کمپین نجات زاب

‍ #من_زاب_هستم،
آب روانی که به #پرستار_تاول_زدای_جهان، شهرت داشتم!

سالهاست روندگی در پیچ و خم های زندگی، درس می دهم و سرود همدلی و همگرایی می سُرایم...

از زلالی آب چشمه ساران قندیل، سهم بسیار بُرده ام، به همین صفت، تنزُّل و کوتاه آمدن از حق مُسَلَّم را برنتابیده ام و ایامِ درازی، سخن از قطره قطره وجود گفته ام و گردن کَشی، سرکشی و طُغیانِ گاه و بیگاه داشته ام!

آب های حاصل از همت بلوط ها را به مخزن روزهای بحرانی فزوده ام و از هم نشینی با خویِ ایستادگی و مقاومت بلوط ها، بهره ها بُرده ام...

دیرزمانی است آبزیان و کوهستان زیان را قوتِ غالب بخشیده ام و تَعادُلِ اکوسیستم را پاس داشته ام... تا اینکه؛

در جریان بمباران شیمیایی سردشت نیز رُخصتی یافتم تیمارگری کنم و این بار، بیمارستانی آب درمانی راه اندازم و تاول پوستی جانبازان را طبیعی درمان کنم!

سیمای ظاهری و اندرون پنهان را، بَهرِمهرورزی، پیوندی ناگسستنی دادم و جان به روح بخشیدم و روح به جانباز و مصدوم شیمیایی!

همه را همه می دانند و همه نیز از ته قلب سپاسگُزارند!

اما هزار افسوس و هزاران کاش که دستی زِجیب پاسخ بِدَرآمد و اراده ی بازایستادنم زِبَهرِ برای همیشه داشتن کرد!

دیواری خاکی با میلیاردها هزینه مالی و هزاران ساعت نیروی کاری از نقطه صفر تا صد بالا آمد و عنوان سد ملی سردشت به خود گرفت و این آغازی بر غارت روندگی ام شد!!!

دست طمّاعِ بشر به همین بسنده نکرد و نمی کند و این بار تونل کانی سیو و پمپاژِسرشاخه بادین آوا و فردا سَدِّ خدراوي و شیواشان و گرژال و ... چون خنجری نشانه می رود قلب تپنده و رونده ام را...!!!

امروز این منم که از اُسطوره ی شریان حیات ملتی، از بَرَند و سَمبُلِ تیمارگری روزهای سخت و از نماد جسارت، شهامت، بخشندگی و سرزندگی فصلم داده اند تا به عهد برخی ها با جیب مبارک و تعصُّبِ فقط من و برای من، پاسخ اقناع گری داده شود...

امروز در سی امین سالیاد بمباران شیمیایی سردشت، این منم؛
بَندِ دِلَم پاره می شود و بندی مرا بَند می آورد و به مَسلَخِ ایستایی ام می کشاند تا بَندِ دلِ دیگری محکم گردد که سهمی طبیعی از قطره قطره های اِرث مرا نداشت!

امروز این منم که پوستم با خَردلِ مدیریت متعصبانه، تاول زده است و آرام و قرارم با زلزله زیرپوست شهر، زایل گشته است...

امروز ای شهروند آزاده جهانشهر؛
این منم که چون جانبازی شیمیایی، هرساعت #مرگ‌_تدریجی پیش چشمم رژه می رود و روندگی ام با تَلی خاکی، مسدود می شود!

امروز این منم،
که به همت و لطف و پرستاری مهربان مسئولان و جانباز شهروندان سردشتی، کوردستانی، ایرانی و جهانشهری دوستدار روندگی آب ها، دل خوش کرده ام تا روندگی ام پاس دارند و زِمرگ وجودم کاهند...

آیا #پرستار این روزهای سختم خواهید شد؟!
در هرحال تاریخ قضاوت تان خواهد کرد...
⚘⚘⚘

متن نگاشته فوق، در روزهای شنبه و یک شنبه مورخ ۱۰و۱۱ تیرماه در جشنواره ترانه صلح سردشت که در خانه هنر جمعیت امام علی(ع) واقع در خیابان کارگر جنوبی تهران(۱۰۰متری میدان انقلاب) توسط کاروان سفیران صلح و مهربانی سردشت، اجرا شد توسط نوجوان سردشتی، #شیما_احمدپور، بارها دکلمه شد...

#بمباران_شیمیایی_سردشت
#ترانه_صلح_سردشت
#تهران
#جمعیت_امام_علی
#رودخانه_زاب
#سفیران_صلح_و_مهربانی
#نوجوان_سردشتی
#شیما_احمدپور
#من_زاب_هستم
#پرستار_تاول_زدا
#نیازمند_پرستاری
#الفبای_صلح_و_مهربانی
@havalani_ashti
@savezab

‍ #من_زاب_هستم،
آب روانی که به #پرستار_تاول_زدای_جهان، شهرت داشتم!

