#جامعه_شناسی_یک_انقلاب ( ۲ )
✊️#انقلاب؛ آنارشیسم مسالمت آمیز :
همانطورکه اشاره شد، اگر آنارشیسم را نحله و جریانی سیاسی ندانیم، بلکه به اذعان آنارشیست های شهیر مانند
#تولستوی و
#نوآم_چامسکی، کنش معقول اجتماع رشید برای رد مدیریت جبرآمیز کوته قدان و « خودگردانی داوطلبانه امور توسط انجمن های مردمی » بدانیم، کنه انقلاب را می توان با آنارشی مسالمت آمیز تطبیق کرد.
بنابر این از همان روز نخست انقلابِ ملّت
#ایران، مؤلفه های آنارشیسم در رفتار مردم نمایان شد، تشکیل
#کمیته های مردمی در روز ۲۳ بهمن ۵۷، شکل گیری انجمن ها و گروه های مردمی برای اداره امور شهری مانند جمع آوری زباله و امور راهنمایی و رانندگی، یا برای حفظ نظم و امنیت و توزیع کالا و کمک به سازندگی و کشاورزی روستاها و سوادآموزی حدود چهل درصد جمعیت بیسواد کشور، که شاکله ی نهادهای انقلابی مانند
#جهادسازندگی،
#سپاه_پاسداران،
#بسیج_مستضعفین و
#نهضت_سوادآموزی شد، همه برای مدیریت
#داوطلبانه کشور توسط خود مردم بود که بیسابقه ترین دوران مهرورزی ملت ایران در تاریخ را ثبت کرد .
و اداره جنگ توسط همین انجمن های مردمی به خصوص در روزهای نخست جنگ مانند گروه های جنگ های نامنظم و گروه فدائیان اسلام دشت ذوالفقاری و ... همگی گویای این رویکرد بود .
ولی جریانی عامدانه یا ندانسته به دنبال برچیدن این انجمن ها و نهادهایی که واقعا مردمی بودند، تلاش کردند که نظام را با لعابی دموکراسی به ساختار « ملّت_دولت» رائج جهانی استحاله کنند .
اگر چه شرایط جنگ و لزوم مدیریت آن با شیوه داوطلبانه، جریان حامی اینگونه نظام سازی را در تشکیل دولت اقتدارگرا کمی دست به عصا کرد تا بار جنگ بر دوش مردم بماند، ولی بلافاصله با اتمام جنگ و رحلت امام این جریان که حدود ۳۰ سال دولت و بیشتر از آن قوا و مراکز تصمیم ساز را در اختیار دارند، با
#شیب_ملایم و خزنده به استحاله ی انجمن های مردمی پرداخت تا مراکز مردم گردان دیگر نماند و با ادغام در دولتِ سلسله مراتبی به تحکیم نظریه ی "دولت_ملّت" وارداتی همت گماردند.
که انحلال کمیته و جهاد سازندگی در دولت جناب
#رفسنجانی گویای تحکیم اقتدار گرایی و نوسازی حکومت سرور مآبانه با عاریت از مفاهیم مقدس اسلام و انقلاب بود، و اغلب نیروهای نهادهای انقلابی که دیگر دستمزد بگیران این دولت شده اند خود حامی اقتدارگرایی شدند، و عملا کار از دست مردم ربوده شد و آنچه مردم از انقلاب و رأی به جمهوری اسلامی در نظر داشتند به حکومتی مانند دموکراسی مآبی های دیگر مناطق استحاله شد.
و متأسفانه با عدم طراحی نظامی مناسب فضای انقلاب، نرم افزار دولت پس از انقلاب توسط اغلب دانش آموختگان همان نظام جهانی جبرآمیز به خصوص کالج های
#انگلیس و غرب، آنارشیسمی که یک سر و گردن از دموکراسی نیز مترقی تر است را به الگوی ناقصی از دموکراسیِ مهندسی شده و در اصل الیگارشی متداول جهانی تغییر ماهیت دادند، و شوراها و مجلس هم که باید «عصاره فضیلت های ملّت » باشد دربند سلطه ی جریانات قدرت مآب حصر شد، و مسلما چنین جامعه و نظام طراحی شده هیچگاه مشارکت واقعی مردم در اداره خود و انقلابی گری که روح آنارشی مسالمت آمیز دارد را تاب نمی آورد.
و سیستم اقتصادی و مالی و بانکی هم به گونه ای طراحی شد که مردم برای لقمه ای نان هیچ فراغتی برای مدیریت خود پیدا نکنند، تا دیگر هوس قیامی آنارشی نداشته باشند .
۸ سال دولت
#دکتر_احمدی_نژاد که در چنبره همین نظام طراحی شده محاصره بود، ولی نوعی آنارشی مسالمت آمیز می توان دانست، که با از خودگذشتگی تلاش داشت که به نفع مدیریت مردم، حصارهای قانونی و پیله های دیوانی و الیگارشی را دور زند، اگرچه به تخلف از قانون و شرع نیز در بالاترین سطح متهم شد، که این نیز گویاست که نظام شکل گرفته پس از انقلاب علاوه بر آنارشیسم حذفی، آنارشیسم مسالمت آمیز و مهرورزانه که ریشه انقلاب بوده است را هم در این مقطع مطلوب نمی داند و عملا مخالف انقلابی گری است!
اگرچه تجربه گویاست که عدم تحمل آنارشیسم مسالمت آمیز همواره راه را برای آنارشیسم تندرو و حذف کننده باز گذاشته است .
#مسعود_شفیعی_کیا(ادامه دارد.)
http://t.center/shafieikia↙️ بخش نخست :
https://t.me/shafieikia/2053