نج،روستای من و تو

🆔 @rostaye_noj

🌺🌸🌺🌸
🌺🌸🌺
🌺🌸
🌺
تیرماه سیزده شو موارک........

#پیشت_پیشت_امارو_هاویشت.....
#کترا_کتنی......
#لال_و_لال_مار......

#کانال_فرهنگی_مردمی_اجتماعی_خبری_روستای_من_تو_نج

☘ آیین جشن تیرماه سیزشو در یکی از کهن ترین روستای مازندران ☘
#روستایم_نج

🌸 #پیشت_پیشت_امارو_هاویشت

یکی دیگر از رسوم روستای من و تو آئین"تیرماه سیزده شو"بود،تیرماه یکی از ماه های طبری هست که در فصل پاییز یک روز زودتر از ماه آبان از سال شمسی یعنی سیزده تیرماه،12 آبان است.مادر خانواده مقداری گندم را در ظرفی بدون روغن بر روی آتش گذاشته،برشته و خوشمزه میشد که به آن"هاویشت"می گفتند،کنار گذاشته تا خنک شود،بعضی از خانواده ها مقداری کشمش یا گردو و یا"بلگه" همان زردآلو خشک شده،به آن اضافه می کردند،کودکان از 6 سال الی 13 سال،کیسه ای کوچک در دستشان و در کوچه ها داد میزدند"پیشت پیشت امارو هاویشت"،در جلوی حیاط ایستاده تا برایشان صاحب خانه هاویشت بریزد و کودکان هاویشت ها را جمع و در روزهای آینده در مسیر مدرسه و در زنگ تفریح میخوردند.
💕 @rostaye_noj 💕

🌸 #کترا_کتنی
آئین هاویشت در ساعت های 17 الی 18به پایان می رسید،آئین دوم تیرماه سیزده شوی در روستای من و تو"کترا کتنی"بود که موقع شام خوردن اجرا می شد که در بعضی مواقع دخترها هم در این رسم شرکت می کردند.دخترها و هم پسرها چادر بلندی بر سر کرده و صورت خود را با چادر پوشنده تا ناشناخته بمانند و با ملاقه یا همان کترا بر در یا پنجره ها آرام می زدند تا صاحب خانه متوجه شود و پنجره را باز کند،کترا را زیر چادر بیرون آورده تا صاحب خانه مقداری از شام خود را در آن بریزد و"کترا کتن"قابلمه ای کوچک به همراه داشت و غذا داخل کترا را در قابلمه می ریخت،بعضی ها به هفت خانه و بعضی هابه سیزده خانه اعتقاد داشتند که غذا بگیرند و غذاها را در قابلمه ای ریخته به عنوان شام با خانواده میخوردند.
💕 @rostaye_noj 💕

🌸 #لال_و_لال_مار
سومین و آخرین آئین"تیرماه سیزده شو"در روستای من و تو،بعد از هاویشت و کترا کتنی که موقع شام بود،بعد از شام آئین"لال و لال مار"در روستای من و تو برگزار میشد،خانواده های که از جمعیت کمتری برخوردار بودند به خانه همدیگر شب نشینی میرفتند،در ساعت های 21 الی 23 دو پسر که یکی با پوشیدن جلیقه و کلاه نمدی بر سر و چوب دستی تا تبر تیشه ای بر دست که "لال مار"و دیگری چادری بر سر گذاشته که فقط چشمانش معلوم بود و چوب نازکی که "شیش"نام داشت "لال"،دروازه ها را میزدند و وارد خانه ای که همه نشسته بودند میشدند لال با زدن شیشی آرام به تک تک اعضاء،شور و شوق خانه زیاد میشد و دخترها در کنجکاوی این بودند که لال چه کسی هست.همه می نشستند و لال مار دهنی تر میکرد و شروع به خواندن"امیری"یا شعر طبری میکرد.ما چند بیتی که یادمان هست را یادآوری میکنیم:
امیر گته جان،مه مدعا بیعمو
تیرماه سیزده شو،علی دنیا بیعمو
خلعت حیدر،عرش علا بیعمو
پیغمبر صلوات الله،مبارک وا بیعمو
دوازده تن امام،پا به پا بیعمو
و دعا برای زیارت کربلا،نجف و مشهد،با خواندن لال مار سکوت،خانه را فرا میگرفت.بعد از اتمام شعر،صاحب خانه مقداری پول،میوه،گردو،آجیل در کیسه لال مار میگذاشت.با این اشعار شما را به مقصد اصلی آئین سیزده میبریم که در تاریخ طبری سیزده تیرماه رامصادف با"سیزده رجب"میدانند که میلاد فرخنده امام علی(ع)است که با اجرای این سه آئین راه یتیم نواز کوفه را گرامی میداشتند.
#جشن_تیرماه_سیزه_شو
#نویسنده_بهمن_یزدانی

🌸 با تشکر از آقای #بهمن_یزدانی🌸
🌷☘🌷☘
🌷☘🌷 💕 @rostaye_noj 💕
🌷☘
🌷
#کانال_فرهنگی_مردمی_اجتماعی_خبری_روستای_من_تو_نج