برای نام دانشگاه امام صادق (ع) . با روی کار آمدن دولت سیزدهم، گفتگوهای نخبگی و گاه عمومی در خصوص نقش دانش آموختگان این دانشگاه بار دیگر گسترش یافته و با حضور چهره هایی چون دکتر حسینی به عنوان معاون پارلمانی رییس جمهور، دکتر خاندوزی وزیر اقتصاد، دکتر عبدالملکی وزیر کار و چندین چهره دیگر در جایگاه معاون وزیر و... جدی تر نیز شده به گونه ای که گاه از کابینه امام صادقی ها، دولت پل مدیریت، حلقه مدیریت و.... یاد می شود. درست یا غلط، امروز اهداف تاسیس دانشگاه امام صادق ع در سطوح مختلف به آزمون جدی گذاشته شده و بزودی و در آینده نزدیک بسیاری از اظهارات و نظریات نخبگان دانشگاه که در حاشیه بوده و امروز فرصت اقدام یافته اند مورد قضاوت عملی قرار خواهد گرفت. دولت سیزدهم علاوه بر فرصت تاریخی جمهوری اسلامی برای احیای سرمایه اجتماعی و کارآمدی و حل چالش های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی فراگیر یک نظام ارزیابی سخت برای دانشگاه امام صادق ع و دانش آموختگان آن نیز خواهد بود. ارزیابی که به سنجش کارآمدی محتوای آموزشی و تربیتی دانشگاه،  الگوی مدیریت علمی اسلامی و جهادی، توان مشارکت پذیری مدیران جدید، درجه علم محوری و تخصص گرایی، میزان شایسته سالاری مدیران در گزینش نیروهای اجرایی زیرمجموعه ها، میزان عدالت ورزی در به کارگیری و اجرای برنامه های اقتصادی و سیاسی و دهها شاخص دیگر خواهد پرداخت. باید منتظر ماند و میزان توفیق و کارآمدی "نسبی" این شاخص ها را در عمل مشاهده نمود اما بی تردید، نتایج حاصل، بر تداوم، اصلاح یا تحول رویکردها، سیاست ها و برنامه های آینده این دانشگاه اثرگذار خواهد بود. متن بالا عینا از یادداشت "یک دانشگاه ... یک دنیا آرمان" که در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۰ و در نخستین روزهای دولت سیزدهم نوشته و در صفحه ام منتشر کرده بودم برداشته شده است. از همان روز هم مثل روز روشن بود که تبلیغات پردامنه به سود یا زیان برند دانشگاه امام صادق نتیجه ای جز آنچه امروز شاهدیم نخواهد داشت. شاید بپرسید مگر چه چیزی را شاهدیم؟ فرض کنید صاحب یک خانه کلنگی هستید که روزی جزو بهترین خانه‌های شهر بود؛ اما خب زمان زیادی از ساخت آن گذشته و اینقدر قدیمی شده که حتماً باید آن را بازسازی کنید.   دور و برتان چنان ساختمان‌های زیبا ساخته شده که این خانه خریدار سابق را ندارد. حالا شما دو راه دارید: یا خانه را بکوبید و از اول و با طراحی‌های ‌به‌روز بسازید! یا اگر عاشق خانه قدیمی هستید، حداقل دستی به سر و رویش بکشید تا ظاهرش چشمگیر و زیبا باشد. این دقیقاً شرایطی است که گاهی یک برند با آن مواجه می‌شود و به‌خاطر تغییر شرایط، باید دست به تغییر بزند! برند شامل همه احساسات، ویژگی‌ها و مفاهیمی است که به یک نام گره خورده ‌است و از لوگو و شعار و... تا هر نوع ارتباط با دیگران را هم شامل می شود. یک برند موفق دارای یک تصویر ذهنی خوب در ذهن مردم است که باعث تمایز آن از رقبا می‌شود و اگر یک برند بخواهد این تصویر را بهتر کند، ریبرندینگ انجام می‌دهد. بنابراین: ریبرندینگ به معنی بازسازی تصویر برند در ذهن مخاطب با هدف بهتر شدن یا جلوگیری از بدتر شدن است.  (مطالب بالا درباره ریبرندبنگ از سایت نوین.کام برداشت شده است). به عنوان یک علاقه مند به دانشگاه امام صادق ع که بیش از ده سال از درون و بیش از بیست سال از بیرون، ناظر عملکرد آن بوده ام معتقدم نیاز امروز دانشکاه، و آنچه از نان شب واجب تر است ریبرندبنگ و تلاش برای احیای نام و آوازه آن است. بعید است کسی در این گزاره تردید داشته باشد که پس از ارتحال آیت الله مهدوی کنی ره روند دانشگاه روبه نزول گذاشته و هر آنچه در آن سالها اندوخته بود را در این سالها هزینه کرده است. دانشگاه امام صادق ع امروز آشکارا درگیر چالش هویتی و انتخاب میان یک مدرسه تربیت حکمران یا تولید علم انسانی و اسلامی یا تربیت کنشگر یک جناح سیاسی یا مرکز تئوری پردازی برای یک گرایش فکری خاص یا حتی فعالیت فرهنگی در سطح یک هیات مذهبی است.‌ برگزاری آیین خرمالو چینی در دانشگاه را چه یک شوخی ناچسب و چه سوتی چسبناک بدانیم نشان داد روابط عمومی دانشگاه -طبعا منظور، اداره ای به این نام در دانشگاه نیست- دچار چالش های شناختی جدی از خود، ذی نفعان و جامعه مخاطبان است و تصویر روشنی از فرصت ها، چالش ها و تهدیدات خود ندارد. یک توصیه پرتکرار مرحوم استاد یادآوری حدیث "کونوا لنا زینا و لاتکونوا علینا شینا" و درخواست از امام صادقی ها برای حفظ حرمت و نام دانشگاه و ایشان بود. با یادآوری این خاطره مشترک، تقاضا و توصیه برادرانه و دوستانه ام به مسوولان و دلسوزان دانشگاه بویژه رییس دانشمند آن که بیش از سی سال است ایشان را به علم و تحقیق و تدبیر می شناسم عنایت ویژه به این ضرورت و بازسازی نام و برند دانشگاه متناسب با چهل سال آینده است. #دانشگاه_امام_صادق #برندبنگ       خط سبز https://t.center/sabzkhat