صدای_مردم

🍃🍃
به مورخ: سی‌ام ژوئیه سال ۱۹۳۲ آلبرت آینشتاین، نامه‌ای به زیگموند فروید نوشت و از او پرسید: آیا در مقابل فاجعه‌ی شوم جنگ، راه نجاتی برای جامعه‌ی بشری وجود دارد؟ این پرسش درپی پیشرفت تکنولوژی به مسئله‌ای حیاتی برای انسان متمدن! تبدیل شده است ...

🔎 #بریده‌ای_از_کتاب #چرا_جنگ؟

📝 #نامه‌نگاری_آینشتاین_و_فروید

#نشر_نی

✅ پی نوشت:
سرمایه‌داری برای منافع خویش که دسترسی به مواد خام، به سرزمین‌های جدید و نیروی کار ارزان است، #جنگ بر پا می‌کند و این قصه‌ی تازه‌ای نیست ...



همچون هوا
آمیخته با این معرکه‌ایم:

    آیا
        با هر نفس
                   می شود که
به میهن تو
     یا سرزمین من
                خیره بمانیم و
گرده‌های خون را در مشام‌مان               

                               احساس نکنیم؟

✅ #برشی_کوتاه_از_یک_شعر_بسیار_بلند

✅ #هندسه_ای_ناموزون

✅ #زن_زندگی_آزادی

✅ #حق_حیات_رکن_اصلی_حقوق_بشر_است

✅ #خون_در_زمین_فرو_نمی‌رود

✅ #کودکان_قربانی_در_هر_جنگ_را_دریابیم

✍ #امید_آدینه

@etehad_bazn

🍃🍃

اگر چه ...

     باغ بی برگی

                آداب پرواز

     یا رسم بامدادان

                             نبود

اما پرنده :

     به خشکیده گل رو به ایوانک

                                    خیانت نکرد

زیرا ...

    بال گستر موج کوب‌اش

        فصول را چونان گیاهی در خَم دیوار

                  مژده می‌داد


✅ #برشی_کوتاه_از_یک_شعر_بسیار_بلند

✅ #پرچم_های_نیمه_افراشته

✅#تصویر_سه_مبارز_مدنی_و_جان_فدا_در_انقلاب_زن_زندگی_آزادی_

🌹 #نرگس_خرمی_فر

🌹 #مریم_آروین

🌹 #محبت_مظفری

✅ #آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است

✅ #خون_در_زمین_فرو_نمی‌رود

✅ #نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم

✍ #امید_آدینه

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

اگر چه ...

باغ بی برگی

آداب پرواز ،

یا رسم بامدادان

نبود

اما پرنده :

به خشکیده گل رو به ایوانک

خیانت نکرد

زیرا ...

بال گستر موج کوب اش

فصول را چونان گیاهی در خَم دیوار ،

مژده می داد





✅ #برشی_کوتاه_از_یک_شعر_بسیار_بلند

✅ #پرچم_های_نیمه_افراشته

✅#تصویر_سه_مبارز_مدنی_و_جان_فدا_در_انقلاب_زن_زندگی_آزادی_


🌹 #نرگس_خرمی_فر

🌹 #مریم_آروین

🌹 #محبت_مظفری


✅ #آزادی_جامعه_درگرو_آزادی_زنان_است

✅ #خون_در_زمین_فرو_نمی‌رود

✅ #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم





✍ #امید_آدینه

✍️ برایِ او می نویسم : امّا کیست او ؟ که رَنجِ دیرینه و سَهمِ اَندک اَش در صَفحاتِ تاریخ ، از جانانِ مُصیبت زَده تا کومه هایِ فَقر است ؛ برایِ که می نویسم : آیا برایِ یک ناسورِ صدا ولی هوشیار با امواجِ رَهایی ... یا برایِ هِقْ هِقِ این کودک با پاهایِ برهنه در مَعبَرِ باد می نویسم ! شاید از آسیابی خُفته در امتدادِ گندم و رؤیا ، باید پُرسید : هَمان که عَطشِ مُرداب و سَردِ اجاق ، هویّت یا تَقدیراَش نیست ؛ به راستی ، برایِ کدامینْ حادثه می نویسم : که تَن واره اَش دراین جُغرافیا ، به الیافِ آزادی و ابیاتِ صُلح می ماند ؛ برایِ که می نویسم ؟ هان ... چه می گویی : لحظه ای به تَمثیلِ گیاهی در عَطشِ تَلخون و گُنگِ کویر ، آرام و صَبور باش ؛ به یاد آوردم ! بی شَک برایِ خَلقی آمیخته با عُصیان و عاطفه ... برایِ یک زَخمِ مُشترک و دَردِ واحد می نویسم : که ناگُزیر یا عاقبت ، خَطابه یِ آدَمی را میانِ عدالت و عشق ، مَعنا خواهد کرد ؛ آری ، برایِ کالبُدی آکنده از هزارانْ رَفیق و صَدها شَهیداَش می نویسم ؛ برایِ او که : بَلوچستان نام دارد ...


#بلوچستان
#یادداشتهای_فراموش_شده
#امید_آدینه