ای کاش چشمامو میبستم، باز میکردم میدیدم وسط همون خاطره‌ خوبی هستم که دلم براش الان خیلی تنگ شده. با همون‌ آدمی که باورش داشتم. همونی که اگه شب بود وُ میگفت‌ روزه، قبول میکردم که روزه. ای کاش اون آدم خوش خیال وُ ساده‌ای بودم که به زمین وُ زمان شک نداشت.