سیری بر مسائل وادبیات زنان.
#حق_انتخاب
Канал
2,07 тыс.
подписчиков
40,1 тыс.
фото
17,7 тыс.
видео
19,8 тыс.
ссылок
من از تبار زنهاے تکرارے نیستم من ازنسل همان تافتـہ هاے جـدا بافـتـہ ام
سیری بر مسائل وادبیات زنان.
Photo
🔶🔷🔶
🚫 به مناسبت اول اوت؛ روز جهانی بدون فرزند
🟤تابوزدایی از احساس ندامت؛ والدینی که از بچه‌دار شدن پشیمانند
🔺 نزدیک کریسمس سال ۲۰۱۵ بود که پرسشی در صفحه کامپیوتر ویکتوریا الدر ظاهر شد. از سایت پرسش و پاسخ کورا آمده بود که او به تازگی در آن عضو شده بود. در آن زمان چیز زیادی راجع به این سایت نمی‌دانست، به جز اینکه بستری بود که کاربران سوال‌هایشان را پست می‌کردند و سایرین تلاش می‌کردند تا به بهترین شکل به آن پاسخ دهند. سوالهایی مانند اینکه «مرد کت شلوار زرد در گانگنام استایل کیست؟» یا «اگر زمین مکعب بود، گرانش چه تفاوتی می‌کرد؟» به نظرش سایت جذاب و آموزنده‌ای بود. آن بعدازظهر سوال این بود: «پشیمانی از بچه‌دار شدن چگونه احساسی است؟»
🔸الدر که برای یک شرکت وام مسکن در لافایت لوییزیانا کار می‌کند و آدم اهل عمل و صریحی بود، شروع به نوشتن کرد. او ۴۷ ساله بود و به عنوان مادر یک پسر ۱۷ ساله فکر کرد که شاید تجربیاتی برای انتقال دادن به دیگران داشته باشد: «این فقط داستان من است، نمی‌توانم از جانب دیگران حرف بزنم.» الدر اینگونه شروع کرد. برخلاف شخصی که سوال را مطرح کرده بود، او از اسم واقعی‌اش استفاده کرد: «من برای بارداری‌ام برنامه‌ریزی کرده بودم و فکر می‌کردم که خیلی برای بچه داشتن مشتاقم. با اولین مردی که مشتاق به داشتن بچه بود ازدواج کردم، با آگاهی به اینکه تصمیم اشتباهی می‌گرفتم، اما گمان می‌کردم که به اندازه کافی برای انجامش قوی هستم.»
🔺او درباره روزی که دخترش متولد شد، دقیقا لحظه‌ای که آن بچه نحیف روی بازوهایش قرار گرفت می‌گوید: « حس کردم و هنوز حس می‌کنم که اشتباه کردم.» نه اینکه او به دخترش علاقه نداشت. این تمایز مهمی است که باید قائل شویم، این موضوع را اولین‌بار که با هم حرف زدیم به من گفت. این واقعیت مادرشدن بود: «قداست مادری».
🔸به نظر می‌رسید اعتراف به چنین حسی در یک پلت‌فرم نیمه‌ناشناس آنلاین، تا حدی منطقی باشد. اما عکس‌العمل‌ها چیز دیگری را نشان داد: «به روانشناس مراجعه کن.»، «تزلزل و عذاب وجدان و احساسات خودمحورانه و خودخواهانه‌ات رو برطرف کن و وظیفه پدر و مادریت رو درست ایفا کن.»
🔺در فیس‌بوک صفحه‌ای به نام «من از داشتن بچه پشیمانم» که با عکس‌هایی از زنان که روی پیشانی‌شان نوشته شده است «گناهکار» تصویرسازی شده است. در توضیحات معرفی این صفحه آمده است: «این پیج اینجاست تا به همه مادران و پدران نشان بدهد که پشیمانی از والد شدن، مسئله‌ای غیرطبیعی نیست و نباید تابو باشد.» وقتی صفحه را پایین می‌روید نوشته شده: «زنان و مردان نباید به خاطر احساس ندامت و ناخرسندی شرمنده باشند.». این گروه ۵۸۰۰ دنبال‌کننده دارد. در این صفحه از مصائل والدگری صحبت می‌شود، از افسردگی، بدهی، استرس و فشار شدید و همچنین ناتوانی در برقراری ارتباط با فرزند یا فرزندان.
🔸پدری نوشته است: «من دختری تقریبا پنج ساله دارم. چهار سال ابتدایی زندگی‌اش، همواره از داشتنش پشیمان بودم. دیدن دوستان مجردم، یا دوستان متاهل بدون فرزندم، موجب حسودی‌ام می‌شد. انگار مرده بودم و زندگی سابقم را از دست داده بودم. به زندگی جدیدی با لذت کمتر، سکس کمتر، خواب کمتر و سرگرمی کمتر وادار شده بودم. امیدوارم که مردم در مورد این بیشتر و راحت‌تر حرف بزنند. ممنونم، مردم واقعی که با احساساتشان صادقند. به گمانم بیشتر والدین واقعا رنج می‌کشند اما با لبخندی دروغین بر لب ساکت می‌مانند.»
#مادری
#حق_انتخاب
#فرزند_آوری
@seyribar💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🚫 به مناسبت اول اوت؛ روز جهانی بدون فرزند
🟤تابوزدایی از احساس ندامت؛ والدینی که از بچه‌دار شدن پشیمانند
🔺 نزدیک کریسمس سال ۲۰۱۵ بود که پرسشی در صفحه کامپیوتر ویکتوریا الدر ظاهر شد. از سایت پرسش و پاسخ کورا آمده بود که او به تازگی در آن عضو شده بود. در آن زمان چیز زیادی راجع به این سایت نمی‌دانست، به جز اینکه بستری بود که کاربران سوال‌هایشان را پست می‌کردند و سایرین تلاش می‌کردند تا به بهترین شکل به آن پاسخ دهند. سوالهایی مانند اینکه «مرد کت شلوار زرد در گانگنام استایل کیست؟» یا «اگر زمین مکعب بود، گرانش چه تفاوتی می‌کرد؟» به نظرش سایت جذاب و آموزنده‌ای بود. آن بعدازظهر سوال این بود: «پشیمانی از بچه‌دار شدن چگونه احساسی است؟»
🔸الدر که برای یک شرکت وام مسکن در لافایت لوییزیانا کار می‌کند و آدم اهل عمل و صریحی بود، شروع به نوشتن کرد. او ۴۷ ساله بود و به عنوان مادر یک پسر ۱۷ ساله فکر کرد که شاید تجربیاتی برای انتقال دادن به دیگران داشته باشد: «این فقط داستان من است، نمی‌توانم از جانب دیگران حرف بزنم.» الدر اینگونه شروع کرد. برخلاف شخصی که سوال را مطرح کرده بود، او از اسم واقعی‌اش استفاده کرد: «من برای بارداری‌ام برنامه‌ریزی کرده بودم و فکر می‌کردم که خیلی برای بچه داشتن مشتاقم. با اولین مردی که مشتاق به داشتن بچه بود ازدواج کردم، با آگاهی به اینکه تصمیم اشتباهی می‌گرفتم، اما گمان می‌کردم که به اندازه کافی برای انجامش قوی هستم.»
🔺او درباره روزی که دخترش متولد شد، دقیقا لحظه‌ای که آن بچه نحیف روی بازوهایش قرار گرفت می‌گوید: « حس کردم و هنوز حس می‌کنم که اشتباه کردم.» نه اینکه او به دخترش علاقه نداشت. این تمایز مهمی است که باید قائل شویم، این موضوع را اولین‌بار که با هم حرف زدیم به من گفت. این واقعیت مادرشدن بود: «قداست مادری».