سالهاست روندگی در پیچ و خم های زندگی، درس می دهم و سرود همدلی و همگرایی می سُرایم...

از زلالی آب چشمه ساران قندیل، سهم بسیار بُرده ام، به همین صفت، تنزُّل و کوتاه آمدن از حق مُسَلَّم را برنتابیده ام و ایامِ درازی، سخن از قطره قطره وجود گفته ام و گردن کَشی، سرکشی و طُغیانِ گاه و بیگاه داشته ام!

آب های حاصل از همت بلوط ها را به مخزن روزهای بحرانی فزوده ام و از هم نشینی با خویِ ایستادگی و مقاومت بلوط ها، بهره ها بُرده ام...

دیرزمانی است آبزیان و کوهستان زیان را قوتِ غالب بخشیده ام و تَعادُلِ اکوسیستم را پاس داشته ام... تا اینکه؛

در جریان بمباران شیمیایی سردشت نیز رُخصتی یافتم تیمارگری کنم و این بار، بیمارستانی آب درمانی راه اندازم و تاول پوستی جانبازان را طبیعی درمان کنم!

سیمای ظاهری و اندرون پنهان را، بَهرِمهرورزی، پیوندی ناگسستنی دادم و جان به روح بخشیدم و روح به جانباز و مصدوم شیمیایی!

همه را همه می دانند و همه نیز از ته قلب سپاسگُزارند!

اما هزار افسوس و هزاران کاش که دستی زِجیب پاسخ بِدَرآمد و اراده ی بازایستادنم زِبَهرِ برای همیشه داشتن کرد!

دیواری خاکی با میلیاردها هزینه مالی و هزاران ساعت نیروی کاری از نقطه صفر تا صد بالا آمد و عنوان سد ملی سردشت به خود گرفت و این آغازی بر غارت روندگی ام شد!!!

دست طمّاعِ بشر به همین بسنده نکرد و نمی کند و این بار تونل کانی سیو و پمپاژِسرشاخه بادین آوا و فردا سَدِّ خدراوي و شیواشان و گرژال و ... چون خنجری نشانه می رود قلب تپنده و رونده ام را...!!!

امروز این منم که از اُسطوره ی شریان حیات ملتی، از بَرَند و سَمبُلِ تیمارگری روزهای سخت و از نماد جسارت، شهامت، بخشندگی و سرزندگی فصلم داده اند تا به عهد برخی ها با جیب مبارک و تعصُّبِ فقط من و برای من، پاسخ اقناع گری داده شود...

امروز در سی امین سالیاد بمباران شیمیایی سردشت، این منم؛
بَندِ دِلَم پاره می شود و بندی مرا بَند می آورد و به مَسلَخِ ایستایی ام می کشاند تا بَندِ دلِ دیگری محکم گردد که سهمی طبیعی از قطره قطره های اِرث مرا نداشت!

امروز این منم که پوستم با خَردلِ مدیریت متعصبانه، تاول زده است و آرام و قرارم با زلزله زیرپوست شهر، زایل گشته است...

امروز ای شهروند آزاده جهانشهر؛
این منم که چون جانبازی شیمیایی، هرساعت #مرگ‌_تدریجی پیش چشمم رژه می رود و روندگی ام با تَلی خاکی، مسدود می شود!

امروز این منم،
که به همت و لطف و پرستاری مهربان مسئولان و جانباز شهروندان سردشتی، کوردستانی، ایرانی و جهانشهری دوستدار روندگی آب ها، دل خوش کرده ام تا روندگی ام پاس دارند و زِمرگ وجودم کاهند...

آیا #پرستار این روزهای سختم خواهید شد؟!
در هرحال تاریخ قضاوت تان خواهد کرد...
⚘⚘⚘

متن نگاشته فوق، در روزهای شنبه و یک شنبه مورخ ۱۰و۱۱ تیرماه در جشنواره ترانه صلح سردشت که در خانه هنر جمعیت امام علی(ع) واقع در خیابان کارگر جنوبی تهران(۱۰۰متری میدان انقلاب) توسط کاروان سفیران صلح و مهربانی سردشت، اجرا شد توسط نوجوان سردشتی، #شیما_احمدپور، بارها دکلمه شد...

#بمباران_شیمیایی_سردشت
#ترانه_صلح_سردشت
#تهران
#جمعیت_امام_علی
#رودخانه_زاب
#سفیران_صلح_و_مهربانی
#نوجوان_سردشتی
#شیما_احمدپور
#من_زاب_هستم
#پرستار_تاول_زدا
#نیازمند_پرستاری
#الفبای_صلح_و_مهربانی
@havalani_ashti
@savezab