🌹 رَفْتَنْد تـاٰ بِماٰنیٖــم 🌹

‍ #پست_اینستاگرام_فرزندشهیدهمت

مادر است هم اویی که پدر دو سال رفت و آمد و پرپر شد تا جواب مثبت از او بگیرد هم اویی که بعدها پدر می‌گفت در حج و مخصوصا در طواف فقط او را می دیده است هم اویی که پدر خوب می دانست بعد رفتن خود، سایه‌بانی هست که نگران بچه هایش نباشد و در وصیتش با افتخار بچه هایش را به او سپرد عاشقی که هنوز هم چنان از ابراهیمش حرف می‌زند که گویا در برابرش نشسته و دارد به چشمانش نگاه می‌کند فرشته‌ای که بعد از ازدواج، زندگی‌اش را در اتاقی شروع کرد که قبلا مرغداری بود و روزها شست و گلاب ریخت تا بوی آنجا برود درویشی که زندگی اش را توی صندوق عقب یک پیکان جمع می‌کرد معلمی که به من و مصطفا آموخت لقمه حلال برکت دارد، عزت نفس چیست و چشم و دل سیر باشیم، چه در دارایی و چه در نداری مدیری که دست تنها بچه‌هایش را با حقوق معلمی بزرگ کرد، آن هم در حدود ۱۷ سال فقر اقیانوسی که خدا به میزان ایمان‌اش به او ظرفیت داد و از او امتحان گرفت پدرم هفدهم اسفند شهید شد هم مادر می‌دانست و هم خودش قرار عاشقانه این بود که اگر ابراهیمش زود تر رفت مادر گوشش را بپیچاند، گوش پیکری که سر نداشت مادر قرار بود به منطقه برود تا پدر ما را ببیند و بعد قرار می‌شود پدر بیاید، پدری که روزهای آخر کیلومتری می‌خوابید و در جلسات مهم زیر بغل‌هایش را می‌گرفتند تا بیهوش نشود، پدری که آن چندروز آن‌قدر گرسنگی کشیده بود که دیگر معده‌اش کار نمی‌کرد و به شوخی به یارانش می‌گفت گویا خدا روزی این دنیایش را بر من بسته است مادر اما منتظر بود، بیست و چهار اسفندماه و در مسیر اصفهان به نجف آباد، درست وقتی خبر شهادت ابراهیم از رادیوی مینی‌بوس می‌شود ناگهان مردم غربت زنی را می‌بینند که مثل کوهی بلند در تدارک سجده است چه شد و چه گذشت بماند، اما مادر فقط ابراهیم‌اش در جبهه ها نبود، برادر هجده ساله‌اش هم دیگر عضو خانه پدری‌اش بود همان برادری که می دانست زمان، زمان بی‌تفاوتی نیست و بجای شعارهایی که هنوز هم می‌شنویم باید خط مقدم باشد فردین را خبر می‌کنند که برای مراسم شوهر خواهرش به اصفهان برگردد، بر می‌گردد اما در هیات نامه‌ای توی دست سپاه اصفهان خبر روشن است نام فردین در بین مفقود الاثرهای روز ششم اسفندماه عملیات خیبر است

#روز_پدر...

ว໐iภ ↬ @shahdanzende🕊🕊