🔸به نظر می‌رسید اعتراف به چنین حسی در یک پلت‌فرم نیمه‌ناشناس آنلاین، تا حدی منطقی باشد. اما عکس‌العمل‌ها چیز دیگری را نشان داد: «به روانشناس مراجعه کن.»، «تزلزل و عذاب وجدان و احساسات خودمحورانه و خودخواهانه‌ات رو برطرف کن و وظیفه پدر و مادریت رو درست ایفا کن.»
🔺در فیس‌بوک صفحه‌ای به نام «من از داشتن بچه پشیمانم» که با عکس‌هایی از زنان که روی پیشانی‌شان نوشته شده است «گناهکار» تصویرسازی شده است. در توضیحات معرفی این صفحه آمده است: «این پیج اینجاست تا به همه مادران و پدران نشان بدهد که پشیمانی از والد شدن، مسئله‌ای غیرطبیعی نیست و نباید تابو باشد.» وقتی صفحه را پایین می‌روید نوشته شده: «زنان و مردان نباید به خاطر احساس ندامت و ناخرسندی شرمنده باشند.». این گروه ۵۸۰۰ دنبال‌کننده دارد. در این صفحه از مصائل والدگری صحبت می‌شود، از افسردگی، بدهی، استرس و فشار شدید و همچنین ناتوانی در برقراری ارتباط با فرزند یا فرزندان.
🔸پدری نوشته است: «من دختری تقریبا پنج ساله دارم. چهار سال ابتدایی زندگی‌اش، همواره از داشتنش پشیمان بودم. دیدن دوستان مجردم، یا دوستان متاهل بدون فرزندم، موجب حسودی‌ام می‌شد. انگار مرده بودم و زندگی سابقم را از دست داده بودم. به زندگی جدیدی با لذت کمتر، سکس کمتر، خواب کمتر و سرگرمی کمتر وادار شده بودم. امیدوارم که مردم در مورد این بیشتر و راحت‌تر حرف بزنند. ممنونم، مردم واقعی که با احساساتشان صادقند. به گمانم بیشتر والدین واقعا رنج می‌کشند اما با لبخندی دروغین بر لب ساکت می‌مانند.»
#مادری
#حق_انتخاب
#فرزند_آوری
@seyribar💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔶🔷🔶
🔴 لیست سوالهایی_که_نباید_پرسید
✍ امروز ۱ آگوست به اسم روز جهانی #بدون_بچه نام‌گذاری شده.
به همین مناسبت یه چندتا تجربه به عنوان زوجی که تا‌الان انتخابشون بچه‌نداشتنه بگم. شما هم دوست داشتین اضافه کنین به این لیست.
درضمن خوبه گوشه ذهنمون داشته باشیم بعضی‌ها از روی انتخاب و بعضی از روی جبر بدون‌بچه هستن.
⭕️ ما میدونیم بچه شیرینه و به زندگی میتونه ابعاد جدیدی اضافه کنه. حتی میدونیم میتونه به رشد‌فردیمون کمک کنه. ولی با وجود این دونستن‌ها، انتخابمون همچنان همینه. ممنون میشیم واسمون در زمینه "چیزایی که از دست میدیم" لکچر نذارید مگر اینکه خودمون بپرسیم.
⭕️لطفا نپرسید"پس وقتی پیر شدی کی قراره مراقبت باشه؟"
نه تنها تشویقمون نمیکنه نظرمون رو عوض کنیم، بلکه آخرین دلیل برای بچه‌دار شدن میتونه این باشه که واسه خدمت به خودت یه موجود رو به این دنیا بیاری.
درضمن سرویسهای خدماتی به سالمندان وجود داره و میشه از الان براش پس‌انداز کرد.
⭕️نگین "الان پارتنرت به بچه فکر نمیکنه. بعدا که نظرش عوض شد زندگیتون از هم می‌پاشه/رابطه‌تون سرد میشه."
بچه‌دار شدن یه انتخابه! ممکنه نظر هرفردی تغییر کنه و اون زمان انتخاب میکنه که اولویتش چیه. تو دلِ زوجی که به بچه‌دار شدن فکر نمیکنن، ترسِ پاشیده‌شدنِ رابطه‌شون رو نندازید.
اصلا چه گارانتی وجود داره بچه با اومدنش همینکارو نکنه با رابطه‌شون؟ کم هستن زوجهایی که اظهار میکنن بعد از به دنیا اومدن بچه رابطه‌شون مثل قبل نشده؟
پس لطفا نسخه نپیچیم.
⭕️ لطفا به خانواده‌های بدون فرزند نگین "خانواده بدونِ بچه کامل نیست." نگین "زندگی بی‌بچه بی‌معناست."
خانواده کامل رو کی معنی کرده؟
اصلا کامل یعنی چی؟
معنای‌زندگی همه یکیه؟
احساسِ کم‌بودن، احساسِ کم داشتن به دیگران دادن چی به شما اضافه میکنه؟🤷♀️
نکنین لطفا
⭕️ از زوج‌ها نپرسید "اصلا تاحالا امتحان کردین؟" یا "حتما تاحالا اقدام کردین ولی موفق نشدین دیگه؟!"
به حریم شخصی افراد احترام بگذارید. اگه خودمون بخوایم درباره اقدام کردن یا نکردن‌هامون باهاتون با جزئیات صحبت میکنیم.
⭕️ به خانومها یادآوری نکنین "دیر میشه!" باور کنین خودمون سنمون رو میدونیم.
نگین"تو چطور زنی هستی که غریزه مادری نداری." نگین "یه روز پشیمون میشی ولی خیلی دیره و کاریش نمیشه کرد."
همونطور که زوجهایی که تصمیم به بچه‌دار شدن گرفتن ممکنه پشیمون بشن، زوجهای بی‌بچه هم ممکنه!
✍ هلی تاک
#مادری
#حق_انتخاب
#فرزند_آوری
@seyribar💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔴 لیست سوالهایی_که_نباید_پرسید
✍ امروز ۱ آگوست به اسم روز جهانی #بدون_بچه نام‌گذاری شده.
به همین مناسبت یه چندتا تجربه به عنوان زوجی که تا‌الان انتخابشون بچه‌نداشتنه بگم. شما هم دوست داشتین اضافه کنین به این لیست.
درضمن خوبه گوشه ذهنمون داشته باشیم بعضی‌ها از روی انتخاب و بعضی از روی جبر بدون‌بچه هستن.
⭕️ ما میدونیم بچه شیرینه و به زندگی میتونه ابعاد جدیدی اضافه کنه. حتی میدونیم میتونه به رشد‌فردیمون کمک کنه. ولی با وجود این دونستن‌ها، انتخابمون همچنان همینه. ممنون میشیم واسمون در زمینه "چیزایی که از دست میدیم" لکچر نذارید مگر اینکه خودمون بپرسیم.
⭕️لطفا نپرسید"پس وقتی پیر شدی کی قراره مراقبت باشه؟"
نه تنها تشویقمون نمیکنه نظرمون رو عوض کنیم، بلکه آخرین دلیل برای بچه‌دار شدن میتونه این باشه که واسه خدمت به خودت یه موجود رو به این دنیا بیاری.
درضمن سرویسهای خدماتی به سالمندان وجود داره و میشه از الان براش پس‌انداز کرد.
⭕️نگین "الان پارتنرت به بچه فکر نمیکنه. بعدا که نظرش عوض شد زندگیتون از هم می‌پاشه/رابطه‌تون سرد میشه."
بچه‌دار شدن یه انتخابه! ممکنه نظر هرفردی تغییر کنه و اون زمان انتخاب میکنه که اولویتش چیه. تو دلِ زوجی که به بچه‌دار شدن فکر نمیکنن، ترسِ پاشیده‌شدنِ رابطه‌شون رو نندازید.
