مجله تلگرامی صدای پای آب
#فرارو
Канал
2,36 тыс.
подписчиков
6,93 тыс.
фото
1 тыс.
видео
3,38 тыс.
ссылок
کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان
لینک کانال مجله تلگرامی صدای پای آب.
@sedayepayeab1
برای گفتگو درباره مظالم انتقال آب با ما باشید
Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
🔴آب، شورشهای خیابانی و غذای نذری با ذوب شمش طلا!
🎙گفتگوی امروزم با #فرارو:
https://instagram.com/p/BeDsehone-5
🔵 در بسیاری از شهر‌هایی که در ناآرامی‌های دیماه، تجمع ها به خشونت کشیده شد، سابقه درگیری بر سر مساله آب وجود دارد.
🔻آن چیزی که در کشور ما بحران ایجاد می‌کند، این است که ما هرگز واقعیت‌های اقلیمی و جغرافیایی خودمان را به رسمیت نمی‌شناسیم و همچنان رو به آسمان برنامه ریزی می‌کنیم؛ امیدواریم و دعا می‌کنیم که باد و باران بیاید.
🔵امارات -همسایه جنوبی ما- هم در خشکسالی بسیار شدیدی است، کلا در منطقه خاورمیانه وضعیت همین گونه است، اما آن‌ها نگرانی چندانی از این خشکسالی و کمبود باران ندارند و هرگز مثل ما بیمناکِ ریزش‌های آسمانی اندک شان نیستند. چرا؟ چون چیدمان توسعه شان را بر مبنای اقتصادی طراحی کرده اند که کمترین وابستگی را به آب و خاک دارد.
🔻این‌ها همه نشان دهنده این است که خطری بزرگتر از خطر خشکسالی کشور را تهدید می‌کند و آن هم خشکسالی مدیرانی است که حاضر به تغییر نیستند و درایت درک شرایط کنونی را ندارند. بسیار محافظه کار یا متحجر و تغییرناپذیر هستند و با توجه به این ماجرا ما درگیر خطری هستیم که من اسمش را می‌گذارم "خشکسالی مدیریتی".
🔵 میانگین گرفتن پیراسنجه های اقلیمی در کشور‌هایی با شرایط کشور ما و براساس آن برنامه ریزی کردن، نوعی بلاهت است. مثل این است که بگوییم میانگین دو تومن پولی که در جیب من است و یک میلیاردی که در جیب شماست می‌شود ۵۰۰ میلیون و یک تومن! در حالی که واقعیت ماجرا آن است که دارایی من همچنان همان دو تومان است.
🔻در مورد اقلیم خشک هم دقیقا اینگونه است و ما نباید بر اساس میانگین‌ها قضاوت و برنامه ریزی کنیم. هر سالی باید صرفا سناریوی خودش را داشته باشد و بهترین کاری که باید بکنیم این است که آبی که در این مملکت وجود دارد را برای توسعه گردشگری، توسعه صنایع های تک، نیاز آب شرب مردم و دیگر کسب و کارهای سبز اختصاص دهیم.
🔵در صورتی که ما در کشورمان پرمصرف‌ترین صنایعی که در جهان وجود دارد را مستقر کرده ایم. درواقع هیچ "صنعت آب بَری" در کره زمین وجود ندارد که ما آن را نداشته باشیم! یعنی سه صنعت فولاد، آهن و اتم.
🔻این سه صنعت به شدت آب بَر هستند. تمام نیروگاه‌های اتمی در دنیا در کنار رودخانه‌های دایمی، دریا‌ها و اقیانوسها جانمایی شده اند؛ اما ما در مرکز کشور-قم و اصفهان- نیروگاه اتمی ساخته ایم؛ و یا اینکه استحصال اورانیم را از یزد انجام می‌دهیم و مجبورهستیم با تانکر‌های بزرگ برای مردم آن منطقه آب شیرین ببریم. این نابخردی و عدم توجه به ملاحظات واقعی حاکم بر سرزمین ماست.
