@sardareman ☜☜( سردار من بابک خرمدین)☜☜

‌#خشونت_در_اسلام

💥جنایت های #علی_بن_ابیطالب

#قسمت_دوم
@sardareman
پس از پايان سلطنت 3 تن از خلفای مسلمانان (ابوبکر،عمر، عثمان) نوبت سلطنت علی رسيد که بعلت بي كفايتي او، بسيار لرزان و کوتاه بود. اختلافات #معاويه و #علی بر سر قدرت بالا گرفت و سبب ساز جنگهای طولانی گرديد.

#علی_بن_ابیطالب جهت تامين مخارج اين جنگها مجبور بود که باج و خراج بيشتری از ايرانيان اخذ کند. اين فشارها موجب قيامها و مقاومتهای دليرانه از سوی شهرهای مختلف ايران شد بطوری که #علی بی رحم ترين سرداران خود، از جمله #خليد_بن_طويف ، #زياد_ابن_ابيه را بسوی خراسان، فارس، ری ، آذربايجان و ساير شهرها و بلاد اعزام داشت.

در ادامه به مواردی از سرکوب قيامهای مردم ايران در زمان خلافت علی می پردازيم:

در زمان خلافت #علی، مردم استخر چندين بار قيام کردند. #علی در يکی از آن موارد #عبدالله_بن_عباس را در راس لشکری به آنجا گسيل داشت و شورش توده ها را در سيل خون فرونشاند
منبع: فارسنامه ابن بلخی

در مورد ديگر که مردم #استخر شورش کردند، علی #زياد_بن_ابيه که بسیار خونخوار و آدمکش بود به آنجا گسيل داشت تا به سرکوبی اين قيام بپردازند. در مورد جنايات و کشتار مردم استخر توسط زياد بن ابيه کتابها و روايت زيادی نوشته و نقل شده است.
منبع:مروج الذهب، جلد دوم ص29

در سال 39 هجری مردم #فارس_و_کرمان نيز سر به شورش گذاشتند و حکام ستمگر علی را از شهر خود بيرون کردند. علی مجددا #زياد_بن_ابيه را به آنجا گسيل داشت و لشکريان وی از هيچ جنايتی فروگذاری نکردند.
@sardareman
منابع:
تاريخ طبری، جلد 6، صفحه 2657
فارسنامه، ص 136

‌‌ رشوه ها و هداياى #معاويه به حسين(امام سوم شیعیان )

#قسمت_دوم
@sardareman
در برابر اين آرامش و حسن تفاهم بود كه
امام حسين همواره از كمكهاى مالى هنگفت معاويه برخوردار مى‌شد،
بطوريكه مقررى حسن و حسين،
كه در زمان عمر، سالى پنج هزار درهم بود،
معاويه آنرا به سالى يك ميليون درهم
(يعنى دويست برابر، معادل ٤ هزار كيلو نقره) افزايش داد.(٤)

روايات مؤرخين اسلامى درباره ثروت ها، أراضى و املاك و بذل و بخشش‌هاى #حسين چنان است كه باعث شگفتى و حيرت مى شود.(٥)

ديگر افراد خاندان #على نيز از رشوه‌ها و هديه‌هاى معاويه برخوردار بودند آنچنانكه مثلا: عبدالله ابن جعفر (پسر عموى حسن و حسين) از معاويه پول‌هاى هنگفت گرفت و آنرا بين مطربان و آوازخوانان و شاعران، بذل و بخشش كرد.
همين عبدالله بن جعفر نه تنها از مقررى ساليانه بهره مى‌برد، بلكه هر از گاه به نزد معاويه(به دمشق) مى‌رفت و از او پول‌ها مى‌گرفت.
عبدالله پس از مرگ معاويه نزد يزيد رفت. يزيد از او پرسيد: مقررى تو چند است؟ عبدالله گفت: يك ميليون درهم. يزيد گفت: از امروز دو ميليون درهم به تو مى دهم.
عبدالله گفت: پدر و مادرم فداى تو، به هيچ كس اين جمله را نگفته بودم. يزيد گفت: مجددا آن را دو برابر كردم.(٦)
عقيل(برادر على) نيز از رشوه ها و هداياى معاويه بهره‌ها برد بطوريكه كار بجايى رسيد كه روزى معاويه از عقيل خواست تا على را لعنت كند.
عقيل بر منبر رفت و گفت:
“اى مردم! معاويه بمن فرمان داد تا على را لعنت كنم كه بر على لعنت باد(٧)