اصلا چه گارانتی وجود داره بچه با اومدنش همینکارو نکنه با رابطه‌شون؟ کم هستن زوجهایی که اظهار میکنن بعد از به دنیا اومدن بچه رابطه‌شون مثل قبل نشده؟
پس لطفا نسخه نپیچیم.
⭕️ لطفا به خانواده‌های بدون فرزند نگین "خانواده بدونِ بچه کامل نیست." نگین "زندگی بی‌بچه بی‌معناست."
خانواده کامل رو کی معنی کرده؟
اصلا کامل یعنی چی؟
معنای‌زندگی همه یکیه؟
احساسِ کم‌بودن، احساسِ کم داشتن به دیگران دادن چی به شما اضافه میکنه؟🤷♀️
نکنین لطفا
⭕️ از زوج‌ها نپرسید "اصلا تاحالا امتحان کردین؟" یا "حتما تاحالا اقدام کردین ولی موفق نشدین دیگه؟!"
به حریم شخصی افراد احترام بگذارید. اگه خودمون بخوایم درباره اقدام کردن یا نکردن‌هامون باهاتون با جزئیات صحبت میکنیم.
⭕️ به خانومها یادآوری نکنین "دیر میشه!" باور کنین خودمون سنمون رو میدونیم.
نگین"تو چطور زنی هستی که غریزه مادری نداری." نگین "یه روز پشیمون میشی ولی خیلی دیره و کاریش نمیشه کرد."
همونطور که زوجهایی که تصمیم به بچه‌دار شدن گرفتن ممکنه پشیمون بشن، زوجهای بی‌بچه هم ممکنه!
✍ هلی تاک
#مادری
#حق_انتخاب
#فرزند_آوری
@seyribar💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔶🔷🔶
🔳 من مادر نیستم، پس وجود ندارم
🖋نویسنده: شیرین ابولنقا
✍ مترجم: غنچه قوامی
📮 «چند تا بچه داری؟» شمارش دفعاتی که این سوال را (عموما زنان دیگر در مصر) از من پرسیده‌اند، از دستم خارج شده است.
🟡 طبق پیش‌فرض قاطعانه آنها من می‌بایست یک مادر باشم، پس فقط باید تعداد فرزندانی را که قاعدتا زاییده‌‌ام، بپرسند. به محض اینکه اعلام می‌کنم مادر نیستم- که این مادر نبودن خود به‌ظاهر مفهومی غیرقابل درک است- با واکنش‌های متعددی مواجه می‌شوم. از به زبان آوردن الفاظ تسکین‌دهنده مذهبی گرفته تا متعجب شدن، لبخندهای مصنوعی و شوکه شدن.
🔴 ما زنانی که در جوامع عرب زندگی میکنیم با این ایده بار آمدیم که زندگی و بدنمان متعلق به خودمان نیست و با وجود نابرابری‌هایی که واقعیت و تجارب زیسته ما را شکل داده‌اند، پای مادری که به میان می‌آید، همچنان با همان انتظارات اجتماعی گذشته روبروییم. گویی مشارکت اجتماعی و فرهنگی من در نمایش عکس‌های فرزندانم به دیگران خلاصه می‌شود.
🔵 «سیمون دوبووار»، فیلسوف فرانسوی در کتاب «خاطرات یک دختر وظیفه‌شناس» گذشته خود را با جزئیات توصیف می‌کند. دوراهی‌هایش، رها شدنش از سنت‌ها و رسوم و رفتنش به آغوش مهمان‌نواز فلسفه. دوبووار در محیطی رشد کرد که فرمانبرداری، ذات زنانگی تلقی می‌شد. غلبه بر پیشینه محافظه‌کارانه کاتولیک، که با خرافه‌پرستی و تعصبات مادر و بورژوازی خانواده (هسته‌ای و گسترده) تجسم یافته بود، برایش غیرممکن به نظر می‌رسید. او باید توأمان با فیگور مادر، مذهب و طبقه مبارزه می‌کرد، سه‌گانه‌ای مملو از اسطوره‌هایی پیرامون اصطلاحا «طبیعت زنان».
🟢 کتاب ریچ از حیث بسط نظریه فمینیستی در دهه ۱۹۷۰، انقلابی محسوب می‌شود. بنابراین دور از ذهن نیست که متون فمینیستی معطوف به مبحث مادری به آن استناد کنند. اما مجموعه مکاتبات سارا عبدین و مروه ابودیف نیز مانند سنگی که آب‌های راکد را ناآرام می‌کند، وضع موجود را درهم می‌شکند. اگر مسئله مادری به طور گسترده در غرب مفهوم‌پردازی شده است، فرهنگ منطقه‌ای ما همچنان آن را می‌ستاید.
🟡 فرهنگ ما با شعارسازی این ایده را که زن در فقدان مادری ناکامل است، ارتقا می‌دهد. بنابراین زندگی زن اهمیتش را از دست می‌دهد و اگر برچسب «مادر» را حمل نکند دستاوردهایش بیهوده تلقی می‌شود. اینگونه است که مادری به شیوه‌ای ویرانگرانه، تمامی فضا را اشغال می‌کند و جایی برای فردیت شخص باقی نمی‌گذارد. مروه مادری را «کوششی برای تهی کردن زن از فردیت و شاید حتی انسانیت خود» تعریف می‌کند.
🔵 فردیت که از ابتدا چندوجهی و گاها متلاشی است، وادار به طی کردن مسیری خطی برای تحقق بخشیدن به تصویر مادر می‌شود. تصویری که ریچ را پس از به دنیا آوردن اولین فرزندش به اسارت گرفت. ریچ متوجه شد که از او انتظار می‌رود نقش‌های چندگانهای را ایفا کند. تقلا میان زنی شاغل در دنیای مدرن دهه ۱۹۵۰ و همسری بی‌نظیر: «حس می‌کردم حواس‌پرتی‌های بیهوده شیره جانم را می‌مکیدند و مستأصلانه می‌خواستم زندگی‌ام را از امور غیرحیاتی رها کنم.» زمان بارداری سوم، آگاهی ریچ او را وادار کرد که زندگی‌اش را به دست بگیرد و خود را از تعلیق، ایستایی و مرگ روانی نجات بدهد.
🟡 «من هم از کف نمی‌روم و هم‌زمان علیه ایستا و راکد بودن مقاومت می‌کنم. من مادر کسی نیستم اما وجود دارم.»
#مادری
#حق_انتخاب
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔳 من مادر نیستم، پس وجود ندارم
🖋نویسنده: شیرین ابولنقا
✍ مترجم: غنچه قوامی
📮 «چند تا بچه داری؟» شمارش دفعاتی که این سوال را (عموما زنان دیگر در مصر) از من پرسیده‌اند، از دستم خارج شده است.
🟡 طبق پیش‌فرض قاطعانه آنها من می‌بایست یک مادر باشم، پس فقط باید تعداد فرزندانی را که قاعدتا زاییده‌‌ام، بپرسند. به محض اینکه اعلام می‌کنم مادر نیستم- که این مادر نبودن خود به‌ظاهر مفهومی غیرقابل درک است- با واکنش‌های متعددی مواجه می‌شوم. از به زبان آوردن الفاظ تسکین‌دهنده مذهبی گرفته تا متعجب شدن، لبخندهای مصنوعی و شوکه شدن.
