فراز نو

(شیوه نامه نگارشی شعر سپکو)

۱ - ✍ سپکو گونه ای نوین از چامه کوتاه امروزین، بدون وزن و قافیه کناری است که بر پایه ی آرایه ی "بردن انجام به آغاز" (تصدیر) و از دو تا هفت بند( لَخت) و بدون بازگویی(تکرار) سایر واژه ها نوشته میشود.

۲ - ✍ کلیدواژه، واژه ای است رسا و برجسته که در بند نخست برگزیده و در بند پایانی بازگویی( تکرار) میشود. در این باره فرانامها (ضمایر)، واج های پیوندی(حروف ربط) و کارواژه های پیوندی (افعال ربطی) کلیدواژه به شمار نمی آیند.

۳ _ ✍ کلیدواژه" در سپکو باید دارای جایگاه "استواری" باشد ، بگونه ای که بازنویسی (تکرار) آن در بند پایانی نیاز و بایسته باشد و تکرار نشدنش سپکو را بی معنا سازد. بازنویسی کلیدواژه در بند پایانی میتواند به شیوه های گوناگون باشد. همچون:
تکواژه با تکواژه (دل _ دل )
تکواژه با مرکب (دل _ دلتنگی)
مرکب با مرکب (دلتنگی_ دلتنگی)


۴ _ ✍ اندازه ی هر بند (مصرع) در سپکو، کوتاه (موجز) و نشانه ی پایان هر بند، درنگ (مکث) یا رسیدن به کارواژه (فعل ) می باشد.

۵ _ ✍ زبان نگارشی سپکو، پارسی سَره است و از واژه های "فارسی_عربی" زمانی میشود بهره گرفت که واژه ای  پارسی سره در برابر آن از سوی چامه سُرا یافت نشود.

۶ _ ✍ بازنویسی فرانام ها (ضمایر) و واج های پیوندی(حروف ربط) وکارواژه های پیوندی (افعال ربطی) و نیمواژه ها (مشتقات) و واژه های همگفتار(جناس تام) در بندهای شعر سپکو آزاد است.

۷ _ ✍ سپکو چامه ای است بر پایه و آسه ی کلیدواژه که سپکو نگار بایستی مضمون سرایشش را به همان واژه پیوند دهد تا سروده اش به بیراهه نرود.
بر این اساس در بازنویسی کلیدواژه، ساختار و گویش یکسان در کنار معنا بایستی مورد نگرش شاعر باشد.


🔹🔸🔹🔸🔹🔸

نمونه‌ای از یک چامه ی سپکوپارسی و تاکید شاعر بر کلیدواژه ی #چشم و بازنویسی(تکرار) آن در بند پایانی👇

#چشمهایم را گردن بگیر
و گونه گونه
بر اشکهایم روان شو
که من چشمه چشمه
به پای #چشمهایت خشکیدم


#رضا_نعمتی_کرفکوهی
#واضع_شعرسپکو
#تاریخ_بنیاد_خرداد_۹۶

(تهیه شده درکانون فرهنگی سپکو)

#کانال_آموزش_شعرسپکو
t.center/AmozeshSepko