🔵احداث چنین صنایعی و یا ترویج کشت محصولاتی چون #نیشکر در مناطق کم آب اشتباه است. نیشکر باید در جایی کشت می‌شود که دست کم میانگین ریزش‌های آسمانی اش ۱۰۰۰ میلیمتر باشد، در حالی که مابا وجود کم آبی با افتخار نیشکر می‌کاریم و کسی را که این کشت و صنعتها را در خوزستان گسترش داده، به عنوان رئیس سازمان محیط زیست منصوب می‌کنیم!
🔻 کل نیاز آب شرب ایرانیان ۸ میلیارد متر مکعب است. یعنی فقط ۸ درصد آب قابل استحصال سالانه کشور که در سخت‌ترین خشکسالی‌ها هم همیشه اتفاق می‌افتد. وضعیت ایران را با عربستان مقایسه کنید که برای تامین آب شرب مردمش به ۳ میلیارد متر مکعب آب نیاز دارد، ولی کل موجودی آب قابل استحصال سالانه اش فقط ۱ میلیارد متر مکعب است. اگر در ایران خشکسالی داریم، پس وضعیت #عربستان چگونه است؟ آدم‌های ناشکری هستیم که در چنین فلاتی که ۱۸۰ رودخانه دائمی دارد، آنقدر بد رفتار کرده‌ایم، آنقدر ولنگارانه و نابخردانه از نعمت‌های الهی سوء استفاده کردیم که حالا به چنین فلاکتی افتادیم.
🔵کار ما شبیه کار آن خانواده ثروتمندی است که با سوزاندن اسکناس‌های ۱۰ هزار تومانی خانه اش را گرم می کرد و برای تامین گرمای زیر اجاق های غذای نذری اش، مبادرت به ذوب کردن شمشهای طلا کرده و آنگاه با حسرت و افسوس می‌گفت: چرا ما که این همه کار خوب کردیم و آنقدر نذر دادیم، بدبخت و فقیر شدیم؟!
🎙 مشروح این مصاحبه مفصل را در نشانی زیر بخوانید:
👇
http://yon.ir/w6aas
🔴آب، شورشهای خیابانی و غذای نذری با ذوب شمش طلا!
🎙گفتگوی امروزم با #فرارو:
https://instagram.com/p/BeDsehone-5
🔵 در بسیاری از شهر‌هایی که در ناآرامی‌های دیماه، تجمع ها به خشونت کشیده شد، سابقه درگیری بر سر مساله آب وجود دارد.
🔻آن چیزی که در کشور ما بحران ایجاد می‌کند، این است که ما هرگز واقعیت‌های اقلیمی و جغرافیایی خودمان را به رسمیت نمی‌شناسیم و همچنان رو به آسمان برنامه ریزی می‌کنیم؛ امیدواریم و دعا می‌کنیم که باد و باران بیاید.
🔵امارات -همسایه جنوبی ما- هم در خشکسالی بسیار شدیدی است، کلا در منطقه خاورمیانه وضعیت همین گونه است، اما آن‌ها نگرانی چندانی از این خشکسالی و کمبود باران ندارند و هرگز مثل ما بیمناکِ ریزش‌های آسمانی اندک شان نیستند. چرا؟ چون چیدمان توسعه شان را بر مبنای اقتصادی طراحی کرده اند که کمترین وابستگی را به آب و خاک دارد.
🔻این‌ها همه نشان دهنده این است که خطری بزرگتر از خطر خشکسالی کشور را تهدید می‌کند و آن هم خشکسالی مدیرانی است که حاضر به تغییر نیستند و درایت درک شرایط کنونی را ندارند. بسیار محافظه کار یا متحجر و تغییرناپذیر هستند و با توجه به این ماجرا ما درگیر خطری هستیم که من اسمش را می‌گذارم "خشکسالی مدیریتی".