🔴 ما زنانی که در جوامع عرب زندگی میکنیم با این ایده بار آمدیم که زندگی و بدنمان متعلق به خودمان نیست و با وجود نابرابری‌هایی که واقعیت و تجارب زیسته ما را شکل داده‌اند، پای مادری که به میان می‌آید، همچنان با همان انتظارات اجتماعی گذشته روبروییم. گویی مشارکت اجتماعی و فرهنگی من در نمایش عکس‌های فرزندانم به دیگران خلاصه می‌شود.
🔵 «سیمون دوبووار»، فیلسوف فرانسوی در کتاب «خاطرات یک دختر وظیفه‌شناس» گذشته خود را با جزئیات توصیف می‌کند. دوراهی‌هایش، رها شدنش از سنت‌ها و رسوم و رفتنش به آغوش مهمان‌نواز فلسفه. دوبووار در محیطی رشد کرد که فرمانبرداری، ذات زنانگی تلقی می‌شد. غلبه بر پیشینه محافظه‌کارانه کاتولیک، که با خرافه‌پرستی و تعصبات مادر و بورژوازی خانواده (هسته‌ای و گسترده) تجسم یافته بود، برایش غیرممکن به نظر می‌رسید. او باید توأمان با فیگور مادر، مذهب و طبقه مبارزه می‌کرد، سه‌گانه‌ای مملو از اسطوره‌هایی پیرامون اصطلاحا «طبیعت زنان».
🟢 کتاب ریچ از حیث بسط نظریه فمینیستی در دهه ۱۹۷۰، انقلابی محسوب می‌شود. بنابراین دور از ذهن نیست که متون فمینیستی معطوف به مبحث مادری به آن استناد کنند. اما مجموعه مکاتبات سارا عبدین و مروه ابودیف نیز مانند سنگی که آب‌های راکد را ناآرام می‌کند، وضع موجود را درهم می‌شکند. اگر مسئله مادری به طور گسترده در غرب مفهوم‌پردازی شده است، فرهنگ منطقه‌ای ما همچنان آن را می‌ستاید.
🟡 فرهنگ ما با شعارسازی این ایده را که زن در فقدان مادری ناکامل است، ارتقا می‌دهد. بنابراین زندگی زن اهمیتش را از دست می‌دهد و اگر برچسب «مادر» را حمل نکند دستاوردهایش بیهوده تلقی می‌شود. اینگونه است که مادری به شیوه‌ای ویرانگرانه، تمامی فضا را اشغال می‌کند و جایی برای فردیت شخص باقی نمی‌گذارد. مروه مادری را «کوششی برای تهی کردن زن از فردیت و شاید حتی انسانیت خود» تعریف می‌کند.
🔵 فردیت که از ابتدا چندوجهی و گاها متلاشی است، وادار به طی کردن مسیری خطی برای تحقق بخشیدن به تصویر مادر می‌شود. تصویری که ریچ را پس از به دنیا آوردن اولین فرزندش به اسارت گرفت. ریچ متوجه شد که از او انتظار می‌رود نقش‌های چندگانهای را ایفا کند. تقلا میان زنی شاغل در دنیای مدرن دهه ۱۹۵۰ و همسری بی‌نظیر: «حس می‌کردم حواس‌پرتی‌های بیهوده شیره جانم را می‌مکیدند و مستأصلانه می‌خواستم زندگی‌ام را از امور غیرحیاتی رها کنم.» زمان بارداری سوم، آگاهی ریچ او را وادار کرد که زندگی‌اش را به دست بگیرد و خود را از تعلیق، ایستایی و مرگ روانی نجات بدهد.
🟡 «من هم از کف نمی‌روم و هم‌زمان علیه ایستا و راکد بودن مقاومت می‌کنم. من مادر کسی نیستم اما وجود دارم.»
#مادری
#حق_انتخاب
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔶🔷🔸
📝رسانه و پروژه نظارت بر بدن های رام شده زنانه
🟡 نان پدر/شیر مادر حلالت قهرمان
✍️پرستو فرخی
🔶این روزها بارها جمله «شیرمادر، نان پدر حلالت قهرمان» را از قاب رسانه ملی شنیده ایم که با تقدس بخشی به شیر مادر و تبدیل آن به یک ارزش، ستم بار ترین وجه مادریت طبیعی به عقیده اکلی مبنی بر اینکه "تمامی کودکان به مادران خود نیاز دارند" را به جريان می اندازد.
🔶 فارغ از جبر تقسیم جنسیتی کار که این جمله در دل خود دارد که نان آوری را امری مردانه می داند و نقش زنانه را در مادری خلاصه می کند و همچنین تحمیل دگرجنس خواهی اجباری و نادیده گرفتن زوج های همجنسگرا یا نابارور، با ارزش گذاری بر مادری بیولوژیکی، این جمله تا حد زیادی به فرهنگ خشونت علیه زنان از طریق سلب حق بر بدن زنانه و بیگانه سازی زنان از مادری و توصیف مادری از زبان مردسالارانه بدون در نظر گرفتن تجربیات زنان از مادری و ارتباط پویای مادر و فرزندی و مبتنی بر سلب حق انتخاب و گزینش شیوه مادری کردن، همچنان شیردهی و تغدیه کودک را وظيفه مادری می داند و با نگاهی کالایی، بدن زن را همچون مخزن حمل شیر و تغذیه کننده نوزاد می داند.
🔶برخلافِ گذشته که معضل آلودگی آب و غیاب بهداشت و سلامت عمومی و ضعف پزشکی وجود داشت و شیر مادر تنها گزینه تغذیه نوزاد بود، امروزه شیردهی با شیشه شیر ( که می تواند با پررنگ تر کردن نقش پدری با مشارکت در شیردهی و تماس فیزیکی و برقراری رابطه عاطفی نوزاد با پدر، آن را از امری زنانه و تک جنسیتی به نقشی برابر بدل سازد) و یا شیر خشک که حامل تمامی نیازهای اساسی زیستی کودک است، شیر مادر را که گاه فاقد مواد مغذی لازم است، از تنها گزینه یا حتی از بهترین گزینه تغذیه نوزاد خارج می سازد، اما هنوز تعیین تکلیف و مرضیح مردانه در خصوص چگونگی مادری کردن ادامه دارد.
🔶 پروبلماتیک شدن فمینیستی موضوع شیر مادر از تمایل مردان بر کنترل بدن زنانه و سلب اختیار زنان بر بدنشان ناشی می شود که نه تنها عدم تمایل مادر به شیردهی را با انگ مادر بی رحم و زیر سوال بردن مهر مادری و القای حس گناه و سرزنش گری استیگماتیزه می کند بلکه حتی در موارد زیادی مردان تمایل مادر به شیردهی به فرزند را به بهانه حفظ جذابیت جنسی زن و یا رفع موانع مقاربت جنسی مانع می شوند و شیردهی به یک انتظار مردسالارانه در خدمت خواست مردان بدل می شود.
🔶در خوانش مردسالارانه از مادری کامل، بدن زنانه موظف به تغذیه نوزاد است و این تکلیفی ست بر دوش زن تا وظيفه مادری ادا شود، و این قاعده نقض نمی شود مگر به خواست مرد مبنی بر عدم تمایل پدر به شریک کردن نوزاد در بدنی از آنِ مرد.
🔶 فشار اجتماعی تغذیه نوزاد از مادر و وجوب شیردهی با تنگ کردن هرچه بیشتر حلقه جبر وظایف مادری ايده آل حول گردن مادران، بسیاری از آنان را در وضعیت استیصال ناشی از تصور ناکافی بودن و خودسرزنشگری بابت ناتوانی از شیردهی و حس عذاب وجدان و افسردگی قرار می دهد. در مواقع زیادی مادران با وجود شیردهی دردناک" Breastfeeding Pain" و یا تاول های ملتهب نوک پستان که با هربار مکیدن نوزاد دچار خونریزی، سوزش و عفونت مجدد می شود در کنار خستگی و عدم آمادگی، باز هم درد بیولوژیک جسمانی را در ازای درد قرار گرفتن در موقعیت استگیمایی و سرزنش گری اجتماعی به جان می خرند چراکه جامعه آن را به حساب ضعف و داغ ننگ شکست مادرانگی خواهد گذاشت.