منابع: ١- اخبار الطوال، ص ٢٤٣؛ روضه الصفا، ج ٣، صص ٨٠،٨١ و ٨٣. ٢- زندگانى امام حسين، ص ١٢٢٠، فتوح البلدان، ص ١٨٣؛ مختصر البلدان، ابن فقيه، ص ١٥٢ ٣- اخبار الطوال، صص ٢٤٥ – ٢٤٤ و ٢٤٨؛ روضه الصفا، ج ٣، ص ١٥؛ ارشاد شيخ مفيد، ص ٢٠٦ ٤-تاريخ تمدن اسلام، ج ٤، ص ٨٨. درصلحنامه امام حسن ومعاويه از جمله قرار شد كه هر سال دو ميليون درهم نيز به امام حسين پرداخت شود: اخبار الطوال، ص ٢٤١. ٥- كتاب الخراج، يحيى بن آدم، ص ٧٥؛ كتاب الخراج، قاضى ابويوسف،ص ٣٥؛ الحسين، على جلال، جلد ١، صص ٦٣ و ١٠٧؛ منتهى الامال، جلد ١، صص ٣٤٨،٣١٩-٣٥٠ و ٣٧٣.در صحراى كربلا، امام حسين به ابن سعد (فرمانده سپاه يزيد) پيشنهاد دادن خانه ها و املاك خوبى در مدينه نمود به اين شرط كه از جنگ با وى خوددارى كند، اما ابن سعد پيشنهاد امام را نپذيرفت: تاريخ طبرى، جلد ٧، ص ٣٠٠٨؛ زندگانى امام حسين، صص ٨٧-٨٤ و ١٠٠-٩٢ و ٣٧٧ ٦-تاريخ فخرى، ابن طقطقى ،صص ٩٧-٩٦؛ تاريخ تمدن اسلام، ج ٤، ص ٨٨ ٧-تاريخ فخرى، ص ٩٧؛ مروج الذهب، ج ٢، ص ٤٠ اسلام شناسى، جلد ٢، على ميرفطروس، ص ٤٨،٤٩و ٥٠

خوب همانطور كه ديديد اولاد على يك مشت مفتخور بودند
كه سرشان در آخور معاويه بود
و از بذل و بخشش هاى معاويه داراى باغها و زمينهاى فراوان شده بودند.

اصولا تاكنون شنيده بوديد كه
اولاد على يك روز از عمرشان را كار كرده باشند؟؟
@sardareman
هرچند كه خود على هم سرش در آخور خلفا بود و
براى رضاى خدا در عمرش يك لگد به گربه نزده بود...✋

‌‌‌‌ رشوه ها و هداياى #معاويه به حسین(امام سوم شیعیان)
#قسمت_اول
@sardareman
بررسى دقيق واقعه #كربلا، بروشنى نشان مى‌دهد كه در حرکت #حسین به سوی کوفه نيز انگيزه هاى مردمى و مترقى، بسيار اندك و يا اصلا وجود نداشته است و #روحانيون_شيعه طبق معمول درباره آن داستانسرايى هاى دروغين كرده اند.

قابل ذكر است كه در تمامی دوران حكومت #معاويه -حدود بيست سال حسين روابط دوستانه و محترمانه اى با وى داشت.

نظريه پردازان #تشيع_سرخ_علوى (از جمله دكتر شريعتى و آقاى ورداسبى) كه معاويه را نماينده اشرافيت تاريخى و مركز و مظهر ارتجاع سياسى دانسته‌اند، عمدا در اين باره سكوت مى‌كنند كه در سفرهاى معاويه به مكه و مدينه، حسين همواره اولين كسى بود كه به پيشواز معاويه مى‌شتافت و نماينده اشرافيت تاريخى و مركز و مظهر ارتجاع سياسى را در آغوش مى‌گرفت(١) و حتى بفرمان معاويه در سال ٤٩ هجرى در جنگ قسطنطنيه شركت كرد.(٢) كه قبلا در يك پست به آن اشاره كرده بوديم.

با چنين مناسبات و روابط دوستانه‌اى بود كه عليرغم خواست توده ها در خلع معاويه و سرنگونى حكومت بنى‌اميه، حسين مى‌گفت: ميان من و معاويه عهدى است كه آنرا نقض نمى كنم. بنابراين تا معاويه زنده است من(حسين) عليه او مبارزه و طغيان نمى‌كنم.

حسين در نامه اى به معاويه تاكيد كرد كه : من خواهان نبرد يا مخالفت با تو نيستم و از اين رو به ياران خويش گفت: تا معاويه زنده هست بايد هريك از شما خانه نشينى را پيشه خود سازد(٣)

در برابر اين آرامش و حسن تفاهم بود كه حسين همواره از كمكهاى مالى هنگفت معاويه برخوردار ميشد، بطورى كه مقررى حسن و حسين، كه در زمان عمر، سالى پنجهزار درهم بود، معاويه آنرا به سالى يك ميليون درهم(يعنى دويست برابر، معادل ٤ هزار كيلو نقره) افزايش داد.(٤)

@sardareman
ادامه در قسمت بعدى...