« ترجمه لری قصه ای از مولانا »
امنیه دِ نصم شو جایی رسی
دی که مٓسی افتاوه د بی کسی
گت اِهوی. سیم بو بینم چی حردیٓه
گت دٓ یٓه حردِم که دی کیزٓه بیٓه
امنیه پرسی د کیزٓه چی بیٓه ؟
گت چیئی دِ بُن بونه ش وم رسیٓه
ئی سوال پیچِس وِ دور ئو جُواوْ
امنیه چوکِس دِ خررٓه تا کِلاو
گت که شلاقت زِنِم ؛ تو آه کُو
چن دعا وِ جون شاهنشاه کُو
مُس دو دسمالٓه گریت هی های هو
هیچ نفهمِس فرق بین گنِ خو
امنیه گت : مٓر نگوتم آه بٓو
بونِمت زندو بمونی چار شٓو ؟
گت مه شادِم هی هووِم دِ شادیٓه
مر نگوتی شاه گوته آزادیه ؟!!
امنیه گت ناووِنم . زی با وِری
کاری نارِم شاه گتٓه یا هر خِری !
بی جریمه ها رویی هه وِ چِنی ؟
گت مه خوم لختِم ؛ تو ها لختِم
کنی؟
مٓس اگر داشتووٓه عقل سالمی
نصم شو نوفته د گیر ظالمی
#کنی_منصوری آبان ۱۴۰۰
@shaeraneDareshahr