🔶 بدن زنانه بویژه پس از بارداری تبديل به ملک عمومی می شود که نظام فرهنگی و رسانه/ نظام پزشکی/ نظام دولتی/ سیاسی/نظام سرمایه داری علاوه بر ادعای ملک شخصی مرد/ جنین/ نوزاد بر ابدان زنانه همگی ادعای تملک دارند.
🔶 آنچه که همواره نادیده گرفته شده است، غیبت گفتمان حق زن بر بدن است که بدن زن را از ابژه جنسی و ابزار تداوم دودمان مردان و دستگاه تولید مثل افزایش جمعیت دولتی و ازدیاد نیروی کار سرمایه دار و ابژه سوددهی و موش آزمایشگاهی علم پزشکی با پزشکی زدگی"medicalization" مادری و چمدان حمل جنین و تانک شیر نوزاد، به بدنی انسانی تحت اراده خود زن بدل سازد.
🔶این قانونی ست که با چرخش مفهومی از نقش "مادری تحمیلی" به "مادری اختیاری و انتخابی" ، بر پایه سوژگی زنانه و تاکید بر تجربه مادری می بایست به بدست خود زنان بر علیه غفلت تاریخی از مادرانِ همیشه در صحنه و در عین حال نامرئی، تدوین، امضا و اجرا شود.
مادری
#حق_انتخاب
#بدن_زن
#شیردهی
#صدا_و_سیما
#تقدس_مادری
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
https://tg.pe/Dz8
📝رسانه و پروژه نظارت بر بدن های رام شده زنانه
🟡 نان پدر/شیر مادر حلالت قهرمان
✍️پرستو فرخی
🔶این روزها بارها جمله «شیرمادر، نان پدر حلالت قهرمان» را از قاب رسانه ملی شنیده ایم که با تقدس بخشی به شیر مادر و تبدیل آن به یک ارزش، ستم بار ترین وجه مادریت طبیعی به عقیده اکلی مبنی بر اینکه "تمامی کودکان به مادران خود نیاز دارند" را به جريان می اندازد.
🔶 فارغ از جبر تقسیم جنسیتی کار که این جمله در دل خود دارد که نان آوری را امری مردانه می داند و نقش زنانه را در مادری خلاصه می کند و همچنین تحمیل دگرجنس خواهی اجباری و نادیده گرفتن زوج های همجنسگرا یا نابارور، با ارزش گذاری بر مادری بیولوژیکی، این جمله تا حد زیادی به فرهنگ خشونت علیه زنان از طریق سلب حق بر بدن زنانه و بیگانه سازی زنان از مادری و توصیف مادری از زبان مردسالارانه بدون در نظر گرفتن تجربیات زنان از مادری و ارتباط پویای مادر و فرزندی و مبتنی بر سلب حق انتخاب و گزینش شیوه مادری کردن، همچنان شیردهی و تغدیه کودک را وظيفه مادری می داند و با نگاهی کالایی، بدن زن را همچون مخزن حمل شیر و تغذیه کننده نوزاد می داند.
🔶برخلافِ گذشته که معضل آلودگی آب و غیاب بهداشت و سلامت عمومی و ضعف پزشکی وجود داشت و شیر مادر تنها گزینه تغذیه نوزاد بود، امروزه شیردهی با شیشه شیر ( که می تواند با پررنگ تر کردن نقش پدری با مشارکت در شیردهی و تماس فیزیکی و برقراری رابطه عاطفی نوزاد با پدر، آن را از امری زنانه و تک جنسیتی به نقشی برابر بدل سازد) و یا شیر خشک که حامل تمامی نیازهای اساسی زیستی کودک است، شیر مادر را که گاه فاقد مواد مغذی لازم است، از تنها گزینه یا حتی از بهترین گزینه تغذیه نوزاد خارج می سازد، اما هنوز تعیین تکلیف و مرضیح مردانه در خصوص چگونگی مادری کردن ادامه دارد.
🔶 پروبلماتیک شدن فمینیستی موضوع شیر مادر از تمایل مردان بر کنترل بدن زنانه و سلب اختیار زنان بر بدنشان ناشی می شود که نه تنها عدم تمایل مادر به شیردهی را با انگ مادر بی رحم و زیر سوال بردن مهر مادری و القای حس گناه و سرزنش گری استیگماتیزه می کند بلکه حتی در موارد زیادی مردان تمایل مادر به شیردهی به فرزند را به بهانه حفظ جذابیت جنسی زن و یا رفع موانع مقاربت جنسی مانع می شوند و شیردهی به یک انتظار مردسالارانه در خدمت خواست مردان بدل می شود.
🔶در خوانش مردسالارانه از مادری کامل، بدن زنانه موظف به تغذیه نوزاد است و این تکلیفی ست بر دوش زن تا وظيفه مادری ادا شود، و این قاعده نقض نمی شود مگر به خواست مرد مبنی بر عدم تمایل پدر به شریک کردن نوزاد در بدنی از آنِ مرد.
🔶 فشار اجتماعی تغذیه نوزاد از مادر و وجوب شیردهی با تنگ کردن هرچه بیشتر حلقه جبر وظایف مادری ايده آل حول گردن مادران، بسیاری از آنان را در وضعیت استیصال ناشی از تصور ناکافی بودن و خودسرزنشگری بابت ناتوانی از شیردهی و حس عذاب وجدان و افسردگی قرار می دهد. در مواقع زیادی مادران با وجود شیردهی دردناک" Breastfeeding Pain" و یا تاول های ملتهب نوک پستان که با هربار مکیدن نوزاد دچار خونریزی، سوزش و عفونت مجدد می شود در کنار خستگی و عدم آمادگی، باز هم درد بیولوژیک جسمانی را در ازای درد قرار گرفتن در موقعیت استگیمایی و سرزنش گری اجتماعی به جان می خرند چراکه جامعه آن را به حساب ضعف و داغ ننگ شکست مادرانگی خواهد گذاشت.
🔶 بدن زنانه بویژه پس از بارداری تبديل به ملک عمومی می شود که نظام فرهنگی و رسانه/ نظام پزشکی/ نظام دولتی/ سیاسی/نظام سرمایه داری علاوه بر ادعای ملک شخصی مرد/ جنین/ نوزاد بر ابدان زنانه همگی ادعای تملک دارند.
🔶 آنچه که همواره نادیده گرفته شده است، غیبت گفتمان حق زن بر بدن است که بدن زن را از ابژه جنسی و ابزار تداوم دودمان مردان و دستگاه تولید مثل افزایش جمعیت دولتی و ازدیاد نیروی کار سرمایه دار و ابژه سوددهی و موش آزمایشگاهی علم پزشکی با پزشکی زدگی"medicalization" مادری و چمدان حمل جنین و تانک شیر نوزاد، به بدنی انسانی تحت اراده خود زن بدل سازد.
🔶این قانونی ست که با چرخش مفهومی از نقش "مادری تحمیلی" به "مادری اختیاری و انتخابی" ، بر پایه سوژگی زنانه و تاکید بر تجربه مادری می بایست به بدست خود زنان بر علیه غفلت تاریخی از مادرانِ همیشه در صحنه و در عین حال نامرئی، تدوین، امضا و اجرا شود.