🔵 میانگین گرفتن پیراسنجه های اقلیمی در کشور‌هایی با شرایط کشور ما و براساس آن برنامه ریزی کردن، نوعی بلاهت است. مثل این است که بگوییم میانگین دو تومن پولی که در جیب من است و یک میلیاردی که در جیب شماست می‌شود ۵۰۰ میلیون و یک تومن! در حالی که واقعیت ماجرا آن است که دارایی من همچنان همان دو تومان است.
🔻در مورد اقلیم خشک هم دقیقا اینگونه است و ما نباید بر اساس میانگین‌ها قضاوت و برنامه ریزی کنیم. هر سالی باید صرفا سناریوی خودش را داشته باشد و بهترین کاری که باید بکنیم این است که آبی که در این مملکت وجود دارد را برای توسعه گردشگری، توسعه صنایع های تک، نیاز آب شرب مردم و دیگر کسب و کارهای سبز اختصاص دهیم.
🔵در صورتی که ما در کشورمان پرمصرف‌ترین صنایعی که در جهان وجود دارد را مستقر کرده ایم. درواقع هیچ "صنعت آب بَری" در کره زمین وجود ندارد که ما آن را نداشته باشیم! یعنی سه صنعت فولاد، آهن و اتم.
🔻این سه صنعت به شدت آب بَر هستند. تمام نیروگاه‌های اتمی در دنیا در کنار رودخانه‌های دایمی، دریا‌ها و اقیانوسها جانمایی شده اند؛ اما ما در مرکز کشور-قم و اصفهان- نیروگاه اتمی ساخته ایم؛ و یا اینکه استحصال اورانیم را از یزد انجام می‌دهیم و مجبورهستیم با تانکر‌های بزرگ برای مردم آن منطقه آب شیرین ببریم. این نابخردی و عدم توجه به ملاحظات واقعی حاکم بر سرزمین ماست.
🔵احداث چنین صنایعی و یا ترویج کشت محصولاتی چون #نیشکر در مناطق کم آب اشتباه است. نیشکر باید در جایی کشت می‌شود که دست کم میانگین ریزش‌های آسمانی اش ۱۰۰۰ میلیمتر باشد، در حالی که مابا وجود کم آبی با افتخار نیشکر می‌کاریم و کسی را که این کشت و صنعتها را در خوزستان گسترش داده، به عنوان رئیس سازمان محیط زیست منصوب می‌کنیم!
🔻 کل نیاز آب شرب ایرانیان ۸ میلیارد متر مکعب است. یعنی فقط ۸ درصد آب قابل استحصال سالانه کشور که در سخت‌ترین خشکسالی‌ها هم همیشه اتفاق می‌افتد. وضعیت ایران را با عربستان مقایسه کنید که برای تامین آب شرب مردمش به ۳ میلیارد متر مکعب آب نیاز دارد، ولی کل موجودی آب قابل استحصال سالانه اش فقط ۱ میلیارد متر مکعب است. اگر در ایران خشکسالی داریم، پس وضعیت #عربستان چگونه است؟ آدم‌های ناشکری هستیم که در چنین فلاتی که ۱۸۰ رودخانه دائمی دارد، آنقدر بد رفتار کرده‌ایم، آنقدر ولنگارانه و نابخردانه از نعمت‌های الهی سوء استفاده کردیم که حالا به چنین فلاکتی افتادیم.
🔵کار ما شبیه کار آن خانواده ثروتمندی است که با سوزاندن اسکناس‌های ۱۰ هزار تومانی خانه اش را گرم می کرد و برای تامین گرمای زیر اجاق های غذای نذری اش، مبادرت به ذوب کردن شمشهای طلا کرده و آنگاه با حسرت و افسوس می‌گفت: چرا ما که این همه کار خوب کردیم و آنقدر نذر دادیم، بدبخت و فقیر شدیم؟!
🎙 مشروح این مصاحبه مفصل را در نشانی زیر بخوانید:
👇
http://yon.ir/w6aas
Instagram