كانال پيشگيري و كاهش ريسك سوانح

🇮🇷: @darvishnameh

🔴کابینه روحانی، مغضوب سبزها، محبوب بتون ریزان🔴

یادداشت پیش رو به قلم #ناصر_کرمی، بخشی دیگر از سرخوردگی دوستداران محیط زیست را از مردانِ انتخاب شده در کابینه دوازدهم نشان می دهد.
به زودی در مورد دلایل حمایت همه جانبه دوستداران محیط زیست از جانشین #معصومه_ابتکار در پردیسان - دکتر #محمد_فاضلی - یادداشتی را منتشر خواهم کرد. تا آن زمان، همچنان با انتشار هشتکهای:

#نه_به_حذف_وزیر_زن
و
#نه_به_بیطرف

در شبکه های اجتماعی و وب سایتهای خویش، مراتب ناخشنودی خود را به گوش رییس دولت تدبیر و امید می رسانیم:

🔶 برای طرفداران محیط زیست احتمالا از این بدتر نمی شده است. دو وزیر و یک معاون کابینه جدید که مستقیما مسئولیت مسائل زیستمحیطی کشور را به عهده دارند نه تنها به عنوان چهره هایی دلمشغول محیط زیست اشتهار ندارند، بلکه اساسا خود از جمله بانیان وضعیت موجود به شمار می آیند. یک به یک مرور می کنیم:
وزیر نیرو، #حبیب_الله_بیطرف: به واقع موج عظیم #سدسازی در ایران را او در دولت اصلاحات گسترش داد. احداث غالب سدهای مخرب همچون #سد_گتوند و #سد_کرخه و سدهای مارون و ... در دوره او کلید خورد. در حالی که طرفداران محیط زیست تصور می کردند روحانی قاعدتا باید مجاب باشد به توقف سدسازی در ایران، او سدساز اعظم را بازگرداند.
وزیر کشاورزی، #محمود_حجتی: او بارها تاکید کرده هدفش در حوزه کشاورزی اجرای اصل طلایی مرتبط در قانون برنامه ششم، یعنی خودکفایی در تولید مواد غذایی است. خودکفایی در کشاورزی مهمترین نمایه #توتالیتاریانیسم در محیط زیست است و حاصل آن فروپاشی زیرساخت های اقتصادی و معیشتی در کشورهایی همچون #سوریه و #عراق و #کره_شمالی - و #عربستان_سعودی - بوده است. به واقع حجتی و سیاست های او در بخش کشاورزی یک جور بازگشت به دهه شصت در گرماگرم تغییر اقلیم و بحران آب و دیگر مشکلات کلان ایران و جهان در قرن بیست و یکم است.
رئیس سازمان محیط زیست، #عیسی_کلانتری: البته از آقای کلانتری در سال های اخیر سخنرانی های روشنگرانه ای در باره بحران خشکیدگی شنیده ایم. اما از سویی او بنیانگذار طرح خودکفایی به شمار می رود، و از سوی دیگر صراحتا مدافع گسترش تولید #محصولات_تراریخته در ایران است که مستقیما او را رودرروی طرفداران محیط زیست قرار می دهد. مضاف بر آن عملکرد ایشان در ستاد احیای دریاچه ارومیه نیز بسیار با انتقاد روبرو بوده است.
در جریان انتخابات ریاست جمهوری یکی از مهمترین شعارهای طرفداران آقای روحانی این بود که به او رای بدهیم تا به عقب بازنگردیم. در محیط زیست می توان مدعی بود مخالف این شعار عمل شده است. آشکار است که روحانی بهبود اقتصاد با هر شرایطی و به هزینه محیط زیست را هدف قرار داده است. روزگار با این کابینه برای سدسازان و بتون ریزان و پیمانکاران و قرارگاه های زورمندشان قطعا شیرین تر خواهد بود. به بهای تلخکامی محیط زیست ایران.