مادری
#حق_انتخاب
#بدن_زن
#شیردهی
#صدا_و_سیما
#تقدس_مادری
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
https://tg.pe/Dz8
Telegraph
📝رسانه و پروژه نظارت بر بدن های رام شده زنانه؛نان پدر/شیر مادر حلالت قهرمان
📍مادری تجربه سرکوبگری دوجانبه زیستی و اجتماعی زنان است. 🔶مادری از بعد زیست شناختی، پتانسیل بالقوه در بدن های زنانه ست که برای بالفعل شدن آن مداخله پزشکی با شی واره سازی و نگاه کالایی به بدن زن، به مثابه دستگاه دارای قابلیت تولید مثل/حمل جنین/ تغدیه کننده…
📝 زدن سرنا از سر گشاد!
✍عباس عبدی
📍سیر تحول جوامع بشرے و توسعه و ترقے را می‌توان از ڪاهش گستره جبر به افزایش دایره اختیار توصیف ڪرد. به عبارت دیگر با پیشرفت جامعه، امڪانات بشرے براے انتخاب و خروج از جبر جامعه و جبر طبیعت بیشتر می‌شود.
📍جامعه پیشرفته می‌ڪوشد ڪه دایره انتخاب شهروندان را گسترش دهد. یڪے از مهم‌ترین تحولات در این مسیر افزایش دایره انتخاب فرد در فرزندآورے است. در حقیقت یڪے از رخدادهاے تاریخے، متمایز شدن رابطه جنسے از مسأله فرزندآورے است. این مسأله بویژه براے زنان بسیار مهم است و امڪان برنامه‌ریزے آنان را براے هماهنگے میان بهبود زندگے خود و فرزندآورے را فراهم می‌ڪند.
📍بنابراین هر گونه سلب اختیار در این زمینه نوعے بازگشت به گذشته است. بد نیست به سیاست‌هاے رسمے براے افزایش فرزندآورے نگاهے انداخته شود تا میزان انطباق آن را با این قاعده ڪلے تشخیص دهیم.
📍مدیرکل دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت از حذف توزیع رایگان اقلام پیشگیرے از باردارے در شبڪه‌هاے بهداشتے ایران براے مبارزه با ڪاهش جمعیت خبر داد و گفت: «وزارت بهداشت تمامے اقدام‌هاے پیشگیرے از باردارے ڪه پیش از این در شبڪه بهداشتے ایران بوده از جمله وازڪتومے و توبڪتومے را مگر در صورت خطر جانے حذف ڪرده و سیستم‌هاے تشویق به فرزندآورے را افزایش داده است.»
📍اگر چه بنده نسبت به ڪاهش رشد جمعیت ڪشور حساس هستم و تا ڪنون در چند یادداشت به این نڪته پرداخته‌ام ولے نحوه مواجهه رسمے با ڪاهش رشد جمعیت در ڪشور یڪے از بدترین سیاست‌هایے است ڪه در مواجهه با مشڪلات اجتماعے اتخاذ می‌شود. در واقع اندیشه مفیدے در پس این سیاست‌ها وجود ندارد.
📍آنان گمان می‌ڪنند ڪه با سلب اختیار مردم می‌توانند فرزندآورے را محقق ڪنند. غافل از اینڪه چنین سیاستے نه تنها موجب فراموش ڪردن علت اصلے ڪاهش فرزندآورے می‌شود، بلڪه عوارض دیگرے نیز ایجاد خواهد ڪرد. از جمله سقط جنین، راهے است ڪه خانواده‌ها در برابر حاملگے ناخواسته پیش خواهند گرفت.
📍گذشته از سقط جنین، مسأله اصلے جاے دیگرے است. آیا تا ڪنون توجه ڪرده‌اید ڪه چرا خانواده‌هاے جدید می‌ڪوشند ڪه تعداد فرزندانشان محدود باشد؟ یک علت اصلے اهمیتے است ڪه آنان براے فرزند قایل هستند.
📍چند نسل پیش خانواده‌ها به طور طبیعے زاد و ولد می‌ڪردند، به طور معمول 5، 6 یا بیشتر فرزند داشتند. رسیدگے پدر و مادر به آنان نیز بستگے به شرایط داشت. بسیارے از ڪودڪان به وسیله برادر یا خواهر بزرگتر خود نگهدارے می‌شدند تا مادر به ڪارهاے منزل برسد. تأمین آموزش و بهداشت و حتے تربیت ڪودڪان در حد مطلوب نبود. بسیارے از پدران و مادران حتے نمی‌دانستند ڪه فرزندشان ڪجا درس می‌خواند یا چه درسے می‌خواند.
📍اضافه شدن یک فرزند به خانواده اگر چه در سال‌هاے اولیه بارے بر دوش خانواده بود، ولے به مرور با بزرگتر شدن ڪودڪان، بارے را نیز از دوش خانواده برمی‌داشتند. فرزندان در خرید خارج از خانه یا انجام ڪارهاے جارے خانه ڪمک می‌ڪردند. شخصاً همیشه در صف نان بودم، خرید از مغازه با من بود. حتے در شستن لباس ڪمک می‌ڪردم و...
📍ولے بچه‌هاے امروز در موقعیت دیگرے تعریف می‌شوند. تا پایان دانشگاه نیز مثل مهمان در خانه رفتار می‌ڪنند. در حقیقت پدر و مادر ترجیح می‌دهند ڪه او به آینده خودش بپردازد و سرمایه انسانے آینده خودش را افزایش دهد. به همین علت اهمیت فرزند براے والدین امروزے و تأمین و تربیت او بسیار متفاوت از گذشته شده است.
📍آنان با این فرهنگ، قادر نیستند فرزندان زیادے را بیاورند و از همه مهم‌تر اگر وضع معیشت آنان مناسب نباشد، حاضر نمی‌شوند ڪه فرزند بیاورند. براے یک پدر و مادر امروزے تأمین غذا، پوشاک و حتے اتاق جداگانه و سپس آموزش و بهداشت ڪودک یک ضرورت غیر قابل بحث است.
📍دیگر آن زمان گذشته است ڪه چند بچه، ڪوچک و بزرگ داخل یک اتاق زندگے ڪنند. امروز گذران اوقات فراغت، بیشتر در منزل و از طریق فضاے مجازے و شیوه‌هاے دیگر است. دیگر نمی‌توان بچه را از صبح فرستاد داخل ڪوچه تا ناهار و سپس تا شام!!
📍ڪسانے ڪه حل مسایل ڪشور را از طریق ایجاد محدودیت در قدرت انتخاب و آزادے عمل شهروندان دنبال می‌ڪنند، جز اینڪه سرنا را از سر گشادش می‌نوازند، ڪار دیگرے انجام نمی‌دهند. این ڪارها فقط براے آن است ڪه بگویند داریم ڪارے می‌ڪنیم. همین و بس.
#بدن_زن
#مادری
#بارداری
#حق_انتخاب
#پیشگیری_از_بارداری
#سقط_جنین
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
✍عباس عبدی
📍سیر تحول جوامع بشرے و توسعه و ترقے را می‌توان از ڪاهش گستره جبر به افزایش دایره اختیار توصیف ڪرد. به عبارت دیگر با پیشرفت جامعه، امڪانات بشرے براے انتخاب و خروج از جبر جامعه و جبر طبیعت بیشتر می‌شود.
📍جامعه پیشرفته می‌ڪوشد ڪه دایره انتخاب شهروندان را گسترش دهد. یڪے از مهم‌ترین تحولات در این مسیر افزایش دایره انتخاب فرد در فرزندآورے است. در حقیقت یڪے از رخدادهاے تاریخے، متمایز شدن رابطه جنسے از مسأله فرزندآورے است. این مسأله بویژه براے زنان بسیار مهم است و امڪان برنامه‌ریزے آنان را براے هماهنگے میان بهبود زندگے خود و فرزندآورے را فراهم می‌ڪند.
