🔵 تا چه میزان با شخصیت و زندگی
#زنده_کننده_ی_زبان_پارسی و هویت ایرانی آشنا هستید؟
🌟 نگاهی شتابان به خدمات
#یعقوب_لیث_صفاری به ایران و
زبان پارسی«مورخان زبانشناس به این نتیجه رسیده اند که یعقوب لیث صفاری قهرمان ملی ایرانیان ۲۸ دسامبر۸۷۵ میلادی، پیش از آن که به قصد راندن اعراب از هرات، سیستان را ترک کند،
زبان پارسی را
زبان رسمی همه ایرانیان اعلام داشت و تأکید کرد که منظور او همان لهجه ای است که در دربار ساسانیان به آن تکلم می شد و مکاتبات رسمی به آن صورت می گرفت.
از همان زمان این
پارسی را
پارسی دری (
پارسی دربار) خوانده اند.
زبان مکاتبات و مذاکرات رسمی از سال ۶۵۲ میلادی عربی بود، زیرا اعراب حاکمان شهرها بودند و
زبان دیگری نمی دانستند و به ایرانیانی که عربی نمی دانستند و سعی در یاد گرفتن آن نمی کردند «عجم به معنای گنگ» خطاب میکردند که هنوز هم این اصطلاح از میان نرفته است.
یعقوب لیث در سال ۸۶۸ پس از تصرف کرمان بود که اخطار کرد اگر کسی در قلمرو او جز به فارسی سخن بگوید و بنویسد، مجازات خواهد شد.
یعقوب که رهبری بزرگ و در تاریخ ایرانیان منحصر به فرد است پس از اعلام
پارسی بهعنوان
زبان رسمی قلمرو خود ظرف دو سال هرات، بلخ، کابل و قندهار یعنی همه افغانستان امروز را که در آن زمان ایران خاوری (آریانا ـ ملک کیان) خوانده می شد، از دست اعراب خارج ساخت و سال ۸۶۸ میلادی نیز کرمان و همه پارس را گرفت و به فتوحات خود ادامه داد.
فرق یعقوب با سایر ایرانیان استقلال طلب این بوده است که هرگز حاضر به سازش و تماس با خلیفه بغداد نشد.
پارسی تا دهها سال پس از یعقوب لیث، عاری از واژه های عربی بود که بعداً به تدریج، نویسندگان و شاعران برای غنای کلام از
زبان عربی واژهها عاریه کردند.
فردوسی تلاش بسیار کرد که این واژه های خارجی را از
پارسی بزداید و تا حدی هم موفق شد».
┄┅✿░⃟
💚🤍♥️❃─═༅࿇࿇༅═─