‍ 🔘صبحانه با زرافه‌ها؛ "کتاب باز" پوچ‌گرای سینمای ایران ✍️زهرا راد ▪️صبحانه بازرافه‌ها آخرین ساخته سروش صحت، نسخه مردانه فیلم توقیفی "ارادتمند؛ نازنین، بهاره تینا"ست که حالا در قامتی مردانه بازسازی شده است. داستان چند مرد بی‌هدف و عیاش؛ چیزی بیش از قرائتی پوچ‌گرایانه از زندگی انسان عصر حاضر که هدفی جز لذت بردن ندارد، در لباس یک کمدی با پایان سیاه و‌ چاشنی جملات فلسفی بی‌خاصیت، به خورد مخاطب نمی‌دهد. ناگفته نماند که این کمدی بی‌رمق به شوخی‌های سخیف، الفاظ رکیک و صحنه‌های دائمی استعمال مواد مخدر آراسته نیز شده بود. ▪️این فیلم نشان می‌دهد که اگر کتاب باز حرفه‌ای هم باشی ولی جهان بینی توحیدی نداشته باشی، نهایت یک پوچ‌گرای کمدی پرداز می‌شوی و‌ وجهی از حیات انسانی را به نمایش می‌گذاری که جا دارد به حقیقت تراژدیک چنین زیست غیرانسانی گریست. ▪️انسان فیلم صبحانه با زرافه، موجود بی‌هدف و بی‌آرمانی است که حقیقت، عدالت را حتی در مفهوم سقراطی و افلاطونی هم نمی‌شناسد، چه رسد به نگاه توحیدی محض. او یک عیاش تمام عیار است که در لحظه زندگی می‌کند و نهایت در یک وضعیت توهم‌زا به مرتعی بر فراز یک تپه در کنار زرافه‌ها هم صعود می‌کند. ▪️پوچ‌گرایی و فقدان جهان بینی معرفتی البته بیماری رایج سینمای روشنفکری و نشان از دانایی و فرهیختگی روشنفکرانه دارد، آن‌چنان‌که " تهمینه میلانی" در برخی آثارش از " صادق هدایت" به همین عناوین یاد می‌کند. این یعنی در فکر سینماگر ایرانی هنور انقلاب نشده، او در جهان دیگری زیست می‌کند و فیلم می‌سازد. ▪️کاش می‌شد انقلاب اسلامی را به سینمای ایران صادر کرد. پی‌نوشت: ما انقلاب اسلامی مان را حتی به اسراییل صادر کردیم ، اما متاسفانه بدنه هنر در ایران خودمان در مقابل نفوذ اسلام به درونش مقاومت میکند و هنوز بعد از ۴۵ سال در این امر مانده ایم T.me/sawad