مقاله
در شماره ۷۹ مجله نقد و بررسی کتاب تهران مورخ پاییز ۱۴۰۳ در مقالهای به نقد و بررسی کتاب داستانهای شیرین نوشته پروفسور اولریش مارزلف و ترجمه فرانک هاشمی پرداختهام.
پروفسور مارزلف استاد برجسته تاریخ چاپ و نشر در ایران است که از آثارش بسیار آموختهام و در مجموعه مطالعات قصهگویی شهرزاد از افتخار همراهی ایشان بهرهمند بودهام.
این کتاب اثری قدیمی از این ایرانشناس و مورخ شهیر آلمانی است که به هر دلیل تاکنون به فارسی ترجمه نشده بود.
کتاب طبق تعریف نویسنده فهرستی از «کتابهای مردمی فارسی از نیمه دوم سده بیستم میلادی» است.
در این مقاله ضمن مرور بخشها و محسنات و ویژگیهای کتاب چنین نکاتی را درباره آن متذکر شدهام:
▪️تعریف کتاب از موضوع پژوهش و حدود محتوایی آن روشن نیست.
▪️مخاطبان عمده این آثار نوجوانان بودهاند اما در فهرست به این نکته اشاره نشده است.
▪️حدود زمانی پژوهش دقیق نیست. نمونههایی از نیمه اول قرن به آن راه یافته و جای کتابهای چند دهه آخر قرن بیست در آن خالی است.
▪️ضرورت پژوهش و اهمیت بازه زمانی فهرستنگاری تبیین نشده است.
@shahrzadquotes
شهرزاد؛
نوشتههایی از سیدعلی کاشفی خوانساری