📬📬📬یکی از روزهای آخر عمر
شاه در قاهره بود. خبرنگار بیبیسی از او پرسید: «تجربه تبعید چگونه است؟»
گفت: «امروز من آینده را پشت سرگذاشتهام، بیماری وجودم را تحلیل میبرد
و مثل پدرم در غربت خواهم مرد. ولی یک تفاوت وجود دارد که من توانستم
شش سال بعد از مرگ او جنازهاش را به وطن برگردانم، ولی گمان نمیکنم دیگر جنازه من هم به ایران برگردد.»
خبرنگار پرسید: «آیا احساس پشیمانی دارید؟»
شاه جواب داد: «شاید در تقسیم املاک بین محرومان تعلل کردم. شاید نباید اینطور با روحانیت درمیافتادم
و شاید نمیبایست مسیر غربی ترقی را چنین میپیمودم. باید تجارت مشروبات الکلی را قدغن میکردم. بعضی کابارهها
و سینماها را تعطیل میکردم
و با مواد مخدر مبارزه میکردم. حالا بعد از مرگم تنها سگ خانوادگیمان برایم خواهد گریست
و دیگر هیچ!»
#محمدعلی_الفتپور ✍#حاشیههای_مهمتر_از_متن 📚مرکز اسناد انقلاب اسلامی
صفحه ۲۴۹
به نقل از: حسین میرزاخانی، ده دوران، خاطرات
و خطرات، صفحه ۴۳۶
#پست_ساعت_صفر 🕛#بیست_و_شش_دی_روز_فرار_شاه 📆🆔 @Rishsefida