«خودت باش، دنیا بنده اصالت است... زنان هنرمندی که همراه مردم بودند را فراموش نمیکنیم.»
- سالها جمهوری اسلامی از هنرمندان برای ترویج سبک زندگی ایدئولوژیک و مطلوب خود بهرهبرداری کرده است. گاه با تهدید، گاه تطمیع و دادن امتیازهای مختلف... آنها هم مثل سایر مردم ایران زندگیای دوگانه داشتند. در میهمانیها و جمعهای خصوصی بدون حجاب و در جلوی دوربین و در خیابان و مجامع رسمی با حجاب اجباری ظاهر میشدند. اما از یک جایی شهامت مردم ایران در خیابانها تلنگری به آنها زد و جانفشانی نیکاها و ساریناها و .... باعث ابراز خود واقعی آنها و بیداری و شهامتشان شد.
کنار مردم ایستادند، محبوب شدند و هزینهاش را هم دادهاند.
سهیلا گلستانی، وقتی در ایران بود، به خاطر آوازخواندن، با اتهام «ارتکاب فعل حرام در ملا عام» احضار شده بود. او از رویایش دست نکشید و حالا در تورنتو کانادا آزادانه آواز میخواند. سهیلا گلستانی، دارای دکترای علوم آزمایشگاهی و از شاگردان آواز هنگامه اخوان است.
چرا زنان ایران برای رسیدن به رویایشان که داشتن یک زندگی نرمال است باید از ایران مهاجرت کنند؟ چگونه میتوان با مبارزات مدنی، زمینهای فراهم کرد تا زنان و مردان ایرانی در داخل مرزهای ایران آزاد باشند و به رویای خود دست یابند؟