شاید
#اصالت عامل اصلی جاودانگی برخی آثار هنری باشه. اصالت در محتوا و فرم و انگیزه ی خلق اثر...اصلا همین اصالت است که برخی رو خاص و ماندگار میکنه. جوشش هایی درونی که
#هنرمند بر اثر کشف از ساحت زمان عبور میکنه....روزگار ما به جهت تقلیدات کورکورانه و سطحی نگرانه ابزار تکنولوژیک، نه تنها آنی است بلکه از ما هیچ هویت ماندگاری برجای نمیگذاره. شاید به همین خاطر عصرما، انسان های جاودانه کم به خودش میبینه....و یا انسان های جاودانه رو مجال گذر از زمان نمیده!...و سطحی نگران رو فرصت دیده شدن.
#اصالت نزدیک ترین حالت به فطرت و باورهای عمیق انسانیه!...این آثار را می پسندیم، چون به شدت ایرانی اند...سردرگمی ما در میان اسباب
#غیراصیل زندگی امروز، دلیل این همه
#آشفتگی هاست!...بی قراری ها...
.
شبی که آواز نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانهای از نی و نغمه ندیدم
#توای_پری_کجایی؟ که رخ نمینمایی
از آن بهشت پنهان، دری نمیگشایی
من همه جا، پی تو گشتهام
از مه و مهر، نشان گرفتهام
بوی تو را، ز گل شنیدهام
دامن گل، از آن گرفتهام
توای پری کجایی؟ که رخ نمینمایی
از آن بهشت پنهان، دری نمیگشایی
دل من،
سرگشته تو
نفسم، آغشته تو
به باغ رؤیاها، چو گلت بویم
در آب و آئینه، چو مهت جویم
توای پری کجایی؟
در این شب یلدا، ز پیات پویم
به خواب و بیداری، سخنت گویم
توای پری کجایی؟
مه و ستاره درد من میدانند
که همچو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشمه پیدا شو
میان اشک من چو گل وا شو
توای پری کجایی؟ که رخ نمینمایی
از آن بهشت پنهان، دری نمیگشایی
.
.
.
تو ای پری کجایی یا
#سرگشته ترانه مشهور و ماندگاری است با شعر
#هوشنگ_ابتهاج و آهنگسازی
#همایون_خرم در دستگاه
#همایون. نخستین بار با صدای
#حسین_قوامی اجرا شد و توسط خوانندگانی چون الهه و
#محمد_اصفهانی بازخوانی شدهاست.