سیری بر مسائل وادبیات زنان.

🔶🔷🔶

‌
«معلوم است که اولویت یک مادر باید فرزندش باشد.»

این جمله را بسیار می‌شنویم. وقتی زنان از اشتغال، حضور اجتماعی، معاشرت با دوستان و تحصیل می‌گویند می‌شنوند البته اولویت یک مادر باید فرزندش باشد. یعنی شما اول باید مادری کنی و بعد بروی دنبال کار و تحصیل و تفریح و غیره. در این باور ما از زنان می‌خواهیم اول مادر باشند و بعد بقیه چیزها. غافل از اینکه اینها همه درهم‌ تنیده‌اند. یعنی نمی‌شود گفت اول این بعد آن. تمام ما در آن واحد «من»های کوچکی هستیم که این من بزرگمان را تشکیل می‌دهد. تمام این «من»ها بر هم تاثیر دارند و از هم تاثیر می‌پذیرند. منِ فرزند، منِ دوست، من شاعر، من مادر، من فعال برابری جنسیتی، منِ پژوهشگر، من ورزشکار. حالا فکر کنید بعد از مادر شدن به فرد بگوییم تمام من کوچولوهایت هیچ، اول منِ مادر. پس آن همه دانش که من پژوهشگر برایم به ارمغان می‌آورد چه می‌شود؟ سلامتی‌ای که من ورزشکار نصیبم می‌کرد؟ امنیتی که در کنار دوستانم داشتم؟ آیا منِ مادر بدون دانش و سلامت و امنیت مادر بهتری هستم؟! آیا غیر از این است که من برای مادری کردن به دانش و سلامتی و امنیت نیاز دارم؟ روبروی هم قرار دادن مادری و سایر فعالیتهای زنان ابزار سرکوب و به پستو راندن آنهاست.

برخی دیگر می‌گویند مادر من شاغل بود من ناراحت بودم که وقتی می‌آمدم خانه غذای گرم نداشتیم و چقدر بد بود. باید پرسید چرا ناراحت نبودی که پدرت شاغل است؟ چرا فکر نمی‌کردی آن غذای گرم را پدرت باید برایت بیاورد؟ اصلا چرا غذای گرم نشانه مهر و علاقه بود؟ چون ما شبانه‌روز در معرض این کلیشه‌هاییم. چون رسانه مادر خوب را مادر قورمه‌سبزی بپز و پیراهن اتوکن بازنمایی می‌کند. هیچ‌کس نمی‌گوید مادر باید در مورد پریود، در مورد اولین رابطه جنسی، کاندوم و بیماری‌های مقاربتی به تو بگوید. کسی نمی‌گوید دیدن یک مادر مستقل چه فوایدی دارد. کسی از الگویی که در ذهن بچه‌ها می‌سازیم نمی‌گوید، دخترها عروس شوند و غذای گرم بپزند و پسرها کار کنند و خرج خانواده بدهند.

از مادران انتظار داریم «من»ِ مادرشان آنقدر بزرگ شود که تمام دیگر «من‌»هایشان را ببلعد، بعد این مادر، فرزندش که بزرگ می‌شود و می‌رود سراغ ساختن «من»‌های خودش، می‌گوید من همه زندگی‌ام را فدای تو کردم!

مادران باید بتوانند تمام «من» کوچولوهایشان را درآغوش بکشند، تمام من کوچولوهایی که بخشی از هویتشان هستند.

#سمانه_سوادی

@seyribar💫
•~🍃🌸🌼🍃~•

زنان زبان دراز

گفتم ببین دهخدا در معنے سلیطـہ چہ نوشتـہ، ثانیـہ اے بعد گفت: زن زبان‌دراز. بلند خندیدم. زنان باید چنان زبان ڪوتاه باشند و زبان ڪوتاه بودنشان قاعده‌ست ڪہ براے درازے زبانشان ڪلمـہ وجود دارد. معانے دیگر را نیز مےخواند بلندتر مےخندم.