منبع: درويش نامه

همه ما مسئولیم...
به جمع حامیان مردمی کمپین اجتماعی #نجات_میان_رودان بپیوندید

۱۲ روز طول کشید تا شمار امضاء کنندگان پویش #نجات_میانرودان از مرز ۵۰ هزار نفر بگذرد! آیا این یک خبر خوب است؟

ما به راستی چندنفر هستیم؟ ما محیط زیستی ها، ما ایرانیان علاقه مند به طبیعت وطن، ما آدمهایی که حرمت حیات را فارغ از تعصبات سیاسی، نژادی، قومیتی و مذهبی پاس می داریم؛ انسانهایی که هر زمان پاره ای از کره زمین درگیر ماجرایی کاهنده و مخرب شود، دردمان می آید و می کوشیم تا آن درد را در حد بضاعت خویش درمان کنیم و یا دستکم همدرد باشیم.

دقت کنید!
دولت ترکیه اراده کرده تا با احداث #سد_ایلی_سو بر روی سرشاخه اصلی رودخانه #دجله، میزان مهار آب از این رودخانه را مثل #فرات به ۱۰۰ درصد برساند و عملاً #میانرودان را نابود و آبی گوارا برای خود و دولت #اسراییل تامین کند. گزارشهای بین المللی متعددی منتشر شده که آشکارا نشان می دهد: متناسب با مناطقی از #سوریه و #عراق که دچار بحران کم آبی شدید ناشی از قطع حقابه رودخانه فرات و فقر شدید کشاورزان منطقه شد، #داعش توانسته بیشترین میزان عضوگیری را انجام دهد!
به هرحال در آن زمان و درحالیکه اغلب ما در خواب غفلت بودیم، این طرفداران راستین محیط زیست در سه کشور آلمان، سوییس و اتریش بودند که به خیابانها ریختند تا از دولتهای خویش بخواهند تا از این پروژه ویرانگر و شرم آور خارج شوند.
چرا آن مردم اینگونه اعتراض کردند؟ آیا بحران اقتصادی حاکم بر کشورهای خود را نمی دیدند؟ اصلاً مگر سمت باد غالب به سوی ایران نبود! آنها چرا نگران ناپایداری میانرودان شدند؟ تامل برانگیزتر آنکه هر سه دولت یادشده در احترام به خواست مردم و به رغم سود کلان اقتصادی این پروژه از آن بیرون آمدند تا ساخت سد ایلی سو دستکم به تاخیر افتد و دولت ترکیه نتواند آن را در سال ۲۰۱۵ آبگیری کند، هرچند که گفته همچنان به ساخت آن ادامه می دهد و می خواهد در سال ۲۰۱۹ آن را آبگیری کند.
محیط زیستی های سه کشور اروپایی یادشده، امروز را می دیدند که ناپایداری در بخشی از کره زمین و تشدید فقر و ناامنی می تواند همه جهان را متاثر کند، همانگونه که اینک از قلب #لندن و #پاریس و #استانبول تا #تهران از ترورهای کور داعش متاثرشده و ابعاد این ناامنی دامن ایالات متحده آمریکا تا اندونزی را هم فراگرفته است.

هموطن عزیز!
حرف و خواهش ما این است که ما هشتاد میلیون نفریم؛ دستکم ۴۰ میلیون ایرانی به طور مستقیم از ادامه بلندپروازی های دولت ترکیه و بی تفاوتی دولت #عربستان در تثبیت چهارمیلیون هکتار اراضی رهاشده کشاورزی اش در رنج قرار گرفته و تشدید گرد و غبار از کیفیت زندگی شان کاسته است. لطفاً همتی شایسته تر، اراده ای بایسته تر و عشقی بزرگتر نسبت به زمین و وطن از خود نشان داده و جملگی در پای این حرکت مدنی و مسالمت جویانه مهر تایید زنید، آن را دست به دست بچرخانید، نحوه امضاء پتیشن را به دیگر هموطنان یاد دهید و نشان دهید که ما بیشماریم.

دوستداران محیط زیست، این کمپین در قالب پتیشن با نام نجات تالاب #هورالعظیم در سایت Change.org ثبت شده است.
برای امضا این نامه کافی است به لینک زیر مراجعه نموده و نام، نام خانوادگی و ایمیل خود را وارد و کلمه sign را کلیک کنید:
www.change.org/p/mr-antónio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon


....................
به ما بپیوندید @socialcamp