نميدونم شايد روزي صدبار از ته دلت آه بكشي و حسرت چيزايي كه دوست داري و تو زندگيت نداري قلبت رو به درد بياره... شايد هزاربار تلاش كني و نشه! شايد درست وقتي باهزار زحمت تونستي روي پات بايستي ، زندگي محكمتر از دفعه قبل زمين بزنتت جوري كه اينبار علاوه بر سر زانوهات ، قلبت هم پر از زخم هاي عميق بشه نميدونم اصلا شايد انقدر نااميد شده باشي كه حتي نتوني قدم اول رو برداري. شايد..... ميفهمم... تمام اين شايد هاي زندگيت رو ميفهمم اما تو دست از روياهات برندار.... شايد زندگي سختتر از ايني كه هست بشه اما روياهاتو وسط اين سختيا جا نذار! اصلا بيا يك كاري كنيم بيا به تعداد سيلي هايي كه اين زندگي بهمون زده و مطمئنا بازم قراره بزنه ، يك رويا داشته باشيم كه اگه سختيا بيماري باشه تنها درمانش رويا هاي تو سرته. تو تا وقتي رويا داري زنده اي! دست از سر روياهات برندار هرچي كه بود! اخه تو با روياهات همه چيزي و بي اونا هيچي...