#تقدیم_به_من_تو #آرزوهای_خیالی کاشکی گل میشدم
در کنار برکه ای
جوی آبی از کنارم میگذشت
سرتکان میدادم از دست نسیم
آب هم آواز خوان
از کنارم میگذشت
کاش بودم یک پرنده در هوا
شاخه های غربت و باد شدید
در تماشای گل و نهری پر آب
کاشکی پر میکشیدم
سوی گندم زار ما
دی خمن یا پیلوی گندم کپا
کاشکی یک خوشه بودم در زمین
رویشی دیگر مرا آیین بود
سبز بودم در میان سبزه زار
درکنار سبزه های دیگری
سرخمیده یک سلامی با ادب
می نمودم بر کشاورز زمین
خسته می بیبینم ترا ای برزگر
از عرق های که داری بر جبین
کاشکی یک شاخه بودم بر درخت
در بهاران یک شکوفه
هدیه میکردم بتو
کودکی با التماس از مادرش
تا که احساسم کند
کاشکی از خاک اینان می شدم
گل . شکوفه . خوشه ای
کاشکی دنیا فقط
یک لحظه بود
عمر
من چون
گل
شکوفه
خوشه بود .
کاشکی هم گر که گشتم
آدمی
شهر ما انقدر نامردی نداشت
آنقدر در شعر نیمایوشیم
شکوه از پاییز و
از سردی نداشت
کاشکی سهراب هم نقاش
نیکی بود و بس
کاش میگفت اهل ایرانم
هنوز
روزگارم بد نباشد زین دیار
کاش ثالث هم نمیگفت این
چنین
بس هوا سرد است و سرد است این زمین
سردی سرما چقدر در این دیار
ناجوانمرد است و نامرد
این چنین
کاش پروین شعر دزد و قاضی اش
مخصوص
این میهن نبود
کاش شعر دیگرش اشک یتیم
در رسای
سرزمین
من نبود
مرد کوهستانم و این آرزوهای
من است
آرزوهای خیالی آرزویی
کم نبود
کاشکی دنیا فقط یک لحظه بود
عمر
من چون
گل
شکوفه
خوشه بود .
سرایش 1376 / 8 / 7
☘ با تشکر از آقای
#حمید_مقدم #مرد_کوهستان ☘🆔 @rostaye_noj #کانال_فرهنگی_مردمی_اجتماعی_خبری_روستای_من_تو_نج
