دنبال کلامی از مادرش بودم که به دخترش رسیدم.
در کتاب های فاطمی یک جمله بارها تکرار میشود؛ نقل است از "فاطمه بنت الحسین (ع)" و لبخندی جاخوش میکند کنار آن نام!
معلوم نیست پسر با چه زبانی، پدرانه برای دخترش، فاطمه (س) را تصویر کرده که دخترک، آن فاطمه صغری (س)، نسل به نسل آنها را در گوش فرزندانش زمزمه کرده است؟
ذهنم درگیر سوالیست:
ای پدر فاطمه(س)، ای پسر فاطمه (س)!
چگونه راوی شدی که فاطمههایت مو به مو فاطمه (س) را زندگی کردند؟
راستی آن روزی که به دخترکت فرمودی: "از مادرم شنیدم که پیامبر(ص) فرمودند:هفت نفر از فرزندانم در ساحل فرات دفن میشوند که پیشینیان به مقام آنان نمیرسند و پسینیان هم درک وجود آنان را نمیکنند."(۱)
گفتی فاطمهها شاهد غمهای حسینند؟
گفتی اگر فاطمهی حسین (ع) باشی، غم حسین فاطمه (س) بغض شبها و روزهای توست؟
کتاب را میبندم، شب جمعه در راه است. بغضی جمله میشود:
#سلام بر حسین فاطمه (س)
سلام بر فاطمه حسین (ع)
#امام_حسین علیه السلام
#شب_جمعه ✍🏻ب.نظری منش
#رد_قلم ۱.توفیق ابوعلم: اهل البیت، ص۱۳۰
╭┈──
🌹🕊』
╰┈➤
@saberin_shahid_ghafari