این شعر چیست؟ این چیست که پاهایم را از زمین جدا می‌کند. کلماتش دستانم را می‌گیرند. مرا می‌برند. به گمنام جایی که گویی از همانجا آمده‌ام. بویی آشناست. شاید زادگاه است. نمی‌دانم. نمی‌دانم شعر را، که به کدام جادو مرا مبتلا می‌کند. نمی‌دانم بیت‌هایش را، که با من چه پیوندی برقرار می‌کند. نمی‌دانم. فقط می‌دانم و می‌بینم که چطور بر بند بندِ دلم می‌نشیند و تکیه می‌دهد. این شعر. این شعرِ پر ساز و راز و پر پرواز. این شعر. ✍ساحل خسروی ➡️@sahelshkh #یادداشت_های_من