آن‌قدر مهربان و دست‌ودل‌باز بود که هر وقت که به مشهد می‌رفت، برای همه سوغات می‌آورد و هیچ‌کس را از تحفه‌ای هرچند کوچک بی‌نصیب نمی‌گذاشت. عیدها برای بچه‌ها کادو می‌خرید و به آن‌ها پول می‌داد تا برای خودشان خرید کنند. مهربانی‌اش را به بچه‌ها ابراز می‌کرد و وقتش را با آن‌ها می‌گذراند.
در کابل یک زیارتگاه به نام «ابوالفضل العباس» وجود دارد که «محمد» هفته‌ای دو بار آنجا می‌رفت و زیارت می‌کرد. این منطقه در مقطعی به دست دشمن افتاد؛ آن زمان بود که «محمد» از دور بر سر بام خانه می‌ایستاد و سلام می‌داد. عشقش به حضرت ابوالفضل العباس (ع) و امام حسین (ع) بسیار زیاد بود و آن دو بزرگوار برای او الگوی رشادت، شجاعت و شهادت بودند.
این عشق و ارادت و تلاش، خیلی زود «محمد» را به سر منزل مقصود رساند. او 22 سال بیشتر نداشت که پای در وادی سرخ شهادت گذاشت. شهید «محمد صفری» در تاریخ ۹۴/۹/۶ در منطقه «تک‌درخت» حلب به مقام رفیع شهادت رسید.
#شهید_محمد_صفری#لشکر_غیور_فاطمیون#فاطمیون_افتخار_شیعه @shahid_saberi
