آن زمان که خبر مرگ مرا از کسی میشنوی، روی زیبای تو را کاشکی میدیدم شانه بالازدنت را بی قید و تکان دادن دستت که مهم نیست زیاد و تکان دادن سر را که«عجیب! عاقبت مُرد؟ افسوس!» کاشکی میدیدم، با خود میگویم، چه کسی باور کرد جنگل جان مرا، آتش عشق تو خاکستر کرد!؟”