یاد فلانے ڪہ خواهر بہمانےست مےافتم. همان ڪہ گفتـہ بود فمینیست‌ها و جنبش فمینیستے بہ جنبش سلیطـہ گان تبدیل شده‌اند. راست مےگفت شاید، جنبش زبان درازان. اما تبدیلے رخ نداده. جنبش زنان همیشـہ جنبش زبان‌درازان بوده.

اصلا زبان درازے عمدتا فقط براے زنان استفاده مےشود! مردان اگر رفتار مشابہـے داشتـہ باشند قدرتمند، خطیب، مسلط بہ بیان و داراے ڪاریزما محسوب مےشوند.

جالب این است ڪہ همزمان قانونے در بریتانیا در دست تہیـہ است ڪہ مےگوید: تظاهرات ڪنندگان نباید پرسر و صدا و آزاردهنده باشند و در برابرش مردم تظاهرات ڪردند ڪہ ما هرچہ داریم؛ از حق راےمان تا آزادے پوششمان را با پرسر و صدا بودن (بخوانید زبان‌دراز بودن) بہ دست آورده‌ایم.

زن خوب براے قرن‌ها و حتی اڪنون، زنے آرام، بےسر و صدا و زبان ڪوتاه، بلہ قربان‌گو و سلطـہ پذیر بوده. زنان زبان دراز، معترض و بہ چالش‌ڪشنده، تقبیح و تنبیـہ شده‌اند، سلیطـہ خطاب شده و طرد شدند. زنان بسیارے براے پیشگیرے از این تنبیـہ و طرد راه زبان‌ڪوتاهے پیش گرفتـہ اند، خشمششان را فرو خوردند ڪہ سخت‌تر تنبیـہ نشوند. جنبش زنان اما زبانش بہ اندازه رنج تاریخے زنان دراز است.

مـن امـا زنـان زبـان دراز را دوست‌تـر دارم.

✍#سمانه_سوادی

@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•

‍ 📝نکوهش زنان حتی در تعدد زوجات مردان‼️

✍#سمانه_سوادی


⬅️یک مرد عاقل و بالغ، دارای اختیار، دارای حمایت اجتماعی و قانونی، گاهی قدرتمند و ثروتمند، گاهی نخبه و عالم، گاهی ساده زیست و ماخوذ به حیا، یک مرد، تصمیم میگیرد از حقی که قانون به او داده بهره ببرد و برای بار دوم ازدواج کند. حالا یک مرد دو زن دارد. زن اول و زن دوم.

⬅️گاهی عنوان میشه زن اول حتما کاری کرده، عیب و ایرادی داشته، به همسرش رسیدگی نکرده، کم گذاشته، بدخلق بوده، آراسته نبوده، مد روز نبوده و «مقصر» است.

⬅️زن دوم خانه خراب کن است، زندگی روی ویرانه زندگی زنی دیگر ساخته، مار و افعی و جادوگر است، خدا میداند به چه ترفندی دل مرد را برده و «مقصر» است.

⬅️مرد هر که بوده، هر قدر زیرک و دانا، اما حتما دلیلی داشته، گول زن دوم را خورده، سادگی کرده، دل در گرو عشق نهاده و مبراست. مرد در عین حال که حتما چنان عاقل بوده که دلیلی داشته، چنان خام بوده که گول خورده.

⬅️کمتر کسی میگوید شاید مرد مشکلی داشته، خطایی کرده، تمام عیب و ایرادها و خطاها از آن زن اول است. کسی نمیگوید زن دوم حتما دلیلی داشته، تمام دلیلها از آن مرد است.

⬅️یک مرد تصمیم میگیرد، دو زن «مقصر» اند. دو زن قضاوت میشوند. زنان همیشه مقصرند. در مردسالاری زنان همیشه مقصرند.

▫️پی‌نوشت: صدالبته هر دو زن هم دارای اختیارند، هر چند اختیارشان به واسطه جایگاه فرودست محدود است. اما نادیده گرفتن سهم مردان و دادن تمام مسئولیت به زنان اتفاقی‌ست که می‌افتد. هدف سلب مسئولیت از زنان نیست، بلکه دیدن مسئولیت مردان است.

