اشکها و لبخندهای خانوادۀ تکخال را عمیقاً میفهمم. تلاش فراوانی کردیم تا محمدمهدی کپیبرابراصل خودمان باشد. اما پسرم داستان خودش را ساخت و «تصمیم گرفت همۀ تلاشش را بکند» و برنامهنویس موفقی بشود.
دقیقاً مانند آبتین، تنها عضو خانوادۀ تکخالها، که نه خستگی میدانهای پهلوانی را به جان خرید و نه زیر بار سنگینی مدالهای قهرمانی رفت. او نخواست در قاب تصاویر تیره و عبوس ورزشکاران خانواده جای بگیرد. او از سکوی افتخارات خودش بالا رفت و طنازانه لبخندهای رنگین بر لب همۀ نقاشیها گذاشت. محمدمهدیها و آبتینها با پذیرفتن استعدادهای خود و تن ندادن به اجبارهای ما، نسل نویی را ساختهاند؛ نسل نوتکخالها.
🖋 صدف گلمرادی
🧷🧷
کتاب پنجم از جعبهٔ سیوهشتم گروه سنجاققفلی
🧷🧷
پذیرش تفاوتها (۲)
#جعبه_سی_و_هشتم_سنجاق_قفلی
#جعبه_پذیرش_تفاوت_ها
#کتاب_تک_خال
#ترویج_موضوعی_کتاب_کودک_و_نوجوان
#کتابهای_مناسب_۶_تا_۹_سال
#کتابهای_مناسب_۶_تا_۹_سال_سنجاق_قفلی
#کتابهای_مناسب_۹_تا_۱۲_سال
#کتابهای_مناسب_۹_تا_۱۲_سال_سنجاق_قفلی
#پذیرش_خود
@sanjagh_ghofli_group