رسانه بیداری

#خاطرات_کتاب
#کتاب_خوب_بخوانیم_و_معرفی_دهیم

چند روزیست مشغول مطالعه کتابی هستم با نام«اشتباه میکنید!من زنده ام»
کتاب ،مطالبی را از زبان اطرافیان یک شهید بیان میکند که شاید کمتر کسی نام او را شنیده باشد؛ #شهید_قربانعلی_شرفخانلو
امروز که داشتم مطالعه میکردم به این فکر میکردم که چطور یک انسان اینگونه از خود میگذرد،از #خانواده خود میگذرد، و در راه #آرمانهایش اینگونه از جان و دل مایه میگذارد؟!کسی که همیشه چشمهایش از بی خوابی قرمز بود تا اینکه بالاخره آرام گرفت...
پیشنهاد میکنم کتاب را تهیه کنید و از خواندن آن لذت ببرید.کتاب چاپ انتشارات #روایت_فتح می باشد


ارسالی از #مخاطبان

#اشتباه_می_کنید_من_زنده_ام
شما هم میتوانیدخاطرات ودلنوشته خود رابرای ما بفرستید
@resanebidari

#خاطرات_کتاب
#کتاب_خوب_بخوانیم_و_معرفی_دهیم

از گنه دم به دم آتش طوفنده شدم/هم شدم از توبه خجل هم ز تو شرمنده شدم/
صاحب من!خالق من!داور من!یاور من!/
حیف تو را داشتم وغیر تو را بنده شدم
چند صباحی  می شود که دنبال داستان های امثال #حر هستم؛نمیدانم چه در سر دارم ولی برایم جالب است همچنین افرادی که توبه کردند وبا توبه به سعادت رسیدند.گاها این جرقه را  خواست خداوند وتوفیق هایی که نصیبم شد میدانم...
جالب است برایم حرهایی که تا به حال بودند در صحنه اکثرا کاباره نشین اکثر اهل ساقی و میخانه...اهل خالکوبی و معشوقه،اهل شراب و قمارخانه.
شنیده بودم که خیلی از شهدا این مدل بودند ولی کنجکاو نشده بودم درگیر بودم درگیر این دنیا ومردمانش...الان که تامل میکنم که چرا اصلا برایم مهم نبود امثال آن ها کی بودند و کی شدند چون اندر خم خود گم بودم؛ولی زمانیکه جمله ی *شهدا من را تفحص کنید در میان خود گم شده ام*را با خود زمزمه کردم خیلی از چیزها برایم تفحص شد به معنای واقعی جمله..عجییب تفحص شدم چند روزی یکبار توسط یکی از این سنگر نشین ها.....آنجا بود که محیا بودن شهدا را درک کردم...دنبال کردم...جالب است برایم حال که میبینم برایم اینگونه مهم شده اند...
 با هرکسی که  آشنا شدم  شهید شده بودند ، گذشته خوب واخلاقی نداشتند؟مردد بودم که چه شد کسانیکه وضعیت به این سیاهی داشتند آن ها راشهید خطاب کردند آخر چطور ممکن است کسیکه اهل ساقی و میخانه اهل خالکوبی و کاباره #شهید شود.....!!!!
این حدیث قدسی را هم شنیده بودم که خداوندگار میفرمایند:اگر بندگان گناهکارم بدانند که چقدر مشتاق توبه وبازگشت آن ها هستم ازشدت شوق میمردند..وعده ی خداوند هم به وجودم برات میداد.
یعنی خداوند!!!وضعیت سیاه بندگانش را با روی باز پذیرا میشود؟!و آن را سفید میکند؟؟!...احساس سرور و خرسندی دارم با تکرار این حدیث..ولی دگرگونی در دلم اوج میگیرد..
دل را به دریا زدم وهر جرقه ای را به فال نیک گرفتم،چون اولین جرقه ای که در وجودم رخ داد ازسمت یکی از شهدا بود برای همین در اولین اقدام جویای حر هایی که بین آن ها بودند شدم...باید برای خودم ثابت میکردم که اهل هستم یا نه؟بیعت کردم با بعضی از رفقای شهید سال تحویل در جوارشان بودم از آن ها مدد خواستم...
داستان رسول ترک،علی گندابی،شهید آوینی،مجیدسوزوکی ،و این اواخر با شاهرخ پهلوان آشنا شدم از غیرت شاهرخ خوشم آمد زمانیکه آن زن به خاطر وضعیت اقتصادی به آن مکان روی آورده بود #غیرت_حسینی اش گل کرد آیا این مدل شاهرخ ها ما داریم؟بعید میدانم....مرام لوتی گری اش مرا به خود جذب کرد....
وقصه #شاهرخ_ضرغام دوران من برایم جالب بود...قصه ای که ورد زبان اکثر ماها شده ومتن اکثر پیج های اینستاگرام و وضعیت واتساپ ها شده بود قصه ی امیرحسین مقصود لو!وقتی داستان امیرحسین مقصودلو تبیین شد قصه ی جالب اکثر این شهدا برایم تداعی شد ولی حال چرا همرزمان همین شهدا #امیرحسین_مقصود لو را درک نمیکنند چرا برایش قصه های دشوار میسازند چرا گذشته اش را به رخش میکشند؟آیا داستان های شهدا را خوانده اند عجیب است برایم؟ حال من نسل سومی خواندم و باور کردم امیرحسین را... ولی آیا شما که از نزدیک دیده اید چرا اینگونه برخورد میکنید؟!چرا تصاویر گذشته اش را همچون کسانیکه تصاویر شهید آوینی را آوردند آوردید و سکانس های تکراری را بازی میکنید بزرگواران سکانس همان سکانس با همان فیلمنامه است.. دیالوگ هایش عوض شده و کارگردان هم همان کارگردان پس شما چرا خودتان را اذیت میکنید..
صحنه گذشته این بود که عده ای آمده بودند پیش آقای خامنه ای که این عکسهای سید مرتضی آوینی را ببینید، چرا او را سید شهدای اهل قلم را خطاب کردید و آقای خامنه ای با دیدن عکس ها گفتند که، اتفاقا با فهمیدن گذشته اش و فهمیدن تغییرش، بیشتر از او خوشم آمد و یاد او غالبا با من همراه است....

قطعا ان الله یحب التوابین.
این شعر مولوی هم تقدیم به تواب حال وآینده
(ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم)
ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم
 از هر گلی بریدم وز خار توبه کردم
گه مست کار بودم گه درخمار بودم 
زان کار دست شستم زین کار توبه کردم
در جرم توبه کردن بودیم تا به گردن 
از توبه‌های کرده این بار توبه کردم
ای می فروش این ده ساغر به دست من ده
 من ننگ را شکستم وز عار توبه کردم
مانند مست صرعم بیرون ز چار طبعم 
از گرم و سردو خشکی هر چار توبه کردم
ای مطرب الله الله می بی‌رهم
تو بر ره بردار چنگ می زن بر تار توبه کردم
ز اندیشه‌های چاره دل بود پاره پاره 
بیچارگی است چاره ناچار توبه کردم
بنمای روی مه را خوش کن شب سیه را
 کز ذوق آن گنه رابسیار توبه کردم
گفتم که وقت توبه‌ست شوریده‌ای مرا گفت 
من تایب قدیمم من پارتوبه کردم
بهر صلاح دین رامحروسه یقین را
 منکر به عشق گوید زانکار توبه کرد

#مخاطبان
#شاهرخ
شما هم میتوانیدخاطرات ودلنوشته خود رابرای ما بفرستید
@resanebidari