#زن_دوم
#چند_همسری
#مردسالاری

‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زنان
•┈✾~🍃🌸🌼🍃~✾┈•

🔸ناگفته‌های زنان از سمت تاریک مادری

با چشم‌های گودافتاده و یک پیراهن خانگی برگشته به سمت دوربین و در حالی که کودکش را شیر می‌دهد، تصویری از خودش ثبت کرده است.

شاید برای این که دشواری این روزها را از یاد نبرد.

حالا ماه‌ها پس از ثبت این تصویر، آن را با هشتگ #مادری_بدون_فیلتر در اینستاگرامش به اشتراک گذاشته و نوشته است:
«با لباس خوابی که تمام روز تنم می‌موند،
موهای آشفته،
چشم‌های گود افتاده،
پستان‌های دردناک و خستگی‌ که تمامی نداشت.»

#سمانه_سوادی فمینیست و حقوق‌دان، یک تازه مادر است.

او در مهاجرت، تجربه فرزندآوری داشته
و حالا تلاش می‌کند از دشواری‌های مادری بنویسد:
«واقعیت این است که مادرها هم خشمگین می‌شوند.
آن‌ها هم ممکن است کم بیاورند و مستاصل شوند
یا مبتلا به بیماری‌هایی شوند که مدت‌ها تاب و توان‎شان را بگیرد.
این که تنها تصویری شیک و تمیز و مرتب از مادری به نمایش گذاشته شود، نه درست است و نه انسانی.»

او می‌گوید در دورانی که از #افسردگی_پس_از_زایمان در صفحات خودش ‌نوشته،
پیام‌های زیادی از دنبال کنندگانش دریافت کرده با این مضمون:
«مگر ممکن است در این روزها و لحظه‌های عاشقانه که خداوند فرزندی به تو عطا کرده، به جای شادمانی، از افسردگی بگویی؟»

مقدس‌انگاری مادر تنها یک تصویر نمایشی و غیرواقعی است.

سمانه سوادی به تناقض عجیبی که میان نقض حقوق زنان و مقدس انگاری آن‎ها در مقام مادر وجود دارد، اشاره می‌کند:
«از آن‌جایی که بخش زیادی از قوانین خانواده در ایران برگرفته از شریعت هستند،
مادران از حقوقی نابرابر نسبت به پدران برخوردارند.

آن‎ها در صورت جدایی، باید راهروهای دادگاه‌ها و دادسراها را مدت‎ها برای گرفتن حضانت فرزندان‎شان زیر پا بگذارند.
در مساله ارث، سهم برابر ندارند.
هیچ کجا برای فرزندشان تصمیم گیرنده نخواهند بود.
نمی‌توانند بدون اجازه ولی و قیم، او را با خود به سفر ببرند
و اگر فرزندشان بیمار و نیاز به جراحی داشته باشد، تنها با امضای پدر و قیم امکان مداوای او وجود دارد.

مادران در واقع هیچ حقی ندارند،
اما حکومت به آن‌ها می‌گوید شما مادرید،
مقدس هستید،
پس بنشینید در خانه فرزندتان را به دنیا بیاورید و بزرگ کنید.

این تنها نقش آن‌هاست.
اگر کسی بخواهد این هاله تقدس را مخدوش کند، آن را برنمی‌تابند.»

«هنوز کسر بزرگی از مردان در برخی خانواده‌های ایرانی، به همسرشان می‌گویند مگر چه کردی؟
از صبح تا شب در خانه با بچه بازی کردی
و این من هستم که بار تامین معیشت را به دوش می‎کشم!»

