‌شوق مقدس شـوق، سحری همواره حاضر و نامحدود است؛ فقط کافیسـت بـه آن متصـل شوید. لازم نیسـت بـه شـوق بيايیـد. شـمـا بـه شـوق آمده ایـد. شـوق فراتـر از همه محدودیت هـای بشـری و نیروی برانگیزاننـده جـهـان اسـت. وقتـی شـما بـا خـدا در ارتباط هستید و خـود و خـدا را یکی می دانید، وقتی از قلمروی فكـر، ذهـن، احساس ها و نفـس خـود گام بیرون می گذارید، شـوق در لحظـه حال می تپـد. شما می توانید درون ساختار نفـس بـه هیجـان بیایید، انگیخته و حتی پویا باشید، امـا هیـچ کـدام از این حالت هـا شـوق نیستند. شـوق از جـهـان نـاپیـدا می آیـد و روح را در مـاده می دمـد. فقط کافیست دستتان را بـالا ببرید و شـوق را پایین بیاورید. همزمان با برگزاری دوره یا سخنرانی، بارهـا خـودم را با چالشی در زندگی شخصی رو به رو دیده ام و بی چـاره، گرفتار و اسیر درد نفسـم بـوده ام. بـا ایـن حـال، وقتـى صـدهـا نفـر منتظرند تا با مشـاركـت مـن، جنبـه ای از زندگی شـان را دگرگون کننـد، فرصتـی بـرای پرداختـن بـه مسـايـل شـخصی خـود نـدارم. در نتیجه، بایـد ورای مشکلاتم بـروم، بایـد دست هایم را بـالا بـبـرم و خـدا را داخـل کنم. بایـد از کوچکـی شـخص خـودم بـيـرون بـروم و بـه سرچشمه جمعی آگاهی والاتـر وصـل شـوم. هـمـه شـوقی که می خواهیم، در ایـن سرچشـمـه مقـدس موجـود اسـت. شوق، سوخت معنوی یک زندگی متصـل بـه مقـدسـات اسـت. بـرای دست یابی بـه شـوق فقط کافیسـت هـر نگرانی، دلمشغولی، فکـر یـا بـاوری را کـه شـما را از آن سطح آگاهـی کـه خـانـه شـوق است، دور می سازد، پراکنـده کـنـیـد. شـوق یک ارتعـاش است. ضروریست انتخـاب شـمـا دسـت کشیدن از شـک کـردن بـه خـود و ارتباط تـان بـا خـدا بـاشـد. بایـد نیاز به احساس حقارت و دیده نشـدن را کنار بگذارید. بایـد ناامیدی، بزدلی و ناشایستگی خودتان را پس بزنید و از گرفتـار مـانـدن بیرون بروید. ضروری سـت ایـن فـکـر را که شایستگی کافی ندارید یا نمی دانید چگونه به شایستگی کافی دسـت بیابید، کنار بگذارید. سرانجام لازم اسـت هـمـه فـكـرهـای کوچک و پراکنـده خـود را بـه الـهـه شـوق و الهـام بسپارید. وقتی از آویختـن بـه فـكـرهـای نفستان دست بکشید، بـرای داخـل شـدن بـه نیـروی عشـق خـود و درخشش وجودتـان آزاد خواهید بود. با خواندن دعایی که در ادامه می آید، مجسـم كـنـيـد كـه الـهـه شـوق را فرامی خوانیـد. مـن الهـه شـوق را بـه شـکل زنی زیبا، نورانی، بی وزن، پرشور و صـد در صـد صـريـح مجسم می کنـم. بـه او اجـازه دهیـد خـودش را بر شـما آشکار کند، در شـمـا جـریـان يابـد و راهنمایی تـان کـنـد. دبی فورد @sepas963