من روز گمشده‌تانم زمان مرده‌تان و آرزوی بر باد رفته... بر لبانتان نگاهداریدم در قلبتان جا دهید و در افق پهنه‌ی نگاه‌هاتان بگسترانیدم شیون‌وار و تیز -حقیقت‌سان از پنجره‌ی گشوده‌ی قلب‌ها -می‌آیم من کلام اشباع‌شده در ابرها هستم که با بهاران بر زمین می‌بارم و در لرزش رنگ‌ها فرو می‌شوم من آرزوی نجسته‌ی شمایانم آرزویی که جویای آنید -شعر. 💦گالوست خاننس، ترجمه‌ی احمد نوری‌زاده، کتاب «سلام بر تو ای انسان»، ۱۳۵۶ #شعر @shahinkalantari