📍بنابراین هر گونه سلب اختیار در این زمینه نوعے بازگشت به گذشته است. بد نیست به سیاست‌هاے رسمے براے افزایش فرزندآورے نگاهے انداخته شود تا میزان انطباق آن را با این قاعده ڪلے تشخیص دهیم.
📍مدیرکل دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت از حذف توزیع رایگان اقلام پیشگیرے از باردارے در شبڪه‌هاے بهداشتے ایران براے مبارزه با ڪاهش جمعیت خبر داد و گفت: «وزارت بهداشت تمامے اقدام‌هاے پیشگیرے از باردارے ڪه پیش از این در شبڪه بهداشتے ایران بوده از جمله وازڪتومے و توبڪتومے را مگر در صورت خطر جانے حذف ڪرده و سیستم‌هاے تشویق به فرزندآورے را افزایش داده است.»
📍اگر چه بنده نسبت به ڪاهش رشد جمعیت ڪشور حساس هستم و تا ڪنون در چند یادداشت به این نڪته پرداخته‌ام ولے نحوه مواجهه رسمے با ڪاهش رشد جمعیت در ڪشور یڪے از بدترین سیاست‌هایے است ڪه در مواجهه با مشڪلات اجتماعے اتخاذ می‌شود. در واقع اندیشه مفیدے در پس این سیاست‌ها وجود ندارد.
📍آنان گمان می‌ڪنند ڪه با سلب اختیار مردم می‌توانند فرزندآورے را محقق ڪنند. غافل از اینڪه چنین سیاستے نه تنها موجب فراموش ڪردن علت اصلے ڪاهش فرزندآورے می‌شود، بلڪه عوارض دیگرے نیز ایجاد خواهد ڪرد. از جمله سقط جنین، راهے است ڪه خانواده‌ها در برابر حاملگے ناخواسته پیش خواهند گرفت.
📍گذشته از سقط جنین، مسأله اصلے جاے دیگرے است. آیا تا ڪنون توجه ڪرده‌اید ڪه چرا خانواده‌هاے جدید می‌ڪوشند ڪه تعداد فرزندانشان محدود باشد؟ یک علت اصلے اهمیتے است ڪه آنان براے فرزند قایل هستند.
📍چند نسل پیش خانواده‌ها به طور طبیعے زاد و ولد می‌ڪردند، به طور معمول 5، 6 یا بیشتر فرزند داشتند. رسیدگے پدر و مادر به آنان نیز بستگے به شرایط داشت. بسیارے از ڪودڪان به وسیله برادر یا خواهر بزرگتر خود نگهدارے می‌شدند تا مادر به ڪارهاے منزل برسد. تأمین آموزش و بهداشت و حتے تربیت ڪودڪان در حد مطلوب نبود. بسیارے از پدران و مادران حتے نمی‌دانستند ڪه فرزندشان ڪجا درس می‌خواند یا چه درسے می‌خواند.
📍اضافه شدن یک فرزند به خانواده اگر چه در سال‌هاے اولیه بارے بر دوش خانواده بود، ولے به مرور با بزرگتر شدن ڪودڪان، بارے را نیز از دوش خانواده برمی‌داشتند. فرزندان در خرید خارج از خانه یا انجام ڪارهاے جارے خانه ڪمک می‌ڪردند. شخصاً همیشه در صف نان بودم، خرید از مغازه با من بود. حتے در شستن لباس ڪمک می‌ڪردم و...
📍ولے بچه‌هاے امروز در موقعیت دیگرے تعریف می‌شوند. تا پایان دانشگاه نیز مثل مهمان در خانه رفتار می‌ڪنند. در حقیقت پدر و مادر ترجیح می‌دهند ڪه او به آینده خودش بپردازد و سرمایه انسانے آینده خودش را افزایش دهد. به همین علت اهمیت فرزند براے والدین امروزے و تأمین و تربیت او بسیار متفاوت از گذشته شده است.
📍آنان با این فرهنگ، قادر نیستند فرزندان زیادے را بیاورند و از همه مهم‌تر اگر وضع معیشت آنان مناسب نباشد، حاضر نمی‌شوند ڪه فرزند بیاورند. براے یک پدر و مادر امروزے تأمین غذا، پوشاک و حتے اتاق جداگانه و سپس آموزش و بهداشت ڪودک یک ضرورت غیر قابل بحث است.
📍دیگر آن زمان گذشته است ڪه چند بچه، ڪوچک و بزرگ داخل یک اتاق زندگے ڪنند. امروز گذران اوقات فراغت، بیشتر در منزل و از طریق فضاے مجازے و شیوه‌هاے دیگر است. دیگر نمی‌توان بچه را از صبح فرستاد داخل ڪوچه تا ناهار و سپس تا شام!!
📍ڪسانے ڪه حل مسایل ڪشور را از طریق ایجاد محدودیت در قدرت انتخاب و آزادے عمل شهروندان دنبال می‌ڪنند، جز اینڪه سرنا را از سر گشادش می‌نوازند، ڪار دیگرے انجام نمی‌دهند. این ڪارها فقط براے آن است ڪه بگویند داریم ڪارے می‌ڪنیم. همین و بس.
#بدن_زن
#مادری
#بارداری
#حق_انتخاب
#پیشگیری_از_بارداری
#سقط_جنین
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
🔹جلد کتاب تعلیمات اجتماعی سال ۱۳۵۱
#مقام_انسانیت
#کرامت_زن
#حق_رای_
#حق_انتخاب_پوشش
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
#مقام_انسانیت
#کرامت_زن
#حق_رای_
#حق_انتخاب_پوشش
@seyribar 💫
•~🍃🌸🌼🍃~•
کاش می‌دانستی من "برتری" بر مردها را نمی‌خواهم.
خوب که فکر می‌کنم می‌بینم آنچه در رویاهای منست، "برابری" هم نیست...
می‌پرسی پس چه می‌خواهد، این جنس لطیف پرهیاهو؟؟!!
#من_آزادی_می‌خواهم... من #حق_انتخاب می‌خواهم...
من #احقاق_حقوقم را در پوشش و ژست‌های مردانه نمی‌بینم، برای من حقوق زن به معنای راننده کامیون شدن یا تا نصف شب بیرون ماندن نیست.
#من_می‌خواهم_آزاد_باشم، می‌خواهم آنقدر اختیار داشته باشم که خودم انتخاب کنم که یک قاضی باشم یا یک معلم رقص، یک مادر خانه‌دار باشم یا یک جهانگرد ماجراجو. محجبه‌ای باشم با چادر و روبند یا موهایم را پریشان کنم و آزادانه لباس بپوشم، یک بازاریاب باشم یا یک نویسنده پر احساس. "و در هر حال احترامم حفظ باشد..."
#من_آزادی_می‌خواهم، من حق انتخاب می‌خواهم می‌خواهم از این قالب‌های تکراری بگذرم و آزاد باشم.
می‌خواهم اگر نخواستم بر طبق عرف زندگی کنم کسی نخواهد با کلامش با نگاهش و با رفتارش مجبورم کند.
می‌خواهم نگاه جامعه به من مجرد طوری نباشد که مجبور باشم ازدواج کنم وقتی عشق را نیافته‌ام...
طوری نباشد که مادر شدن را برایم مسئولیتی سخت و اجباری کند، نه انتخابی عاشقانه و پرهیجان...
طوری نباشد که اگر ازدواج کردم مجبور باشم هر فلاکت و ظلمی را بپذیرم مبادا مطلقه باشم...