 
@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زنان
•┈✾~🍃🌸🌼🍃~✾┈•

"چه باید کرد؟"

🌺 می توانید متن کامل این یادداشت را با کلیک بر روی گزینه INSTANT VIEW و یا در لینک زیر مطالعه فرمایید:👇

https://t.center/iv?url=https%3A%2F%2Firanwire.com%2Ffa%2Ffeatures%2F30665&rhash=97782104fed07c

@seyribar 💫

🔸ناگفته‌های زنان از سمت تاریک مادری

با چشم‌های گودافتاده و یک پیراهن خانگی برگشته به سمت دوربین و در حالی که کودکش را شیر می‌دهد، تصویری از خودش ثبت کرده است.
شاید برای این که دشواری این روزها را از یاد نبرد.

🔸حالا ماه‌ها پس از ثبت این تصویر، آن را با هشتگ #مادری_بدون_فیلتر در اینستاگرامش به اشتراک گذاشته و نوشته است:
«با لباس خوابی که تمام روز تنم می‌موند،
موهای آشفته،
چشم‌های گود افتاده،
پستان‌های دردناک و خستگی‌ که تمامی نداشت.»

#سمانه_سوادی فمینیست و حقوق‌دان، یک تازه مادر است.

🔸او در مهاجرت، تجربه فرزندآوری داشته
و حالا تلاش می‌کند از دشواری‌های مادری بنویسد:
«واقعیت این است که مادرها هم خشمگین می‌شوند.
آن‌ها هم ممکن است کم بیاورند و مستاصل شوند
یا مبتلا به بیماری‌هایی شوند که مدت‌ها تاب و توان‎شان را بگیرد.
این که تنها تصویری شیک و تمیز و مرتب از مادری به نمایش گذاشته شود، نه درست است و نه انسانی.»
او می‌گوید در دورانی که از #افسردگی_پس_از_زایمان در صفحات خودش ‌نوشته،
پیام‌های زیادی از دنبال کنندگانش دریافت کرده با این مضمون:
«مگر ممکن است در این روزها و لحظه‌های عاشقانه که خداوند فرزندی به تو عطا کرده، به جای شادمانی، از افسردگی بگویی؟»


🔸مقدس‌انگاری مادر تنها یک تصویر نمایشی و غیرواقعی است.

سمانه سوادی به تناقض عجیبی که میان نقض حقوق زنان و مقدس انگاری آن‎ها در مقام مادر وجود دارد، اشاره می‌کند:
«از آن‌جایی که بخش زیادی از قوانین خانواده در ایران برگرفته از شریعت هستند،
مادران از حقوقی نابرابر نسبت به پدران برخوردارند.
آن‎ها در صورت جدایی، باید راهروهای دادگاه‌ها و دادسراها را مدت‎ها برای گرفتن حضانت فرزندان‎شان زیر پا بگذارند.
در مساله ارث، سهم برابر ندارند.
هیچ کجا برای فرزندشان تصمیم گیرنده نخواهند بود.
نمی‌توانند بدون اجازه ولی و قیم، او را با خود به سفر ببرند
و اگر فرزندشان بیمار و نیاز به جراحی داشته باشد، تنها با امضای پدر و قیم امکان مداوای او وجود دارد.


🔸مادران در واقع هیچ حقی ندارند،
اما حکومت به آن‌ها می‌گوید شما مادرید،
مقدس هستید،
پس بنشینید در خانه فرزندتان را به دنیا بیاورید و بزرگ کنید.
این تنها نقش آن‌هاست.
اگر کسی بخواهد این هاله تقدس را مخدوش کند، آن را برنمی‌تابند.»

🔸«هنوز کسر بزرگی از مردان در برخی خانواده‌های ایرانی، به همسرشان می‌گویند مگر چه کردی؟
از صبح تا شب در خانه با بچه بازی کردی
و این من هستم که بار تامین معیشت را به دوش می‎کشم!»

"چه باید کرد؟"

@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زنان

•┈✾~🍃🌸🌺🍃~✾┈•

✨

#زن بودن
غم انگیز ترین شادی دنیاست
و نمیدانی
من به خاطر "تو"
چقدر به اشک هایم
لبخند زده ام!

#سمانه_سوادی
https://t.center/seyribar ✨