🔻 چرا ریاست
#رئیسی بر قوه قضائیه اشتباه راهبردی می تواند، باشد؟!
🔺 یکی از چالش های مهم تجربه قضائی جمهوری اسلامی، به کار گیری چهره های بعضا حادّ جناحی بوده است که استقلال و بی طرفی قضائی را با اخلال مواجه کرده است.
شخصیت منحصر به فرد
#شهیدبهشتی به دلیل ویژگی های اخلاقی از برخوردهای جناحی مبرا بود، ولی چون یک طرف دعوا بود باز حضور ایشان این شائبه و حساسیت را ایجاد می کرد، ولی شما در زمان تصدی آقایان موسوی اردبیلی تا یزدی تا شاهرودی و آملی لاریجانی این آسیب را با شدت و ضعف های بالا مشاهده می کنید.
گرایش جناحی جناب موسوی اردبیلی و معاونان و همکارانش که اتفافات دهه شصت را رقم زد، گرایش جناب یزدی به روحانیت مبارز و شخص رفسنجانی برعکس قبل منجر به طرد یک جناح و ملایمت با جناح مورد نظر شد که پیر وزیران و مدیران مولتی میلیاردر دولت ۱۱ نتیجه آن دوران و التهابات حزبی آن دوران نتیجه آن رویکردها بود.
جناب شاهرودی اگرچه دورانش کم التهاب ترین دوره بود چون بیش از آنکه شخصیتی سیاسی باشد، شخصیتی علمی و فرهنگی بود و بالاترین تعامل را با جناب خاتمی داشت، البته در ابتدای دوره دکتر احمدی نژاد منتقد رویکرد ایشان برای مبارزه ی فساد بود و حتی در سخنرانی تحلیف هشدار داد که شعار مبارزه با فساد منجر به فرار سرمایه نشود، ولی در غربتی که بین سیاسیون داشت متوجه شد همراهی با احمدی نژاد بهتر است.
دوران جناب لاریجانی متأسفانه در دوران احمدی نژاد و حتی پس از ایشان پر چالش ترین و جنجالی ترین علیه وی بود.
چنانچه خود شاهد بودم که ایشان حتی در دوران کارآموزی و قبل از حکم ریاست قضائی، آقای احمدی نژاد را به دلیل مناظره ۱۳خرداد تهدید به محاکمه کرد و ...
و برخوردهای شدید و شخصی و بی اغماض با نزدیکان دولت دهم و حتی بعد از آن و نامه نگاری هایی که رئیس جمهور سابق را سلطان غاصب می دانست و اعلام در رسانه رسمی مبنی بر گرفتاری جریان موهوم انحرافی به همه مفاسد و نوع محاکمه غیرعلنی معاونان دولت قبل به خصوص آقایان
#مشایی و
#بقایی و موارد دیگر که از بیم پیگرد قضائی ذکر نمی کنم، دوران خوبی رقم نزد و در این دوران حتی در خط و نشان کشیدن برای دیگر جناح ها و افراد نیز بی طرفی مراعات نشد و این نکته ای است که نه تنها در روش امیرمؤمنان تأکید شده، بلکه اکنون در کشور هایی که ما بی عدالت و ظالم می دانیم مجموعه قضائی مستقل و توسط چهره های بی طرف و موجه نزد همه طوائف و جریانات اداره می شود، ولی متأسفانه اینجا رائج است که اغلب شخصیت های تند جناحی خاص پس از پایان دوره نمایندگی و ... تازه قاضی می شوند!
به دنبال شایعه جانشینی جناب رئیسی به ریاست قوه قضاییه نگرانی تداوم این روند زیاد است به خصوص که وی رقیب دولت فعلی در انتخابات بوده و هنوز هم مجادلات لفظی پساانتخاباتی وی با دولتی ها مشهود است، که همین شائبه ی برخورد شخصی را در آینده بالا برده و محاکمه تخلفات عدیده مقامات اجرایی را سیاسی می نمایاند.
البته جناب رئیسی با توجه به سابقه بیش از ۳۰ساله دستگاه قضایی که تقریبا در تمام دوره ها مسئولیت داشته و بیش از ۲۰سال رئیس سازمان بازرسی کل کشور و معاونت قوه قضاییه بوده تسامح و تساهل خود را با اصحاب قدرت و امثال روحانی و دوستانش اثبات کرده، چنانچه جناب رفسنجانی وی را آخوندی «معتدل و معقول» می دانست و در همان مقطعی که ایشان مدیر ارشد قضائی بود، شکل گیری شبکه خاندانی و قبیله ای دو جناح را شاهدیم.
ولی از غلظت و شدت وی نسبت به جریان موهوم انحرافی نباید گذشت که وی سال۹۰ از قلع و قمع آنان از دولت می گفت و دوبار برخورد مأموران وی با زیارت آقای احمدی نژاد از حرم امن رضوی هم گویای جدیت وی در این صحنه است.
باید توجه داشت که عمده چالش کشور ما در ضعف دستگاه قضا و فقدان عدالتخانه است، اینکه احتمالا مقطعی برای مهار و تسویه حساب با دولت و جریانی، رئیسی خاص گمارده شود، و معایب بی اعتمادی و عدم باور
#مردم به بی طرفی دستگاه قضا نادیده شود مشکل را حل نمی کند.
باید نگاه کشور به دستگاه قضا صرفا به عنوان دستگاه امضای حکم برای ضابطان انتظامی و امنیتی به دستگاهی نفوذ ناپذیر و مهربان و متجلی اسم «عزیز و رحیم» پروردگار ارتقا یابد، که صد در صد کارشناسانه حکم کند، و این مایه قوام ملت است و گره های کور را باز و التهابات را خوابانده و حق کارگر و معدن چی و مالباخته را استیفا می کند، و بی ملاحظه رفیق و هم لباسی و هم جناحی متخلفان و خائنان به ملت را به چنگال قانون و مظلومان را به حقوقشان می رساند.
قوه قضاییه مقتدر و بی طرف حتی در مواردی مثل
#برجام می تواند واردعمل شود تا حق مردم و کشور در امضای سیاستمداران پایمال نشود.
و اگر به روایت عمر بن حنظله که امام راحل برای
#ولایت_فقیه به آن استناد کرد نیز نیک بنگرید، متوجه می شوید که نخستین شأن ولی فقیه قضاوت عادلانه است، که این در گروی عدالت مسئولان قضائی است.
@shafieikia