروم. البته عوامل دیگری هم در تصمیمم برای انصراف از ارشد مؤثر بود.
🔸 پیدا کردن جواب سؤالها و پرداختن به دغدغههایم آنقدر در ذهنم مهم و پررنگ بود که در مقابلش بسیاری از مشکلاتم رنگ میباخت. البته این حرف در نگاه اول شعاری به نظر میآید، به خصوص در ایران که بازاری برای ادبیات وجود ندارد و این موضوع تمام مشکلات را چندین برابر سختتر میکند، ولی آنقدر سؤالها و دغدغهها برایم مهم شده بود که دیگر اجازه پرداختن به کار و مسئله دیگری را به من نمیداد. البته در این میان اگر همراهی و حمایت همیشگی همسرم نبود، شاید من در دو سه سال اول کم میآوردم و به خاطر پول، روی تصمیم و علاقهام چشم میبستم.
🔸 عامل دیگری که باعث میشد من در این مسیر دلسرد نشوم، موفقیتهای کوچک و بزرگی بود که کموبیش به دست میآوردم و حس رضایت من را از مسیری که در پیش گرفته بودم فراهم میکرد. گاهی یک موفقیت کوچک در یک زمینه میتواند انگیزه چند سال کار کردن در آن را به انسان بدهد. همچنین من از همان ابتدا با آدمهایی همکاری کردم که زمانی که نکته مثبتی، هرچند کوچک، در من میدیدند، قدر و ارزش آن را میدانستند و همواره امید آیندهای روشن را به من میدادند. بهطورکلی قدردانی از کار و تلاش یک نفر و ارزش قائل شدن برای استعدادهای هر فرد میتواند مسیر زندگیاش را عوض کند.
🔸 #محمدقائم_خانی، ورودی ۸۲ کارشناسی مکانیک شریف است که در میانه راه ارشد، عطای مهندس شدن را به لقایش بخشید و مسیر زندگیاش را به سمت فلسفه، ادبیات و نویسندگی تغییر داد تا شاید آرمان و هدفی را که در مهندسی پیدا نکرده بود، در جهان علوم انسانی بیابد. در این مسیر چندین سال در
#اندیشکده_مهاجر و موسسه فرهنگی
#شهرستان_ادب فعالیت کرده و چندین عنوان کتاب، از جمله «صور سکوت»، «کافه پیپ»، «انسان در رمان» و «حوای سرگردان» را چاپ کرده است.
🔸 قبلا در صفحه اینستاگرام روزنامه،
#صالح_رستمی گفتوگویی با
خانی در مورد فراز و فرود مسیری که تا به اینجا آمده انجام داده که خلاصهای از آن را به قلم
#زینب_پرویزی در
سایت روزنامه میتوانید بخوانید. فیلم گفتوگو از
اینجا در دسترس است.
@sharifdaily