▫️آیا تا به حال با خودتان فکر کردهاید این رفتارهای به غایت عادیسازی شده چه نقشی در تربیت کودکان، آرمانسازی از ازدواج و ارزش دانستن ازدواج برای زنان دارد؟ آیا ما دختران را برای ازدواج تربیت میکنیم یا برای انسان هدفمند، دارای مهارت و مستقل بودن؟
🔺در خاطرات نوجوانی بسیاری از ما زنان اگر سرک بکشید، پر است که وقتهایی که به خاطر کوچکترین خطاهایمان به ما میگفتند «کسی نمیگیردت.» قرار بود بیخطا باشیم برای اینکه کسی بگیردمان.
▫️بسیاری از ما برای مستقل بودن، فضانورد، وکیل، پزشک، نقاش و نجار بودن تربیت نشدیم. به ما نمیگفتند اگر تنبل باشی و پشتکار به خرج ندهی نمیتوانی مدیر خوبی باشی، نمیتوانی رقصندهی موفقی باشی، میگفتند اگر تنبل باشی کسی نمیگیردت، یا اگر بگیرد پس میفرستدت!
🔺این چنین شد که ازدواج به آرمان تبدیل شد، نه آرمانِ داشتن یاری صادق و معتمد و محترم، بلکه آرمان ازدواج و مجرد نماندن به هر قیمتی.
🟡 ما میتوانیم تغییر را از خودمان و حلقهی اثربخشیمان آغاز کنیم. اگر با دختری در ارتباطید برایشان لباس فضانوردی بخرید، اسباب نجاری هدیه بدهید و جای اینکه به او وعدهی عروس شدن بدهید، به او بگویید بزرگ که شدی میتوانی ماهر و متخصص باشی، کارآفرین و هنرمند باشی.