برای آقای مهدی نصیری امروز سخنانی از آقای مهدی نصیری دیدم و شنیدم که مرا تا ناکجا برد. ایشان را بیش از سی سال است می شناسم. سالها هم در کنارشان دور یک میز گفت و شنودهای خوبی داشته ام. تا همین اواخر هم گاهی از روی لطف، برخی یادداشت هایم را در صفحه شان منتشر می کردند. امروز که بخشی از گفتگویشان با بی بی سی را در رسانه ها دیدم به شکل رقت انگیزی دلم به حالشان سوخت. می دانم که بیشترین میزان واگرایی ها نه در اندیشه که در احساس و عاطفه ریشه دارد. می دانم که مهدی نصیری بیش از آنکه دیدگاهش نسبت به جمهوری اسلامی عوض شده باشد، قلب و احساسش را از نظام کنده است. نمی دانم عامل این جدایی دوسویه چیست و سهم کدام طرف بیشتر بوده اما هر چه باشد این حجم از دوری و نفرت، تامل برانگیز و البته تاسف‌بار است. برای نصیری و دیگر فرزندان انقلاب اسلامی که همواره داغ بوده اند و این حرارت را گاه به سود نظام و زمانی علیه آن به کار گرفته اند آرزوی اعتدال و انصاف و برای خود و همه آنان طلب عاقبت به خیری دارم.