#من_آزادی_می‌خواهم، من حق انتخاب می‌خواهم، می‌خواهم خودم باشم، می‌خواهم حتی وقتی نماینده‌ی اتحادیه‌ی قاره‌ای هستم به توانایی و قابلیتم نگاه کنی، نه به صورت و قد و اندامم...
می‌خواهم آرایش کرده باشم یا نه، فقط برای خواست دل خودم باشد، نه ترس از تحقیر و نگاه‌های تمسخرآمیز تو...
#می‌خواهم_وقتی_فریاد_آزادی_برآوردم_در_ذهنت_واژه‌های_بی‌بندوباری_و_هرزگی_رژه_نروند...
نمی‌خواهم تحصیلم، رفتارم، صورتم، سن ازدواجم، تمام زندگی‌ام زیر ذره‌بین تو باشد...
#مردانه_زندگی_کردن_مال_دنیای_مردانه‌ی_او...
#من_می‌خواهم_زن_بمانم و زنانه به زندگی‌ام معنا ببخشم...
من نفس می‌خواهم، زندگی می‌خواهم...
#من_آزادی_می‌خواهم،
#حق_انتخاب_می‌خواهم.
@seyribar 💫
•┈✾~🍃🌸🌼🍃~✾┈•
خوب که فکر می‌کنم می‌بینم آنچه در رویاهای منست، "برابری" هم نیست...
می‌پرسی پس چه می‌خواهد، این جنس لطیف پرهیاهو؟؟!!
#من_آزادی_می‌خواهم... من #حق_انتخاب می‌خواهم...
من #احقاق_حقوقم را در پوشش و ژست‌های مردانه نمی‌بینم، برای من حقوق زن به معنای راننده کامیون شدن یا تا نصف شب بیرون ماندن نیست.
#من_می‌خواهم_آزاد_باشم، می‌خواهم آنقدر اختیار داشته باشم که خودم انتخاب کنم که یک قاضی باشم یا یک معلم رقص، یک مادر خانه‌دار باشم یا یک جهانگرد ماجراجو. محجبه‌ای باشم با چادر و روبند یا موهایم را پریشان کنم و آزادانه لباس بپوشم، یک بازاریاب باشم یا یک نویسنده پر احساس. "و در هر حال احترامم حفظ باشد..."
#من_آزادی_می‌خواهم، من حق انتخاب می‌خواهم می‌خواهم از این قالب‌های تکراری بگذرم و آزاد باشم.
می‌خواهم اگر نخواستم بر طبق عرف زندگی کنم کسی نخواهد با کلامش با نگاهش و با رفتارش مجبورم کند.
می‌خواهم نگاه جامعه به من مجرد طوری نباشد که مجبور باشم ازدواج کنم وقتی عشق را نیافته‌ام...
طوری نباشد که مادر شدن را برایم مسئولیتی سخت و اجباری کند، نه انتخابی عاشقانه و پرهیجان...
طوری نباشد که اگر ازدواج کردم مجبور باشم هر فلاکت و ظلمی را بپذیرم مبادا مطلقه باشم...
#من_آزادی_می‌خواهم، من حق انتخاب می‌خواهم، می‌خواهم خودم باشم، می‌خواهم حتی وقتی نماینده‌ی اتحادیه‌ی قاره‌ای هستم به توانایی و قابلیتم نگاه کنی، نه به صورت و قد و اندامم...
می‌خواهم آرایش کرده باشم یا نه، فقط برای خواست دل خودم باشد، نه ترس از تحقیر و نگاه‌های تمسخرآمیز تو...
#می‌خواهم_وقتی_فریاد_آزادی_برآوردم_در_ذهنت_واژه‌های_بی‌بندوباری_و_هرزگی_رژه_نروند...
نمی‌خواهم تحصیلم، رفتارم، صورتم، سن ازدواجم، تمام زندگی‌ام زیر ذره‌بین تو باشد...
#مردانه_زندگی_کردن_مال_دنیای_مردانه‌ی_او...
#من_می‌خواهم_زن_بمانم و زنانه به زندگی‌ام معنا ببخشم...
من نفس می‌خواهم، زندگی می‌خواهم...
#من_آزادی_می‌خواهم،
#حق_انتخاب_می‌خواهم.
@seyribar 💫
•┈✾~🍃🌸🌼🍃~✾┈•
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بيايد با هم سوار ماشين زمان بشيم و بريم به میدون فردوسی و خیابونای تهران تو سال ١٣٤٧...
همه تيپى بين مردم ديده ميشه!
#حق_انتخاب_پوشش_یعنی_احترام_به_شعوروشخصیت_زن
@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زن
همه تيپى بين مردم ديده ميشه!
#حق_انتخاب_پوشش_یعنی_احترام_به_شعوروشخصیت_زن
@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زن
«اين روزا كه بازار "مرد غيور ايرانى" گرمه و حرف از اينه كه اگر مردان "غيرتمند" باشند، خودشون اجازه نمى‌دن "ناموسشون لخت بگرده" ، بهتره يادى كنيم از اقاى بهزاد فراهانی!
پدری كه مفاهيم نامفهوم "غيرت" و "ناموس" رو از حد منزوى و سرخورده كردن زن به عنوان اموال شخصى به درجه افتخار و حمايت از دخترشون ارتقاء دادن، و هر جا كه مصاحبه‌اي شد و نظرى از ايشون در مورد گلشيفته پرسيدن، تمام قد جلو بد دهنى‌ها و كج فهمى‌ها ايستادند.
ممنون اقاى فراهانى عزيز، اميدوارم روز به روز به پدران، همسران و برادرانى مثل شما اضافه بشه و بجاى الگو قرار دادن افرادى كه مربوط به ١٤٠٠ سال پيش هستن، الگوى جووناى ما بشه امثال شما كه نه دوريد و نه غير قابل تصور، تو همين زمان زندگى مى كنيد و قابل لمس هستيد».
حق_انتخاب زن
حق_انتخاب_پوشش
نه_به_خشونت_علیه_زنان
گلشیفته_فراهانی
@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زنان
این مطلب ار صفحه اینستاگرام ladan.par@ برداشته شده است.
https://bit.ly/2wVaCKt
پدری كه مفاهيم نامفهوم "غيرت" و "ناموس" رو از حد منزوى و سرخورده كردن زن به عنوان اموال شخصى به درجه افتخار و حمايت از دخترشون ارتقاء دادن، و هر جا كه مصاحبه‌اي شد و نظرى از ايشون در مورد گلشيفته پرسيدن، تمام قد جلو بد دهنى‌ها و كج فهمى‌ها ايستادند.
ممنون اقاى فراهانى عزيز، اميدوارم روز به روز به پدران، همسران و برادرانى مثل شما اضافه بشه و بجاى الگو قرار دادن افرادى كه مربوط به ١٤٠٠ سال پيش هستن، الگوى جووناى ما بشه امثال شما كه نه دوريد و نه غير قابل تصور، تو همين زمان زندگى مى كنيد و قابل لمس هستيد».
حق_انتخاب زن
حق_انتخاب_پوشش
نه_به_خشونت_علیه_زنان
گلشیفته_فراهانی
@seyribar 💫
#سیری_برمسائل_وادبیات_زنان
این مطلب ار صفحه اینستاگرام ladan.par@ برداشته شده است.
https://bit.ly/2wVaCKt
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. «اين روزا كه بازار "مرد غيور ايرانى" گرمه و حرف از اينه كه اگر مردان "غيرتمند" باشند، خودشون اجازه نمى دن "ناموسشون لخت بگرده" ، بهتره يادى كنيم از اقاى بهزاد فراهانی! پدری كه مفاهيم نامفهوم "غيرت" و "ناموس" رو از حد منزوى و سرخورده كردن زن به عنوان اموال…