افسوس که چه فرصتهای گرانبهایی را از دست دادم و در نفس خویش و در اصلاح جامعهام کوتاهی کردم، اما باز خداوند با فضلش با من برخورد کرد، اکنون که در این مکان مقدس هستم در این مکان هزاران شهید مردان پاک و مومن در این جا به مراتب خوش افزودند و خود را به کمال رساندند و چه افرادی با صفایی که خونشان در این مکانها ریختند و برای حفظ اسلام چه از خود گذشتگیهایی انجام دادند، آری در این مکان احساس شور و شعف میکنم و از خداوند میخواهم که از گناهان من در گذرد و مرا در راه خویش به شهادت برساند و از آقا امام زمان (عج) عاجزانه تقاضا میکنم که مرا جزو سربازان خود بداند. از خانواده از اقوام و دوستان و آشنایان طلب حلالیت میکنم، از پدرم که شرمنده ماندم، انشاءالله که با ریخته شدن خونم از شرمندگی و بیاحترامیهایی که به او کردم درآمده باشم، از مادرم تقاضا میکنم که اگر بر سر هوای نفس و غرور جوانی بر او بدی کردم و از فرامینش سرپیچی کردم مرا حلال کند.